راز غلبه‌ی نظام اسلامی بر تهدیدات دشمنان

«توانایی غلبه بر تهدیدها»، اولین نقطه‌ی مثبت نظام جمهوری اسلامی ایران است كه رهبر انقلاب در دیدار با کارگزاران نظام بیان كردند. یادداشت زیر چگونگی دست‌یابی به این توانایی را بررسی می‌كند.

رهبر انقلاب نقطه‌ی قوتِ اول جمهوری اسلامی را توانایی غلبه بر تهدیدها دانستند. به‌زعم ایشان جمهوری اسلامی ایران در طول حیات سی و  دو ساله‌ی خود با انبوهی از تهدیدات سیاسی، امنیتی، نظامی و اقتصادی مواجه بوده است كه از سوی دشمنان با هدف سرنگونی نظام - در حالت ایده‌آل- و یا لااقل عقب‌ نگاه داشتن آن طراحی شده‌اند. جنگ تحمیلی، توطئه‌های آمریكا، تحریم‌های اقتصادیِ به اصطلاح فلج‌كننده - چه به صورت انفرادی و چه از مجرای سازمان ملل متحد- و نیز تحریك قومیت‌ها از جمله‌ی این تهدیدها بوده‌اند. اما جمهوری اسلامی ایران در كمال ناباوری و اعجاب همگان توانسته است خیل عظیم تهدیدات خارجی و داخلی را یكی پس از دیگری پشت سر بگذارد و امروز به اذعان صریح دشمنانش بسیار قدرتمندتر و باثبات‌تر از دیروز می‌باشد. از همین رو رهبر انقلاب معتقدند:

«ما در محاسبه نقاط قوت نظام باید این را درنظر بگیریم. نظامی تنها، بدون پشتیبان بین‌المللی، با دشمنی قدرتمندترین قدرتمندان مادی جهانی، در طول سی و دو سال با تهدیدهای متوالی و پی در پی مواجه بوده، اما بر همه این تهدیدها فائق آمده؛ این خیلی نقطه مهمی است.»¹

به نظر می‌رسد راز غلبه‌ی نظام اسلامی بر تهدیدات براندازنده‌ی دشمنان در خلال سه دهه‌ی گذشته، اتصال به منبع فیاض قدرت الهی و درنتیجه قرارگرفتنِ آن در جریان شمول امدادهای غیبی و سنن حاكم بر نظام هستی است كه البته به دلیل ماهیت غیرمادی از سوی سیاست‌مداران و تحلیل‌گران مادی‌گرای غربی در هنگام ارزیابی قدرت ایران مورد محاسبه قرار نمی‌گیرد. در حقیقت امام خمینی رحمه‌الله از همان ابتدا بنای نهضت خود را بر شالوده‌ی اتكال به قدرت لایزال الهی استوار نمود و این منبع قدرت‌آفرین را در مواجهه با عظیم‌ترین قدرت‌های نظام بین‌الملل و در رأس آن‌ها ایالات متحده آمریكا به یاری طلبید. در سایه‌ی همین رابطه‌ی مقدس بود كه نهال نوپای انقلاب با وجود همه‌ی دسیسه‌های بدخواهان بالید و همواره استوار ماند تا امروز كه به درختی تنومند بدل گردیده است. رهبری معظم با تأیید این فرضیه معتقدند:

«انقلاب اسلامی خیلی ریشه‌دار است... خیلی اركان مستحكمی دارد؛ وخدای متعال هم پشتیبان ماست؛ همین‌طور كه من بارها از قول امام (رحمه‌الله) نقل كرده‌ام كه فرمودند: من از اولی كه وارد این قضیه شدیم، دیدم یا احساس كردم یك دست قدرتی دارد كارها را پیش می‌برد. حقیقتاً همین‌جور است؛ و ایشان این را به من فرمودند. انسان این دست قدرت الهی را می‌بیند.»²

هرچند كه پشتوانه‌ی الهی قدرت جمهوری اسلامی ایران برخلاف اهرم‌های قدرت سخت‌افزاری از ویژگیِ عینیت و مشاهده‌پذیری برخوردار نیست، اما طی سه دهه‌ی گذشته همواره در صحنه‌ی عمل منشأ اثر بوده و آثار آن به وضوح قابل رؤیت است. تا جایی كه دست نامرئیِ عنایت پروردگار، نقشه‌های پیچیده‌ی دشمنان را یك به یك نقش بر آب نموده و نوك پیكان تهدیدات آنان را به سوی خودشان منحرف ساخته است. حوادث و تحولات عجیب منطقه و جهان در برهه‌ی كنونی كه ترجمان آیات روشن‌گر قرآن كریم هستند، آشكارا این مدعا را اثبات می‌كند:

از ابتدای پیروزی انقلاب، قدرت‌های بزرگ به رهبری ایالات متحده كوشیدند تا با حمایت همه‌جانبه از رژیم بعث عراق و نیز تجهیز و تحریك گروهك‌های تروریستیِ معاند نظام مانند منافقین، جندالله و پژاك، تهدیدهای نظامی ـ امنیتیِ شدیدی را علیه جمهوری اسلامی بیافرینند و نظام را با كاربرد اهرم سخت‌افزاری ساقط نمایند. اما به حكم قاعده‌ی «إن ینصركم الله فلا غالب لكم» (آل‌عمران، 160) نه هشت سال جنگ تحمیلیِ نابرابر و نه انبوه ترورهای مسئولین دولتی و مردم بی‌گناه ایران توانست در سد آهنین انقلاب خللی وارد كند. در مقابل شاهد بودیم كه طی سال‌های اخیر، آمریكا قدم به كارزار دو جنگ بدفرجام در افغانستان و عراق نهاد كه حاصلی جز هزینه‌های مالی كمرشكن، تلفات بسیار و موج نفرت جهانی به همراه نداشت.

از سوی دیگر آتشِ گروه‌های تروریستی اینك دامن‌گیر خود كشورهای غربی شده است. در چند روز گذشته اسقاط دو بالگرد ناتو توسط طالبان كه به هلاكت تمامی سرنشینان انجامید، خونبارترین ایام حضور سربازان ائتلاف در افغانستان طی سال‌های گذشته را رقم زد. همچنین فاجعه‌ی هولناك تروریستی نروژ كه از قدرت‌گیری گروه‌های افراطی نئونازی در اروپا حكایت دارد، جهان غرب را دچار بهت و حیرت كرده است.

كارگر نیفتادن تهدیدهای نظامی ـ امنیتی، دشمنان را به فكر تهدیدهای سیاسی انداخت تا شاید بتوانند با حمایت از جریانات اپوزیسیون، جمهوری اسلامی را به سبك انقلاب‌های مخملین از درون مضمحل نمایند. حوادث پس از انتخابات سال 88 نقطه‌ی اوج این تهدیدها بود كه طی آن طیف‌های مختلفِ معاند همگی تحت لوای واحد به رویارویی با نظام برخاستند. اما قاعده‌ی خدشه‌ناپذیرِ «و إن تصبروا و تتقوا لا یضركم كیدهم شیئاً» (آل‌عمران، 120) همه‌ی كید و مكر بدخواهان را ناكام گذاشت. رهبر معظم انقلاب با آرامش و صبر خود در مواجهه با فتنه‌ی عمیق 88 به این آیه‌ی اطمینان‌بخش تمسك جستند كه: «الذین قال لهم الناس إنّ الناس قد جمعوا لكم فاخشوهم فزادهم ایماناً و قالوا حسبنا الله و نعم الوكیل» (آل‌عمران، 173) (كسانی كه مردم به آنها گفتند كه براستی مردم (كافران) بر ضد شما بسیج شده‌اند پس از آن‌ها بترسید. ولی (آن‌ها به جای ترس) ایمانشان افزوده شد و گفتند خداوند ما را كفایت می‌كند و او چه خوب نگهبان و یاوری است.) لذا در سایه‌ی هدایت روشنگرانه‌ی ایشان  و حضور مقتدرانه‌ی مردم در صحنه‌هایی مانند راه‌پیمایی نهم دی، بساط فتنه‌ی 88 برچیده شد و تهدید آن مرتفع گردید.

همچنین تحریم‌های به اصطلاح فلج كننده‌ی اقتصادی تهدید دیگری بود كه قدرت‌های بزرگ برای درهم شكستن مقاومت جمهوری اسلامی و واداشتن آن به تغییر رفتار و تمكین در برابر زیاده‌خواهی‌های آنان بر سر راه كشور قرار دادند. اما این بار نیز وعده‌ی الهی كه می‌فرماید: «إن الذین كفروا ینفقون أموالهم لیصدوا عن سبیل الله فسینفقونها ثم تكون علیهم حسرة ثم یغلبون» (انفال، 36) (آنان كه كافر شدند، اموال خود را صرف می‌كنند تا از راه خدا جلوگیری كنند. در آینده نیز از این‌گونه خرج‌ها خواهند داشت. سپس (اموال هزینه شده) مایه حسرت آنان می‌گردد و شكست می‌خورند.)

بنابراین تحریم‌های اقتصادی علی‌رغم ایجاد برخی موانع ایذایی برای حركت كشور، نتوانست فشار غیر قابل تحملی بر جمهوری اسلامی وارد سازد و اهداف تحریم‌كنندگان را برآورده سازد. در عوض می‌بینیم كه امروز جهان سرمایه‌داری و سردمدار آن ایالات متحده آمریكا درگیر یكی از بی‌سابقه‌ترین موج بحران‌های اقتصادی است. افزایش سرسام‌آور بدهی‌های مالی آمریكا، افت ارزش دلار در برابر سایر ارزها و به تبع آن كاهش اعتبار بین‌المللی آمریكا، سقوط شاخص‌های بازارهای سهام و ركود و بیكاری گسترده كه به گسترش نارضایتی‌های اجتماعی انجامیده، شرایط اسف‌باری را برای كشورهای غربی رقم زده است. رهبر معظم انقلاب در تحلیل شرایط امروز دشمنان نظام می‌فرمایند:

«آنها راجع به ایران برنامه‌هایی داشتند؛ درست عكس آنچه كه آنها می‌خواستند، خدای متعال مقدر كرد و پیش آمد. آنها ایران را تحریم كردند، اما بحران اقتصادی گریبان خودشان را گرفت. آنها فتنه 88 را برای زمین زدن جمهوری اسلامی تقویت كردند... اما نظام‌ها و رژیم‌های وابسته به خودشان یكی پس از دیگری زمین خورده یا متزلزل شده. آنها به عراق و افغانستان حمله كردند، برای اینكه ایران را محاصره كنند... اما خودشان محاصره شدند؛ پاشان در گل فرورفته، به دام افتادند؛ آنچه كه آنها درباره ما تدبیر و عمل كردند، خدای متعال عكسش را مقدر كرد و نشد.»³

پس یكی از مهم‌ترین نقاط قوت جمهوری اسلامی ایران این است كه به واسطه‌ی اتصال با منبع قدرت الهی، ظرفیت قابل توجهی برای از سرگذراندن تهدیدات براندازنده دارد. البته باید توجه داشت كه این اتصال، دائمی و  بی‌قید و شرط نبوده و تداوم آن به انجام دقیق مسئولیت‌ها بستگی دارد و در صورت قصور و كوتاهی نمی‌توان انتظار تحقق وعده‌ی نصرت الهی را داشت. رهبر معظم انقلاب در بیانات خود به حادثه‌ی عبرت‌آموز جنگ احد اشاره نمودند كه لغزش مسلمین در انجام وظایف محوله، شكست تلخی را برای آنان به همراه داشت. ایشان سپس در تطبیق این حادثه با اوضاع كنونی فرمودند: «در عرصه جنگ بزرگِ میدان سیاست و اقتصاد جهانی، آدم هم می‌زند، هم می‌خورد؛ نباید خلاف انتظار باشد. اما می‌گویید از كجا این ضربه را خوردیم. بعد قرآن می‌فرماید: «قل هو من عند انفسكم». از خود شما بود، خودتان خطا كردید. ما یك جاهایی خطا كردیم... یك جاهایی طبق وظیفه عمل نكردیم...»⁴

با این حساب نباید فراموش كرد كه نقاط قوت نیز همواره آسیب‌پذیر هستند و حفظ آن‌ها در طول زمان مستلزم مراقبت هوشیارانه می‌باشد. در صورت بروز غفلت‌ها، همین نقاط قوت ممكن است به نقاط ضعف و زوال بدل گردند.


پی‌نوشت:

1. بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران، 1390/5/16
2. بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری، 1388/7/2
3. بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران، 1390/5/16
4. همان