مدیرعامل باشگاه نفت تهران معتقد است که جامعه فوتبال ایران مانند هر جامعه دیگری با فساد روبه‌رو است اما فساد، فوتبال ایران را سیاه سیاه نکرده است. او می‌گوید در فوتبال ایران برخی حرمت‌ها شکسته شده که مسئولیت این شکست بر دوش بزرگان و پیشکسوتان است.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، این روزها بیش از هر زمان دیگری در فوتبال ایران بحث فساد و تبانی مطرح است و هر از گاهی یکی از اهالی فوتبال به خاطر می‌آورد که روزی با یک دلال یا فرد مفسد روبه‌رو شده که پیشنهاد بیشرمانه‌ای به او داده و او هم نپذیرفته است! در چنین وضعیتی مدیرعامل باشگاه نفت تهران معتقد است که وضعیت فوتبال ایران نه سیاه سیاه است و نه سفید سفید. او همچنین از لزوم تصویب قانون نظام باشگاهداری در مجلس شورای اسلامی سخن گفت.
گفت‌وگوی ایسنا را با منصور قنبرزاده در ادامه می‌خوانید:
وضعیت تیم فوتبال نفت در تعطیلات لیگ چطور است؟ آیا تمرین‌های تیم طبق روال انجام می‌شود؟
خدا را شکر. تمرین‌ها روند خوبی دارند. تیم چند روز در دو نوبت صبح و بعد از ظهر تمرین کرد و از این پس هم روزی یک جلسه تمرین خواهد کرد. بازیکنان در این مدت با نظم و انضباط در تمرین‌ها شرکت کردند تا برای دیدار با استقلال آماده شویم.
پس برای دیدار حساس برابر استقلال آماده‌اید؟
برای این بازی مشکلی نداریم و تلاش می‌کنیم که بازی خوبی از خود به نمایش بگذاریم.
با توجه به این که باشگاه راه‌آهن به بهانه مشکلات ورزشگاه تختی، بازی‌های خود را در این ورزشگاه انجام نمی‌دهد، آیا بازی نفت و استقلال در ورزشگاه آزادی برگزار می‌شود؟
راه‌آهنی‌ها خودشان نخواستند که در تختی بازی کنند وگرنه مشکلی برای برگزاری بازی ما و استقلال در این ورزشگاه نیست و قطعا در ورزشگاه تختی از استقلالی‌ها میزبانی خواهیم کرد.
بر خلاف تصور برخی و مطابق تصور خیلی‌های دیگر نفت تهران امسال نتایج خوبی گرفت و جایگاه خوبی در جدول از آن خود کرد. برای تداوم این روند چه برنامه‌هایی دارید؟
امسال نسبت به سال قبل هزینه‌هایمان را کمتر کرده و نه تنها بازیکن خارجی جذب نکردیم که با بازیکنان خارجی خود نیز تسویه حساب کرده و قراردادشان را تمدید نکردیم. به جای خرید بازیکن خارجی از بازیکنان جوان لیگ یکی استفاده کردیم که نتایج خوبی برایمان داشته است. تجربه به ما نشان می‌دهد که متاسفانه هر وقت نفت در حال اوج‌گیری است، عده‌ای از طرق مختلف سعی در آزار و اذیت ما دارند. آنها برای تیم جو منفی روانی ایجاد می‌کنند ولی ما به خدا توکل می‌کنیم و حوصله‌مان هم زیاد است و اجازه نمی‌دهیم که این مسائل به تیم وارد شود.
منظورتان از "یک عده" دقیقا چه کسانی است؟
این حرف را فقط من نمی‌گویم که هر کسی که فوتبال را رصد می‌کند، می‌داند که باشگاه ما اصولی دارد که بر اساس آنها حرکت می‌کند و هرگز اجازه نمی‌دهد دلال‌ها و افراد سودجو به آن راه پیدا کنند. این افراد هستند که سعی می‌کنند با ایجاد جو روانی و صحبت کردن با بازیکنان برای تیم حاشیه درست کنند. متاسفانه این افراد برای خود حقی ایجاد کرده‌اند که از مسابقات لیگ برتر منافعی به جیب بزنند.
با این حال شما تلاش می‌کنید که روند رو به رشد خود را حفظ کنید؟
در سه سال اخیر هرگاه خواستیم اوج بگیریم و نتایج خوبی کسب کردیم، عده‌ای به صورت غیرمستقیم شیطنت‌هایی کردند ولی ما بر اساس برنامه از پیش تعیین‌شده عمل کردیم. این درست که تیم ما جوان است اما بازیکنان باتجربه‌ای هم داریم که با کمک آنها و تلاش همه بازیکنان و البته خودباوری کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا دور از دسترس نیست.
برخی از اهالی فوتبال معتقدند که فساد در فوتبال ایران به شدت وجود دارد و برخی دیگر میزان آن را کم می‌دانند اما تقریبا همه به وجود فساد در فوتبال ایران معتقدند. نظر شما چیست؟
در هر مقوله‌ای به ویژه اگر مسائل مالی در آن دخیل باشد، فساد پیدا می‌شود و این گونه نیست که بگوییم از صفر تا 100 فوتبال ایران درست باشد. در هر مقوله افرادی پیدا می‌شوند که به دنبال سودجویی باشند. نه می‌شود گفت که فوتبال ایران سیاه سیاه است و نه می‌شود گفت سفید سفید است. در فوتبال ما لکه‌های سیاهی هست که قابل مشاهده است و اگر همه کمک کنند، می‌شود آنها را پاک کرد.
یعنی معتقدید که نباید فضای فوتبال ایران را خیلی آلوده پنداشت؟
به نظرم نباید این قدر جو فوتبال را مسموم کنیم که سره از ناسره قابل تشخیص نباشد. هجمه‌ای که به فوتبال وارد می‌شود به این شکل صحیح نیست. حتی این روزها برخی از کسانی که خودشان سودجو هستند، پرچمدار داستان مبارزه با فساد شده‌اند!
راه حل شما برای این مساله چیست؟
باید قانون نظام باشگاهداری فوتبال در مجلس شورای اسلامی تصویب شود. این نظام باید تعریف داشته باشد تا نظارت و ارزیابی‌ها بر اساس آن قابل اندازه‌گیری باشد. در جایی می‌خواندم که در پایان فصل لیگ اسپانیا در کنار اعلام جایگاه تیم‌ها، میزان هزینه آنها در طول فصل هم اعلام شده و به این صورت معلوم می‌شود که مثلا تیم سوم جدول از نظر میزان هزینه چندمین تیم لیگ است. به این صورت ارزش هر امتیازی که تیم‌ها می‌گیرند، مشخص می‌شود و همه چیز شفاف است. مطبوعات در این زمینه می‌توانند کمک کنند و همان‌طور که هر از گاهی اعداد و ارقامی را کشف می‌کنند، این کار را درباره باشگاه‌ها انجام دهند تا شفافیت شکل بگیرد.
شما حل همه ماجرا را در تعیین مصادیق نظام باشگاهداری می‌دانید؟
اگر باشگاهی در طول فصل 20 میلیارد تومان خرج کرده باشد ولی در جایگاه 13 یا 14 جدول باشد، از دو حال خارج نیست: یا مدیر باشگاه توانایی استفاده صحیح از امکانات مالی را نداشته که این حالت خوش‌بینانه است یا لکه‌های سیاهی در کارنامه باشگاه وجود داشته که باعث شده مقدار زیادی از این پول هدر برود. نظام باشگاهداری باید تصویب شود و یک ریال پول دولتی هم یا نباید به فوتبال بیاید یا طبق ساختار مشخص به بخش خصوصی داده شود. به این ترتیب خود به خود خیلی از مسائل جمع می‌شوند.
در این میان بحث برخورد با متخلفان هم مطرح است. آیا این برخورد تاکنون مناسب بوده است؟
برای پاسخ به این سوال مثالی می‌زنم. چند فصل قبل قانون سقف قراردادها به تصویب رسید. فارغ از این که این قانون درست یا غلط بود، تصویب شد و باید به اجرا در می‌آمد. در آن زمان از رییس فدراسیون و سازمان لیگ گرفته تا همه مدیران باشگاه‌ها اذعان داشتند که قانون سقف قراردادها رعایت نشده است. آیا در آن زمان با باشگاه‌هایی که قانون را رعایت نکردند، برخوردی صورت گرفت؟ وقتی حریم قانون به این راحتی شکسته می‌شود، حریم خیلی چیزها شکسته می‌شود. اگر خودمان از داخل فوتبال برخوردها را شروع نکنیم، هجمه‌های بیرونی بیشتر می‌شود. اگر خودمان درست برخورد می‌کردیم، وضعیت به این غلظت نمی‌رسید.
نظرتان درباره افشاگری‌های این روزهای اهالی فوتبال چیست؟ برخی افراد به یاد می‌آورند که چند سال پیش موارد تخلف را مشاهده کرده‌اند ولی اکنون آنها را به زبان می‌آورند...
در جنجال‌ها افراط می‌شود. مساله فساد باید در جوی آرام بررسی شود. خیلی‌ها سه سال پیش تخلفی را دیده و حالا آن را بیان می‌کنند. از نظر حقوقی، دیدن تخلف و گزارش ندادن آن خود نوعی جرم است و شائبه ایجاد می‌کند. این مساله شائبه ایجاد می‌کند که اولا چرا موضوع همان زمان گزارش نشده و دوما اگر گزارش شده چرا با فرد متخلف برخورد نشده است؟ این‌ها ابهاماتی هستند که تا به صورت حقوقی بررسی نشوند، قابل ارائه نیستند.
نحوه اعلام این مسائل را چطور می‌بینید؟ گویا نشست‌های خبری مجالی برای افشاگری علیه یکدیگر تبدیل شده است.
فوتبالی‌ها باید اول خودشان اخلاق را رعایت کنند. در این مدت خیلی چیزها مطرح شده و اسم خیلی‌ها برده شده که نه با اخلاق سازگاری داشته نه با انسانیت. در مقوله غیرورزشی اتفاقات خیلی وحشتناکی رخ می‌دهد اما از کسی اسم نمی‌برند یا نهایتا از حروف مخفف استفاده می‌کنند اما در فوتبال خیلی راحت به افراد انگ می‌زنند و آبرویشان را می‌برند. این افراد خانواده هم دارند. بچه‌هایشان به مدرسه می‌روند. این در حالی است که جامعه شاید قدرت تحلیل درست را در این مواقع نداشته باشد. دامن زدن بیش از حد به مسائل باعث هتک‌حرمت است. متاسفانه این حرمت را بزرگان فوتبال شکستند. وقتی حریمی توسط بزرگان و پیشکسوتان شکسته می‌شود، جوان‌ترها دریده‌تر می‌شوند. به عنوان عضو خیلی کوچک فوتبال خواهش می‌کنم که حرمت‌شکنی‌ها تمام شود.
درباره نشست‌های خبری چه عقیده‌ای دارید؟
نشست خبری محل تحلیل فنی بازی‌هاست نه حل مسائل شخصی. دعوای شخصی هر نفر به میلیون‌ها نفری که از طریق رسانه ملی نشست‌های خبری را نگاه می‌کنند، ربطی ندارد. رسانه ملی و مطبوعات نباید در نشست‌های خبری از دعواهای شخصی افراد سوال کنند. افراد هم باید بدانند که نشست خبری جای دعوای شخصی نیست. سازمان لیگ هم باید به مربیان بگوید که در نشست خبری فقط درباره مباحث فنی بازی حرف بزنند. در خیلی از موارد دعوای دو نفر به صلح و صفا می‌انجامد اما این مساله اغتشاش فکری روی جامعه ایجاد می‌کند که باعث می‌شود حضور در فوتبال برای خیلی‌ها سخت باشد. متاسفانه در فوتبال سیاه و سفید به یک شکل دیده می‌شوند!
گفتید که تیم‌تان را اذیت می‌کنند تا نتیجه نگیرید. درباره آن بیشتر توضیح دهید؟
اذیت کردن ما به این شکل است که برخی بدون حساب و کتاب عملکردها را زیر سوال می‌برند. این افراد حتی مدیران و مسئولان باشگاه را ندیده و نمی شناسند ولی تحت تاثیر اطلاعاتی که برخی به آنها می‌دهند، تحلیل عملکرد می‌نویسند. نه اسم این سایت را می‌آورم، نه اسم فردی را مطالب را نوشته، اما برخی از این افراد فریب حرف‌های ظاهری برخی را می‌خورند. جامعه مطبوعاتی ما پاک است اما تعدادی جوان هستند که پخته نشده و زود تحت تاثیر قرار می‌گیرند. البته این سایت‌ها گمنام هستند و ارزش پرداختن ندارند. برخی از افراد به این سایت‌ها خوراک می‌دهند و ما نمی‌دانیم که هدف‌شان چیست. اگر انسان پاک کار کند و برای خودش خطوط قرمز داشته باشد، خدا هرگز تنهایش نمی‌گذارد و مردم هم آنقدر اطلاعات دارند که فرق غوغاسالاری و ایجاد جو روانی را با اطلاع‌رسانی متوجه شوند. تاوان این ماجرا را همان سال اول دادیم.
تاوان؟
وقتی حسین فرکی را پس از پنج، شش سال دوری از فوتبال به نفت آوردیم، برخی افراد به شدت به ما حمله کردند و گفتند که به سفارش دادگان، فرکی را آورده‌ایم. بریده روزنامه‌های آن زمان را دارم. همان وقت گفتم که چنین چیزی نبوده است. ضمنا در آن زمان نام بردن از دادگان راه رفتن روی لبه تیغ بود اما گفتم که اگر از او مشورت بگیرم، افتخار می‌کنم چون او رییس فدراسیون و ملی‌پوش فوتبال ایران بوده و فرد دانشگاهی و تحصیلکرده است. فرکی هم طوری پیش رفت، که خیلی از اهالی جامعه معتقدند جزو مربیان خوب فوتبال ماست.
زمانی هم بحث رفتن تیم به اراک مطرح شد.
آن زمان هم گفتم از نظر حقوقی انتقال امتیاز ممکن نیست اما برخی از سر دلسوزی و با نیت خیر آنقدر در دفاع از تیم افراط کردند که مشکلاتی برایمان پیش آمد. برخی هم هستند که مسئولیتی ندارند اما دوست دارند همیشه در رسانه‌ها مطرح باشند و صحبت کنند.
گفتید که فوتبال ما نه سیاه سیاه است و نه سفید سفید. اما برخی از اهالی فوتبال هستند که معتقدند در فوتبال ایران هیچ ناپاکی و فسادی نیست!
در نیت خوانی تخصصی ندارم و نمی‌دانم قصد این افراد چیست؟ ضمن این که تا تخلف کسی ثابت نشده نباید آن را مطرح کرد.
نظرتان درباره ورود دستگاه‌های خارج از فدراسیون فوتبال مانند کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی و وزارت اطلاعات به بحث فساد فوتبال چیست؟
اگر متولیان فوتبال در این زمینه خوب عمل می‌کردند، نیازی به ورود دستگاه‌های نظارتی و امنیتی به ماجرا نبود. قطعا متولیان فوتبال نتوانسته‌اند که موضوع را به صورت جدی جمع کنند که کار به اینجا رسیده است. البته قطعا دستگاه‌های نظارتی خارج از فوتبال هم با تخصص به ماجرا ورود می‌کنند و طبق مستندات و با حساب و کتاب کار می‌کنند. تخلف در فوتبال مثل رد کردن چراغ قرمز است. اگر مامور پلیس بگوید که "دیدم که چراغ قرمز را رد کرد" ولی با آن برخورد نکند، دستگاهی بالاتر از او وارد می‌شود و آن مامور را محاکمه می‌کند.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
