به گزارش 598 به نقل از پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، طی چند هفته اخیر، عربستان سعودی به شدت به رییس جمهور روسیه حمله کرده، از سیاست آمریکا انتقاد کرده است و از کرسی خود در شورای امنیت سازمان ملل نیز صرف نظر کرد.
عربستان در واقع کشوری است که آسیب پذیری بسیار
گسترده ای دارد، با این حال به گونه ای رفتار می کند که می تواند بدون هیچ
کمکی بر دشمنان داخلی و خارجی خود فایق آید.
شاهزاده بندر بن سلطان رییس دستگاه اطلاعاتی عربستان اوت گذشته در دیداری
با ولادیمیر پوتین رییس جمهور روسیه هم پیشنهاد رشوه به پوتین را مطرح و هم
وی را تهدید کرد.
بندر پیشنهاد کرد اگر روسیه سوریه و ایران را در مبارزه با شورشیان تنها بگذارد، میلیاردها دلار خرید از این کشور صورت خواهد داد.
وی در همان دیدار همچنین تهدید کرد در غیر این صورت احتمال حملات تروریستی در بازی های المپیک سوچی وجود دارد.
این برخورد غیردیپلماتیک پوتین را به شدت عصبانی کرد و حمایت روسیه از
دولت سوریه بدون هیچ خللی ادامه یافت. همچنین هیچ نشانه ای دال بر افزایش
تجارت روسیه و چین مشاهده نشده است.
تهدید کردن روسیه اقدامی بسیار نامناسب از سوی عربستان سعودی بود با این
حال به نظر می رسد ریاض همچنین به این روند ادامه می دهد و اکنون به طور
علنی در حال کاهش مناسبات حیاتی خود با آمریکاست.
عربستان سعودی قصد دارد همکاری با آمریکا را درباره نظارت منطقه ای به شدت کاهش دهد.
به دیپلمات های سعودی اعلام شده است تماسهای خود با همتایان آمریکایی را
کاهش دهد. عربستان سعودی اکنون به طور آشکار شورشیان سوری را تشویق می کند
گفتگوهای صلح آمریکا و روسیه در ژنو را تحریم کنند.
به گفته شاهزاده بندر این مسئله به طور کلی ریشه در بی علاقگی آمریکا به
درگیری در سوریه به ویژه خودداری این کشور از حمله نظامی به این کشور دارد.
سعودیها در ترس دایمی از ایران زندگی می کنند. اختلافات فرقه ای میان شیعه
و سنی در مقایسه با اختلافات گسترده ای که میان دو کشور در زمینه سیاست،
فرهنگ و تاریخ وجود دارد در ایجاد این ترس دایمی تاثیر کمتری داشته است.
ایران پنج هزار سال تاریخ بسیار غنی دارد. شمار زیادی از جمعیت هفتاد
میلیون نفری این کشور افراد تحصیل کرده و پرکار هستند. ایران نشان داده است
یکپارچگی گسترده ای در مقابله با فشار تحریم های شدید تجاری ، جنگ چند
ساله با صدام و جنگ خاموش با سازمان های اطلاعاتی اسراییل و آمریکا دارد.
این درحالی است که عربستان سعودی تنها در سال 1932 ْآنهم پس از تلاش
کشورهای پیروز جنگ جهانی اول برای تقسیم خاورمیانه به عنوان یک کشور مستقل
اعلام شده است.
ارتش این کشور از زمان جنگ یمن در سال 1934 تاکنون در جنگ با هیچ کشور
دیگر شرکت نداشته است. خادمان حرمین شرفین مکه و مدینه 95 درصد مکانهای
تاریخی در این دو شهر را نابود کرده اند و این کشور در حال حاضر یک پادشاهی
مطلقه است.
بنابراین جای تعجب ندارد که نخبگان تحصیلکرده حاکم عربستان ایران را به
عنوان یک خطر مطلق ببینند. ایران یک کشور بسیار مهم است که به یک ملت تعلق
دارد اما عربستان سعودی کشوری است که پول نفت آن تنها متعلق به چند هزار
شاهزاده است.
حدود ده درصد از جمعیت بیست و شش میلیون نفری عربستان را شیعیان تشکیل می
دهند که بسیاری در مناطق نفت خیز شرق این کشور ساکن هستند. بیست درصد از
جمعیت این کشور را نیز کارگران خارجی تشکیل می دهند. با هر دو گروه به
ویژه با شیعیان به طور نامناسبی رفتار می شود.
عربستان سعودی کشوری است که به طور انحصاری با درآمدهای نفتی اداره می شود
که تحت کنترل خاندان حاکم این کشور قرار دارد. منابع اصلی نفت این کشور با
تهدید های خارجی زیادی روبرو است اما این کشور از ارتش قدرتمندی برای دفاع
از این تاسیسات نفتی خود برخوردار نیست.
با توجه به این واقعیت، به نظر می رسد عربستان سعودی نیازی حیاتی به
آمریکا دارد که تنها قدرت جهانی به شمار می رود که برای دفاع از عربستان
تمایل نشان داده است. اما در حال حاضر هیچ تلاشی برای حفظ این حامی خود نمی
کند.