به گزارش 598 به نقل از خبرنگار سیاسی خبرگزاری فارس، روزهای پایانی مجلس ششم شاهد حوادث تلخی بود که همواره در ذهن سیاسی ایران باقی میماند، عدهای از نمایندگان مجلس در پی اعتراض به حذف تعدادی از همفکرانشان در انتخابات هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی دست به تحصن زدند و اعلام کردند که از سمت نمایندگی ملت استعفا خواهند داد.
در چنین شرایطی رهبری داهیانه مقام معظم رهبری توانست کشور را از این چالش عبور داده و سبب شود تا انتخابات مجلس هفتم با کمال صحت و سلامت برگزار شود.
در این میان بعضی از مدیران میانی دولت نیز در حمایت از این تحصن و ساختارشکنی خطاب به رئیسجمهور وقت استعفای خود را از کار اداری اعلام کرده و در نامه خود آوردند که در صورت عدم امکان بازگرداندن امور بر منهج مردمسالاری این عذر را از ما بپذیرید که ادامه خدمت را هم جهت با منافع ملت و نظام جمهوری اسلامی نیابیم و دولت را به کسانی بسپاریم که آن را آنگونه میخواهند.
حالا با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید عدهای از همان مدیران میانی امروز سمتهایی در دولت گرفتهاند که میتواند در شرایط مشابه به همان رفتار منتج شود از میان این دولتمردان میتوان به نصرالله سجادی معاون وزارت ورزش و جوانان، شهابالدین غندالی مدیرعامل صندوق ذخیره فرهنگیان، مهدی بخشنده معاون وزیر جهاد کشاورزی، جعفر سرفینی معاون وزارت صندوق معدن و تجارت، حسین کاظمپور اردبیلی به عنوان نماینده ایران در سازمان اوپک، فرهاد دژپسند معاونت برنامهریزی و نظارت راهبردی رئیسجمهور، محسن بورسیه آقایی مدیرعامل راهآهن و رضا ویسه معاون اول رئیسجمهور اشاره کرد.
حالا سؤال اینجاست که آیا این افراد باید چنین سمتی را در دولت تدبیر و امید داشته باشند.