به گزارش 598، چهار روز قبل از مذاکرات ایران با امریکا و سایر اعضای گروه 1+5 در ژنو،
سی و چهارمین سالروز تصرف سفارت امریکا در تهران، فرا می رسد. این مذاکرات
برجسته ترین تماس ها میان ایران و امریکا پس از اشغال سفارت و گروگان گرفتن
52 امریکایی به مدت 444 روز به شمار می رود. ایرانی ها هنوز هم در سالروز
اشغال سفارت امریکا، مراسم بزرگداشت برگزار می کنند.
پایگاه سیاسی، اجتماعی ایران پرایمر، در آستانه سالروز اشغال سفارت امریکا
و از سرگیری مذاکرات، با تعدادی از گروگان های سابق گفتگو کرده است.
آنها نظرات متفاوتی درباره مذاکره با ایران دارند.
* جان لیمبرت، افسر سیاسی سفارت آمریکا در زمان گروگانگیری و مشاور وزارت خارجه اوباما در امور ایران:
زمان گفت و گوهای جدید فرا رسیده. سی و چهار سال برای گیر کردن در بن بستی
که به هیچ جا نمی رسد کافی است. اما باید مراقب باشیم که این گفت و گوها
مانند جوانه ای است که باید با احتیاط با آن برخورد کرد تا پژمرده نشود.
* بروس لینگن، کاردار سفارت آمریکا:
آیا زمان مذاکره فرا رسیده؟ پاسخ ساده است. صحبت کردن با ایران بسیار دیر شده و باید بدون قید و شرط با آنها مذاکره کنیم.
واضح است که این راه دشوار خواهد بود. اما هدف ها باید واضح باشد. از
آنجایی که ایرانیان طرف اصلی ماجرا هستند، آنها باید ابتکار عمل را در دست
داشته باشند و شفاقیت بیشتری نشان دهند.
ایرانیان باید نشان دهند که از برنامه هسته ای خود دنبال چه چیزی
هستند.مدت طولانی است که این برنامه فاقد شفافیت بوده. دولت ایلات متحده
نیاز به دانستن بیشتر دارد.
* بری روزن، وابسته رسانه ای سفارت آمریکا:
گفتگوی جدیدی توسط حسن روحانی آغاز شده و هدفی جز ترمیم چهره ایران به
منظور لغو تحریم ها ندارد. تحریم هایی که در حال خرد کردن سیستم اقتصادی و
مالی ایران است و حکومت ایران برای رها شدن از آنها به مذاکره درباره تغییر
در برنامه هسته ای روی آورده. برخی امیدوارند که ایران تمام سایت های خود
را به آژانس بین المللی انرژی اتمی نشان دهد و غنی سازی اورانیوم را متوقف
کند.
من معتقدم موفقیت ایران در غنی سازی روشن است. آنها غنی سازی را در سطوحی
بالاتر از آنچه برای انرژی لازم است انجام داده اند و سانتریفیوژهای خود را
به هزار دستگاه افزایش داده اند.
من به جز یک مانور سیاسی، تغییر دیگری در سیاست های ایران نمی بینم. آنها
هنوز هم "مرگ بر امریکا" می گویند. علاوه بر این ها، ایران مشکلاتی در
زمینه حقوق بشر و حمایت از گروه های تروریستی دارد. از دید شخصی من، اشغال
سفارت امریکا در سال 1979 روز عذاب آوری بود که درد آن هنوز وجود دارد و
ایرانی ها هرگز بخاطر آن عذرخواهی نکرده اند.
علاوه بر این ، آنها در حالی از مذاکره حرف می زنند که از هم اکنون خود را
برای تجمع مقابل سفارت و آتش زدن پرچم امریکا و سر دادن شعار مرگ بر
امریکا آماده می کنند.
* ویلیام دارتی، افسر سیا در سفارت امریکا:
همانطور که شنیده اید، احمدی نژاد گرگی در لباس گرگ بود، اما روحانی گرگی
در لباس میش است. قبل از هر اقدامی مهمی باید مطمئن شوید که رهبر ایران چه
نظری درباره امریکا و مذاکرات دارد. ضمن این که تندروهایی که می توانند بر
مذاکرات اثر بگذارند باید کنترل شوند. علاوه بر این، هر تغییری در روابط
باید منوط به رضایت امریکا از برنامه هسته ای ایران باشد.
بدون این دو مورد، امریکا نباید مذاکرات را از حد حرف بالاتر ببرد.
در مجموع، من به طور کامل از گفت و گو با ایران و رسیدن به توافق حمایت می
کنم، به شرطی که موارد بالا در نظر گرفته شوند. به عنوان یک کارشناس حرفه
ای، من درک می کنم که چقدر این مسیر دشوار است. آنهم بعد از 34 سال دشمنی
آشکار و اقدامات تروریستی ایران که که نزدیک به 300 آمریکایی را در
انفجارهای بیروت و عربستان کشته و اقداماتی علیه دوستان ما، به عنوان مثال
اسرائیل، انجام داده است. اگرچه هچیک از این ها اثبات نشده.
* دونالد شیرر، افسر نیروی دریایی آمریکا در سفارت:
من احساس می کنم دولت آمریکا ما را خفیف کرده. اگر ایالات متحده است قصد
دارد روابط خود را با ایران بهبود بخشد، پس درد و رنج های ما که 15 ماه از
زندگی خود را با درد گذراندیم و هر لحظه منتظر مرگ بودیم چه می شود. سی
سال است که ما منتظر مجازات آنها هستیم اما حالا به بن بست رسیده ایم.
* چارلز اسکات، افسر نیروی دریایی در سفارت:
به نظر من، رویکرد فعلی ایران، یک دیپلماسی هوشمندانه برای خرید زمان است
تا برنامه هسته ای اش را توسعه بخشد. هدف آنها همیشه این بوده که بر جهان
مسلط شوند.
* سرهنگ دوم دیوید ریدر، افسر نیروی هوایی در سفارت:
یکی از به یادماندنی ترین جمله ها، سخنان جان اف کندی در مراسم تحلیف سال
1961 بود که گفت: هرگز بدون ترس مذاکره نکنید، اما هرگز ترس از مذاکره
نداشته باشید. همنطور رئیس جمهور ریگان نیز همیشه یک ضرب المثل روسی به کار
می برد که می گفت: اعتماد کنید، اما بررسی کنید. وزیر امور خارجه ما نیز
درباره رابطه با ایران گفت: کوتاهی در دیپلماسی بدترین شکست است. بنابر این
اگر ایران تمایل به گفت و گو دارد و می تواند برنامه هسته ای اش را تغییر
دهد، پس باید مذاکره کرد.
اما باید توجه داشت که به ایران نباید اعتماد کرد.
* گروهبان رادنی سیکمن، تفنگدار نیروی دریایی:
این مذاکرات ناامید کننده است. بدتر از آن این است که دولت ما می خواهد با
کشوری که 52 امریکایی را برای 444 روز گروگان گرفت مذاکره کند. آنهم در
شرایطی که ایران هیچ امتیازی نداده و حاضر به توضیح دادن درباره برنامه
هسته ای اش نیست. ما باید آنها را مجبور کنیم که در برابر رفتارشان پاسخ
دهند. ما باید به فکر منافع خود، چه در حال حاضر و چه در نسل های بعدی
باشیم.