598، علی کریمی و مجتبی جباری دو ستاره شماره هشت سرخابیها بودند که امسال بر خلاف میلشان از پرسپولیس و اسقلال جدا شدند. هر دو نفر با مدیران عامل به مشکل برخورده بودند و ناچار بودند به مقصد دیگری بیندیشند.
در این میان زیدان سر از اصفهان درآورد و جادوگر در یک تصمیم غیرمنتظره دیگر راهی تبریز شد. ابتدای کار خیلیها احتمال موفقیت جباری را بیشتر از کریمی میدانستند، چرا که او دقیقا باید جای خالی نویدکیا را پر میکرد، اما از نظر فنی و به ویژه حاشیهای شک و تردیدهای زیادی در مورد جادوگر وجود داشت.
با این حال بعد از آغاز فصل همه معادلات به هم ریخت. جباری پس از تنها دو بازی از دلتنگیهایش برای استقلال گفت و آنقدر بیتابی کرد که کرانچار رسما عذرش را خواست. زلاتکو به خاطر این اتفاق حتی نزدیک بود شغلش را از دست بدهد، اما باز پای تصمیمش ایستاد و جباری را رد کرد.
در آن سو اما علی کریمی همه توانش را برای تراکتورسازی گذاشت. او خیلی زود در قلب تبریزیها جا باز کرد، برای تیمش گل زد و گل ساخت و از کادر فنی حمایت کرد.
کریمی بعد از مصدومیت هم بازگشت پرقدرتی به میادین داشت. او در مصاف با استقلال صنعتی هشت دقیقه بازی کرد و روی دو گل آخر تیمش اثر گذاشت.
کریمی در آخرین بازی نیمفصل اول هم بعد از نمایش مطلوب 90 دقیقهای برابر استقلال، به عنوان بهترین بازیکن زمین انتخاب شد. هشت با معرفت این روزها همه توانش را برای تراکتورسازی به کار گرفته، درست مثل تیم بدون هوادار استیلآذین که کریمی در آن برای تومباکوویچ حتی در پست دفاع آخر هم توپ زد.