عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
تصريح اخير امام خامنه ای بر ضرورت کثرت جمعيت کشور:
تصريح اخير امام خامنه ای بر ضرورت کثرت جمعيت کشور تا مرز 150 ميليون نفر، تکليف اين بحث را برای هميشه روشن کرد. به نظر می رسد مسئله افزايش جمعيت را می توان از منظر اقامه ولايت تاريخی حق نيز بررسی کرد. از يک سو، غايت خلقت، تحقق تکامل تاريخی مبتنی بر ولايت حق است و از سوی ديگر، سرمايه انسانی، اصلی ترين سرمايه در تحقق تعالی و تکامل به شمار می رود و سرمايه های مادی و طبيعی، فرع هستند؛ پس، جمعيت بيشتر صالحان، به تحقق کمال، سرعت می بخشد.
پایگاه 598 - حسن نوروزی/ تصريح اخير امام خامنه ای (مدظله) بر ضرورت کثرت جمعيت کشور تا مرز 150 ميليون نفر (+)، هر چند در حاشيه فرمايش ايشان مطرح شد اما خط صحيح را به دست اندرکاران نشان داد و تکليف اين بحث را برای هميشه روشن کرد. در اين یادداشت، در راستای فرمايش رهبری، استدلالی کوتاه بر ضرورت کثرت جمعيت ارائه می شود.
برنامه جهانی کنترل جمعيت در دنيای امروز با هدف حفظ تعادل در تخصيص منابع و پيشبرد توسعه جامع پايدار صورت گرفته است؛ يعنی مقوله جمعيت (به عنوان جمعی از افراد انسان با هم بستگیِ روحی، فکری و رفتاری) را از منظر توسعه مادی نگاه می‌کنند و کنترل آن را به سود توسعه مادی می‌دانند و فکر می کنند اگر جمعيت، بيشتر شود، جا برای التذاذ بيشتر، تنگ می شود و يا اصل اين سيستم با تهديد مواجه خواهد شد.
موافقان کنترل جمعيت در کشور ما هم می گويند: فرزند کمتر يعنی زندگی بهتر؛ چون رشد شتابان جمعيت، موجب بروز مشکلات و معضلات اجتماعی می شود و يا اين که توالد بيشتر، مانع تأمين «نفقه» واجب و تربيت صحيح خواهد شد؛ پس به جای افزايش کميت جمعيت، بايد کيفيت آن را ارتقا داد.
اما مخالفان کنترل جمعيت معتقدند: جمعيت زدايی و تحديد و تقليل مواليد، نقشه ای استکباری و استعماری برای تضعيف اسلام است در حالی که اين دين، توسعه جمعيتِ صالحان را خواستار شده و تشويق کرده است.
از اين منظر، دو دست بيشتر به ذکر و عبادت بيشتر و رزق بيشتر منتهی می شود و کاهش جمعيت، پير شدن جامعه، کاهش نوآوری، تحرک و تزلزل بنيان خانواده را موجب خواهد شد و نيز دست سرمايه داران را برای کشاندن زنان و مادران به فرآيند توليد سرمايه باز خواهد کرد.
به نظر می رسد مسئله افزايش جمعيت را می توان از منظر اقامه ولايت تاريخی حق نيز بررسی کرد. از يک سو، غايت خلقت، تحقق تکامل تاريخی مبتنی بر ولايت حق است و از سوی ديگر، سرمايه انسانی، اصلی ترين سرمايه در تحقق تعالی و تکامل به شمار می رود و سرمايه های مادی و طبيعی، فرع هستند؛ پس، جمعيت بيشتر صالحان، به تحقق کمال، سرعت می بخشد.
به عبارت ديگر، انسان و جامعه، مولِّد قدرت دفاعی در شرايط تهاجم سياسی، فرهنگی و اقتصادی به کيان اسلام است؛ پس هر چه بيش تر باشد بهتر است. وقتی توسعه مادی و توسعه الهی (تعالی) با هم در تنازع هستند داشتن قدرت برتر و امنيت ملی بالا به داشتن جمعيت زياد پيوند می خورد. جمعيت زياد (اکثريت) در حوادث ملی و فراملی نقش مهمی دارد و غرب که «جنگ جمعيتی» را عليه اسلام شيعی مطرح می‌کند برای اين است که از به دنيا آمدن دشمن خودش پيشگيری نمايد و به شکل وارونه، شيعه را قتل عام کند! (اين مقاله را بخوانيد +)
پس، افزايش جمعيت شيعه را بايد به عنوان استراتژی نوين و آينده نگرانه در جنگ نرم عليه غرب برشمرد؛ هر چند سامان دهی کيفی جمعيت هم ضرورتی است که بايد مبتنی بر نظام فکری اسلامی و الگوهای مهندسی اجتماعی اسلامی انجام داد و با توليد علوم دينی و مدل ها و نظامات مذهبی، از زايش فقر و ناهنجاری پيشگيری کرد؛ چرا که فقر و ناهنجاری به روابط نامناسب و ساختارهای علمی و عينی ظالمانه باز می گردد؛ نه نيروی انسانی.
برنامه جهانی کنترل جمعيت در دنيای امروز با هدف حفظ تعادل در تخصيص منابع و پيشبرد توسعه جامع پايدار صورت گرفته است؛ يعنی مقوله جمعيت (به عنوان جمعی از افراد انسان با هم بستگیِ روحی، فکری و رفتاری) را از منظر توسعه مادی نگاه می‌کنند و کنترل آن را به سود توسعه مادی می‌دانند و فکر می کنند اگر جمعيت، بيشتر شود، جا برای التذاذ بيشتر، تنگ می شود و يا اصل اين سيستم با تهديد مواجه خواهد شد.
موافقان کنترل جمعيت در کشور ما هم می گويند: فرزند کمتر يعنی زندگی بهتر؛ چون رشد شتابان جمعيت، موجب بروز مشکلات و معضلات اجتماعی می شود و يا اين که توالد بيشتر، مانع تأمين «نفقه» واجب و تربيت صحيح خواهد شد؛ پس به جای افزايش کميت جمعيت، بايد کيفيت آن را ارتقا داد.
اما مخالفان کنترل جمعيت معتقدند: جمعيت زدايی و تحديد و تقليل مواليد، نقشه ای استکباری و استعماری برای تضعيف اسلام است در حالی که اين دين، توسعه جمعيتِ صالحان را خواستار شده و تشويق کرده است.
از اين منظر، دو دست بيشتر به ذکر و عبادت بيشتر و رزق بيشتر منتهی می شود و کاهش جمعيت، پير شدن جامعه، کاهش نوآوری، تحرک و تزلزل بنيان خانواده را موجب خواهد شد و نيز دست سرمايه داران را برای کشاندن زنان و مادران به فرآيند توليد سرمايه باز خواهد کرد.
به نظر می رسد مسئله افزايش جمعيت را می توان از منظر اقامه ولايت تاريخی حق نيز بررسی کرد. از يک سو، غايت خلقت، تحقق تکامل تاريخی مبتنی بر ولايت حق است و از سوی ديگر، سرمايه انسانی، اصلی ترين سرمايه در تحقق تعالی و تکامل به شمار می رود و سرمايه های مادی و طبيعی، فرع هستند؛ پس، جمعيت بيشتر صالحان، به تحقق کمال، سرعت می بخشد.
به عبارت ديگر، انسان و جامعه، مولِّد قدرت دفاعی در شرايط تهاجم سياسی، فرهنگی و اقتصادی به کيان اسلام است؛ پس هر چه بيش تر باشد بهتر است. وقتی توسعه مادی و توسعه الهی (تعالی) با هم در تنازع هستند داشتن قدرت برتر و امنيت ملی بالا به داشتن جمعيت زياد پيوند می خورد. جمعيت زياد (اکثريت) در حوادث ملی و فراملی نقش مهمی دارد و غرب که «جنگ جمعيتی» را عليه اسلام شيعی مطرح می‌کند برای اين است که از به دنيا آمدن دشمن خودش پيشگيری نمايد و به شکل وارونه، شيعه را قتل عام کند! (اين مقاله را بخوانيد +)
پس، افزايش جمعيت شيعه را بايد به عنوان استراتژی نوين و آينده نگرانه در جنگ نرم عليه غرب برشمرد؛ هر چند سامان دهی کيفی جمعيت هم ضرورتی است که بايد مبتنی بر نظام فکری اسلامی و الگوهای مهندسی اجتماعی اسلامی انجام داد و با توليد علوم دينی و مدل ها و نظامات مذهبی، از زايش فقر و ناهنجاری پيشگيری کرد؛ چرا که فقر و ناهنجاری به روابط نامناسب و ساختارهای علمی و عينی ظالمانه باز می گردد؛ نه نيروی انسانی.
اخبار ویژه
وارونهنمایی تهدیدات آمریکا؛
سناریویی که هر بار تکرار می‌شود؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
