امسال در حالی به استقبال این روز خدا می رویم که امت اسلامی طی یکسال گذشته تحولات شگرفی را سپری کرده و از گردنه های خطیری گذشته است. روز قدس روز به عرصه آمدن یکپارچه سربازان اسلام است بر علیه جبهه کفر و استکبار جهانی؛ پاسداشت این روز بر امت اسلامی و دشمنانش تاثیرات زیادی دارد. به همین منظور
پایگاه 598 در گفتگویی با حسین شیخ الاسلام دبیرکل کمیته حمایت از انتفاضه فلسطین به بررسی اوضاع انقلاب های منطقه و تاثیر آن بر وضعیت فلسطین اشغالی پرداخته ایم که در ادامه می آید.
تحولات منطقه و موج انقلاب های اتفاق افتاده جه اثراتی را می تواند بر وضعیت فلسطین اشغالی و همچنین رژیم اشغالگر قدس داشته باشد؟ بلاشک تحوّلات اخیری که پیش آمد به ویژه آن چه که در مصر اتفاق افتاد که منجر به سقوط مبارک شد تأثیر راهبردی در قضیهی فلسطین دارد. کسینجر یک تئوری داشت که می گفت: جنگ با اسرائیل بدون مصر نمیشود، صلح با اسرائیل بدون سوریه نمیشود، برای اینکه جنگ با اسرائیل صورت نگیرد تا فرصت داشته باشند روابط بین رژیم صهیونیستی و کشورهای منطقه را عادّیسازی کنند، آمدند با یک کار اطّلاعاتی از طریق سادات، ناصر را مسموم کردند که اخیراً آقای حسنین الهیکل در مصاحبه با الجزیره به این اشاره کرد که قبل از کنفرانس عرب که در اتاق آخرین بحثها را با هم می کردند، ناصر گفت
خسته هستم، انور گفت که خودم برای تو قهوه درست می کنم، هنگام درست کردن
قهوه مقداری سم در داخل آن ریخت و سه روز بعد از این قضیه ناصر دار فانی را وداع گفت.
در یک کار اطّلاعاتی دقیق آمریکاییها توانستند این خیانت را توسّط سادات به کلّ جهان عرب و جهان اسلام تحمیل کنند و مصر از جهان اسلام جدا شد، که البته الآن عکس آن در حال رخ دادن است.خط حمایت از اسرائیل از سادات تحویل مبارک شد و روز بیشتر این رژیم مصر در دامان صهیونیستها سقوط میکرد تا محاصرهی غزه در آمادهسازی برای سقوط غزه که توسط حملهی صهیونیستها صورت گرفت که حمله و اشغال غزه تفاوت هایی هم داشت؛ یعنی دیگر سال 67 نبود که غزه در عرض چند ساعت اشغال شود بلکه 22 روز علیرغم آن محاصره چند ساله، 22 روز غزه را کوبیدند ولی نتوانستند غزه را تسخیر کنند.
دیگر هر کسی در مصر سر کار بیاید دیگر مبارک نمیشود و البته الآن به ظاهر مبارک است که در قفس در حال محاکمه شدن است ولی در اصل باید گفت که: این مبارک نیست که دارد محاکمه میشود، این آمریکا است، این اسرائیل است، این مستبدین عربی هستند که همه مبارک را ساختند، و ایجاد کردند. شرایط کنونی خیلی فرق کرده است، این تحوّلات به سمتی میرود که محاصرهی اسرائیل را توسط ملّتهایی که نابودی او را میخواهند تکمیل کند و به اندازهای که ارادهی ملّتها در حکومتها متبلور بشود آن آینده را رقم میزند.
با توجه به باز شدن گذرگاه رفح، موج جدید بمباران های غزه و اخراج تعداد بسیاری از مردم فلسطین از بیت المقدس توسط رژیم صهیونستی با چه هدفی صورت می گیرد؟ ببینید این اسرائیلیها در ضعیفترین حالت تاریخی خودشان هستند که الان هم از نظر داخلی تضعیف شده اند، هم از نظر بین المللی، واکنش هایشان خیلی عصبی و عکس العملی است و میبینید که الآن مثلاً در مصر بعد از این جنایتی که اسرائیلیها نسبت به مرزبانان مصری انجام دادند مردم مصر جلوی سفارت اسرائیل آنجا جمع شدند و میگویند: تا وقتی که این سفیر نرود ما از اینجا نمیرویم، و خوب این یک پدیدهی خیلی جالبی است بعد از سقوط مبارک، حالا میبینیم که جهت این انقلاب، بیشتر و بیشتر ضدّ اسرائیلی، ضدّ آمریکایی میشود. من این گونه رفتارها و کشتارهای اسرائیل را در این برهه از زمان اشتباهکاریهای آنان قلمداد میکنم نه یک چیزی که واقعاً قصد داشته باشند انجام بدهد چون اسرائیل دیگر توان جنگیدن با طرف مقابل را ندارد.
بعد از جنگ 1973، یعنی جنگ رمضان که در ماه رمضان هم اتفاق افتاد و اسرائیلیها علیرغم اینکه عربها از عامل غافلگیری استفاده کردند و روز عید و جشن عید اسرائیلیها را برای حمله انتخاب و یکدفعه هجوم کردند و اسرائیلیها غافلگیر شدند ولی بعداً آقای شارون توانست نیروهای مصری را در صحرای سینا شارون که یک لشکری را فرماندهی میکرد که بعداً وزیر جنگ اسرائیلشد، توانستند با یک لشکر، نیروهای مصری را در صحرای سینا دور بزند و از کانال سوئز رد بشود و تا نزدیکی قاهره پیش برود که باعث شد مصریها و بسیاری از عربها یکجا تسلیم بشوند.
آن موقع وزیر جنگ اسرائیل با قدرت مصاحبه میکرد و میگفت که: هیچ پایتخت عربی از تیر رس ما دور نیست، وزیر جنگی که توانسته بود در ظرف چند روز همهی لشکرهای عربی را شکست بدهد ولی الآن شرایط عوض شده است، الآن حزب الله لبنان است که میگوید: اگر درگیری دیگری بشود هیچ جای اسرائیل، هیچ جای سرزمینهای اشغالی برای صهیونیستها امن نیست. موازنهی قوا به نفع مقاومت بهم خورده است و الآن مقاومت تعیینکننده است و من اصلاً احساس نمیکنم که اسرائیل جرأت جنگیدن داشته باشد.
به نظر حضرتعالی راهپیمایی روز قدس چه تاثیری می تواند بر روند انقلاب های منطقه و موج بیداری اسلامی داشته باشد؟ بلاشک راهپیمایی روز قدس در رابطه با قضیهی فلسطین و قدس تعیینکننده است، به خاطر ادامهی خطّ بیداری اسلامی و اینکه ملّتها میتوانند خودشان سرنوشت خودشان را بسازند تعیینکننده می باشد. راهپیمایی روز قدس که نمونهی از حضور ملّتها در صحنه می باشد که نتیجهی کار و روش حضرت امام (رحمة الله علیه) است، آوردن ملّتها با انگیزهی الهی به صحنه که در انقلاب ایران در جنگ تحمیلی، در مراسم برائت روز قدس تمرین میشود، که این اساسیترین تفاوت انقلاب ما با انقلابهای قبل است.
اگر نگاهی بر انقلابهای صورت گرفته قبل از انقلاب اسلامی بیندازیم همهی آنها بر اساس ارتش آزادیبخش شکل گرفته است حالا چه انقلاب فرانسه، چه انقلاب روسها، شوروی، ارتش سرخ، چه انقلاب ارتش کارگران، در چین، ارتش کشاورزان، همهی اینها بر اساس ارتش است ولی انقلاب حضرت امام بر اساس حضور ملّتها در صحنه با دست خالی و در مقابل توپ و تانک و مسلسل است. این همین روشی است که حالا شما در تونس شاهد آن هستید، در مصر شاهد آن هستید، در جاهای دیگر، البته ممکن است در بعضی جاها خوب به خاطر خشونت طرف مقابل، نظامی بشود ولی اساس این است که ملّتها با حضور خودشان سرنوشت خودشان را رقم میزنند، با انگیزهی الهی، با نیت قربة الی الله. یک خودباوری خاصّی از این ایستادگی 32 سالهی ما و این روش انقلاب اسلامی است که به دیگر کشورها منتقل شده که آنها هم بگویند: ما میتوانیم.
به نظر حضرتعالی صدور انقلاب اسلامی هم اکنون در چه مرحلهای قرار دارد؟ انقلاب اسلامی همهاش صدور انقلاب است، و این بیداری اسلامی و انقلاب هایی که می بینید همه صدور انقلاب است. الگوبرداری سایر مسلمانان از روش انقلاب اسلامی یعنی صدور انقلاب .