قربانی کردن قانون به نفع فرد!
روحانی در اولین حضور خود در دانشگاه تهران به صراحت به مقابل ایده ای رفته است که مقاومت و روی پای خود ایستادن را تنها راه نجات و پیشرفت کشور می دانند. وی می گوید مقاومت را قبول دارد.اما به نظر او مقاومت کردن در دنیای کنونی اما و اگرهایی دارد.
598: حجت ااسلام حسن روحانی رئیس جمهور اسلامی ایران با حضور در دانشگاه تهران در جمع دانشجویان این دانشگاه به سخنرانی پرداخت.
به گزارش «تابناک»، وی در ابتدای سخنان خود اظهار داشت:دانشگاه تهران به عنوان مرکزی است که نه‌تنها تولید علم کرد بلکه احساس مسئولیت سیاسی و اجتماعی را نیز در جامعه دیروز و امروز نشر داده و خواهد داد.
روحانی ادامه داد:حضور در این جمع برای من افتخارآمیز است؛ شروع سال تحصیلی در این مراسم که البته امسال کمی با تاخیر این مراسم آغاز شد، امید دارم که در سالهای آینده در زمان مناسب‌ترش این مراسم برگزار شود، میتواند به معنای اغاز پر برکت برای مسیر علم و دانش باشد.
رئیس جمهور گفت :برای من بسیار دو بیانیه‌ای که دو گروه دانشجویی قرائت کردند، زیبا بود چرا که هر دو نظرات خود را در آزادی بیان کردند.
نقد دانشجویان همانقدر زیباست که حمایت آنان؛ که مگر نقد حمایت نیست؟ نقد از دولت و دولتمردان نعمت بزرگی است که باید در برابر آن با کمال تواضع سر فرود آوریم. و بدانیم نقد دلسوزانه و سازنده نه تنها برای دولت که برای کشور میتواند بسیار ثمرات ارزشمندی را به همراه داشته باشد. درست است که دانشگاه مرکز حزب نیست، و فعالیت یک دانشجو در دانشگاه ولو فعالیت سیاسی و اجتماعی که حق او هست، به عنوان عضو یک حزب نخواهد بود. همانطور که در یکی از نوشتارها آمد، دانشجو از منظر یک سیاستمدار نمیخواهد به مسائل بنگرد. دانشگاه و دانشجو به مثابه یک روشنفکر و دانشمند به مسائل سیاسی و اجتماعی نگاه میکند.
البته نه تنها آشنایی دانشجویان به مسائل سیاسی کشور، منطقه و جهان مفید است، بلکه ضروری و لازم است. اما یادمان نرود که دانشگاه رسالت اصلی او، تولید علم و فناوری است. البته همانطور که دانشگاه شهروند متخصص را می‌سازد و تحویل جامعه می‌دهد، شهروند مشارکت جوی آگاه را نیز تحویل جامعه می‌دهد. و از این منظر است که باید دانشجویان عزیزمان، به مسائل سیاسی و اجتماعی به معنای عام کلمه، آگاه و آشنا باشند. مقصود از سیاست، تنها بحث‌های مهم سیاست داخلی یا خارجی نیست. مقصود من از حضور دانشگاه و دانشجو و اساتید در مسائل سیاسی و اجتماعی به معنای اعم یعنی حتی حخضور و فعالیت در بخث محیط زیست. حضور و فعالیت در مسائل فرهنگی جامعه. و البته در زمینه سیاست داخلی و خارجی و بویژه در شرایط حاضر، در مسائل اقتصادی.
همانطور که ما می گوییم اقتصاد دانش‌بنیان و رهبری معظم بر این ترم ( اصطلاح)تاکید و اصرار دارد، چه اینکه امروز مرکب پیشرفت جهان، علم و دانش است. که توانا بود، هرکه دانا بود. به همان تعبیر که knowledge is power
بی تردید دانشگاه و دانشجو باید مدیریت آینده ما را بر دوش گیرد.
سیاست و فرهنگ هم باید دانش‌بنیان باشد. سیاست داخلی ما هم باید دانش‌بنیان باشد. دولت مدرن یعنی دولت دانش‌بنیان. در تمام رشته‌ها و در تمام بخش‌ها، علم و دانش باید حاکم باشد. این وضعیت وقتی میتواند باشد که دانشگاه ما محیط نقد و اندیشه و اظهارنظر باشد. این باعث سرشکستی یک دولت است که دانشجویش و یا استادش بخاطر بهانه‌جویی‌های عده‌ای دم فروبندد و نتواند اظهارنظر کند. در دانشگاه جای بیان اظهارنظر است. در دانشگاه یک زبان را ما بیشتر نمی‌پذیریم و آن زبان علم و خرد و عقلانیت است.
در دانشگاه باید آزادی آکادمیک در کنار اجرای قانون آکادمیک باشد و بتوانیم به تولید علم و دانش و حکمت بپردازیم. تنها هم علم و دانش برای کاربرد و ساخت‌وساز نیست. علم و دانش باید بتواند خلاقیت، تحلیل و فکر علمی را درجامعه به ارمغان بیاورد. آثار تحلیل علمی و فکر علمی برای آینده کشور حتی گاهی از فناوری هم بیشتر است. سخن گفته شد که دانشگاه و مراکز علمی و پژوهشی در کشورمان در مسیر پیشرفت قرار دارد که البته این موجب افتخار همه ماست اما میخواهم بر این نکته تاکید کنم که چرخه علم و دانش و تولید و فناوری فقط مقاله ISI نیست. حتی اگر همه این مقالات را نویسنده با خون دل و بیدار ماندن شب نوشته باشد تا چه رسد به آنکه دلار و پولی و مسائلی به مقاله‌ای منتهی گردد. حتی اگر همه مقالات دقیق باشد که انشاءالله اینطور است، بدانید مقاله علمی یک حلقه کوچک از حلقه علم و فناوری است. ما باید همه حلقات علم و فناوری را تکمیل کنیم. خوب خودمان را با دیگر کشورها مقایسه کنیم.
روحانی افزود: حلقه علم و فناوری از ایده شروع و به تحقیق منتهی می‌شود. تحقیقات به نمونه فناوری منتهی می‌شود. آن نمونه به توسعه فناوری منتهی می‌شود. توسعه فناوری به سمت صنعتی شدن حرکت میکند. بازار می‌یابد و بالاخره تبدیل به ثروت ملی یا قدرت ملی می‌شود. دل خوش نکنیم، تنها به مقالاتی که گاهی برخی از آن مقالات مشکل فناوری و دانش کشور ما را نیز حل نمیکند بلکه مشکل دیگران را حل میکند. البته این سخنان به این معنا نیست که بخواهم بگویم مقاله نوشتن بی ارزش است یا بگویم به همین زنجیره واحدی که به آن افتخار میکنیم کنار بگذاریم. من میگویم در همه حوزه ها باید دانش ما به استاندارد جهانی برسد.
دانشگاه های ما از لحاظ کمیت رشد بسیار خوبی داشته است. بگذریم از اینکه ترکیب رشته ها آیا با نیاز کشور متناسب است یا خیر؟ بگذریم از اینکه دانشجویی با خون دل وارد دانشگاه شده و با زحمت صاحب مدرک می‌شود اما متاسفانه صاحب شغل و گاهی صاحب منزلت اجتماعی هم نمی‌شود. ما باید رشته‌های تحصیلیمان، تعداد دانشجویانمان، برنامه ریزی دانشگاه هایمان با نیاز جامعه منطبق باشد. ما جامعه استوانه نمی‌خواهیم. ما نیاز به هرم داریم و برای این کار باید ببینیم در قله چه کسانی باشند و در قاعده چه کسانی.
باید در دانشگاه‌هایمان زبان علم و تحقیق به عنوان زبان رسمی باشد. در دانشگاه در کنار این زبان، فقط قانون باید حکمفرما باشد. این دولت فشارهای محفلی را بر دانشگاه نخواهد پذیرفت.
در دانشگاه اسلامی یک گروه باید ملامت شوند و آن کسانی که در تولید علم و دانش و فناوری کاهلی کرده‌اند. ما نباید در روند معیوب نابجای بازنشستگی زودهنگام اساتید گرفتار شویم.
امیرالمومنین می فرمایند با تضارب آرا و نقد و انتقاد و مباحثه می‌توانیم به صواب و رای درست و واقعی برسیم.
روحانی افزود: مگر دانشگاهی میتواند به مراتب والای علمی خود دست یابد، اما استاد کلاس در بیان عقاید خود آزاد نباشد؟ بعضی تلاش می‌کنند 75 یا 76 میلیون جمعیت کشور را ضرب در 2 کنند. یعنی همه دو چهره داشته باشند. یک جا که بحث نمره و ارتقا و شغل است با یک چهره. آنجا که زندگی آزاد است با چهره دیگر. این را ما نمی‌خواهیم. عزیزان من، دانشجویان عزیز و بزرگوار، اساتید، مسئولان، وزرا، نمایندگان مجلس، فرهیختگان؛ شما بدانید اگر جو را امنیتی کردید، نفاق را توسعه دادید. دولت تدبیر و امید به دانشگاه آزاد و منتقد و فرهنگ‌دوست و اندیشه‌ورز و تعلیم‌دهنده شهروند متخصص و مشارکت‌جوی آگاه افتخار میکند و از دانشگاه می‌خواهد در همه‌ی زمینه‌ها به کمک دولت بشتابد. شما بودید که 24 خرداد 92 را آفریدید. شما بودید که تدبیر و امید و اعتدال را بر ناامیدی و افراط و تفریط پیروز ساختید. این ندای دانشگاهیان و فرهیختگان بود که ملت عزیز ما به گوش جان آن را خرید و در انتخاباتی شکوهمند شرکت کرد. و آن حماسه سیاسی مورد نظر رهبری معظم انقلاب را آفرید. و انشاءالله همین مردم، دانشگاه و فرهیختگان حماسه اقتصادی را نیز می‌آفرینند.
یک نکته بگویم و بر آن تاکید کنم، راست است و درست است که باید تکیه ما بر ملت خودمان باشد، درست است که سرمایه انسانی و اجتماعی خود ما هست که افتخارات را خواهد آفرید. راست است و درست است که در برابر بیگانگان این ملت ماست که استوار خواهد ایستاد، اما یک نکته را از یاد نبرید و آن اینکه در دنیایی زندگی میکنیم که دروازه‌ها به صورت سابقه، دیوارها به صورت سابق، مرزبندی‌ها به صورت سابق وجود ندارد.ما جهانی شدن را باور کنیم. برخود تکیه کنیم. هیچگاه بر دیگری تکیه نکنیم اما یادمان باشد ما باید همبستگی و همزیستی مسالمت‌آمیز با همه‌ی کشورهای دوست و یا حتی با همه‌ی کشورهای جهان به صورتی داشته باشیم.
شما می‌گویید روی پای خود بایستیم و خود و خود. قبول. شما در اولین درآمد بودجه‌ای متکی به نفت و درامد گازی هستید که باید به دیگران بفروشید. اگر در دنیای امروز درون‌نگر بودن و درونگرا بودن به آن مفهوم گذشته، دیگر معنایی دارد؟ مشکل در سالهای گذشته این بود که در اقتصاد و سیاست خارجی دانش بنیان نبودیم. از متخصصین و صاحب‌نظران بهره نبردیم.
دولت تدبیر و امید همانطور که از ابتدا اعلام کرده است در پی تعامل سازنده با جهان است. در این شعار استوار می‌ایستد. دولت می‌داند که با دنیای سیاست بسیار پیچیده‌ای روبروست اما در عین حال باورمان شود که دنیا و جهان سیاست، در برابر 24 خرداد سر فرود آورده است. من در سفر نیویورک این عظمت ملت ایران را از دید جهانیان بهتر لمس کردم. من به شما میگویم تمام کشورهای پیشرفته بدون استثنا طالب ملاقات با رئیس جمهور منتخب ملت بزرگ ایران بودند. روسای جمهور و مقامات عالیرتبه در ملاقات با مسئولین شما مثل گذشته نصیحت نمی‌کردند. بیشتر از مسئولین کشور شما سوال می‌کردند. برای همکاری در مسائل منطقه‌ای و جهانی اعلام آمادگی برای تعامل و گفتگو داشتند. هیچکس نبود در این ملاقات‌ها که به عظمت انتخابات 73 درصدی ملت بزرگ ایران در 24 خرداد 92 به صراحت اشاره نکند.
دولت از این فضا استفاده خواهد کرد برای حل معضلات کشور. دولت در شرایطی کار خود را آغاز کرده است که با یک خزانه خالی با انبوهی از بدهکاری مواجه بوده است.
به گزارش «تابناک»، وی در ابتدای سخنان خود اظهار داشت:دانشگاه تهران به عنوان مرکزی است که نه‌تنها تولید علم کرد بلکه احساس مسئولیت سیاسی و اجتماعی را نیز در جامعه دیروز و امروز نشر داده و خواهد داد.
روحانی ادامه داد:حضور در این جمع برای من افتخارآمیز است؛ شروع سال تحصیلی در این مراسم که البته امسال کمی با تاخیر این مراسم آغاز شد، امید دارم که در سالهای آینده در زمان مناسب‌ترش این مراسم برگزار شود، میتواند به معنای اغاز پر برکت برای مسیر علم و دانش باشد.
رئیس جمهور گفت :برای من بسیار دو بیانیه‌ای که دو گروه دانشجویی قرائت کردند، زیبا بود چرا که هر دو نظرات خود را در آزادی بیان کردند.
نقد دانشجویان همانقدر زیباست که حمایت آنان؛ که مگر نقد حمایت نیست؟ نقد از دولت و دولتمردان نعمت بزرگی است که باید در برابر آن با کمال تواضع سر فرود آوریم. و بدانیم نقد دلسوزانه و سازنده نه تنها برای دولت که برای کشور میتواند بسیار ثمرات ارزشمندی را به همراه داشته باشد. درست است که دانشگاه مرکز حزب نیست، و فعالیت یک دانشجو در دانشگاه ولو فعالیت سیاسی و اجتماعی که حق او هست، به عنوان عضو یک حزب نخواهد بود. همانطور که در یکی از نوشتارها آمد، دانشجو از منظر یک سیاستمدار نمیخواهد به مسائل بنگرد. دانشگاه و دانشجو به مثابه یک روشنفکر و دانشمند به مسائل سیاسی و اجتماعی نگاه میکند.
البته نه تنها آشنایی دانشجویان به مسائل سیاسی کشور، منطقه و جهان مفید است، بلکه ضروری و لازم است. اما یادمان نرود که دانشگاه رسالت اصلی او، تولید علم و فناوری است. البته همانطور که دانشگاه شهروند متخصص را می‌سازد و تحویل جامعه می‌دهد، شهروند مشارکت جوی آگاه را نیز تحویل جامعه می‌دهد. و از این منظر است که باید دانشجویان عزیزمان، به مسائل سیاسی و اجتماعی به معنای عام کلمه، آگاه و آشنا باشند. مقصود از سیاست، تنها بحث‌های مهم سیاست داخلی یا خارجی نیست. مقصود من از حضور دانشگاه و دانشجو و اساتید در مسائل سیاسی و اجتماعی به معنای اعم یعنی حتی حخضور و فعالیت در بخث محیط زیست. حضور و فعالیت در مسائل فرهنگی جامعه. و البته در زمینه سیاست داخلی و خارجی و بویژه در شرایط حاضر، در مسائل اقتصادی.
همانطور که ما می گوییم اقتصاد دانش‌بنیان و رهبری معظم بر این ترم ( اصطلاح)تاکید و اصرار دارد، چه اینکه امروز مرکب پیشرفت جهان، علم و دانش است. که توانا بود، هرکه دانا بود. به همان تعبیر که knowledge is power
بی تردید دانشگاه و دانشجو باید مدیریت آینده ما را بر دوش گیرد.
سیاست و فرهنگ هم باید دانش‌بنیان باشد. سیاست داخلی ما هم باید دانش‌بنیان باشد. دولت مدرن یعنی دولت دانش‌بنیان. در تمام رشته‌ها و در تمام بخش‌ها، علم و دانش باید حاکم باشد. این وضعیت وقتی میتواند باشد که دانشگاه ما محیط نقد و اندیشه و اظهارنظر باشد. این باعث سرشکستی یک دولت است که دانشجویش و یا استادش بخاطر بهانه‌جویی‌های عده‌ای دم فروبندد و نتواند اظهارنظر کند. در دانشگاه جای بیان اظهارنظر است. در دانشگاه یک زبان را ما بیشتر نمی‌پذیریم و آن زبان علم و خرد و عقلانیت است.
در دانشگاه باید آزادی آکادمیک در کنار اجرای قانون آکادمیک باشد و بتوانیم به تولید علم و دانش و حکمت بپردازیم. تنها هم علم و دانش برای کاربرد و ساخت‌وساز نیست. علم و دانش باید بتواند خلاقیت، تحلیل و فکر علمی را درجامعه به ارمغان بیاورد. آثار تحلیل علمی و فکر علمی برای آینده کشور حتی گاهی از فناوری هم بیشتر است. سخن گفته شد که دانشگاه و مراکز علمی و پژوهشی در کشورمان در مسیر پیشرفت قرار دارد که البته این موجب افتخار همه ماست اما میخواهم بر این نکته تاکید کنم که چرخه علم و دانش و تولید و فناوری فقط مقاله ISI نیست. حتی اگر همه این مقالات را نویسنده با خون دل و بیدار ماندن شب نوشته باشد تا چه رسد به آنکه دلار و پولی و مسائلی به مقاله‌ای منتهی گردد. حتی اگر همه مقالات دقیق باشد که انشاءالله اینطور است، بدانید مقاله علمی یک حلقه کوچک از حلقه علم و فناوری است. ما باید همه حلقات علم و فناوری را تکمیل کنیم. خوب خودمان را با دیگر کشورها مقایسه کنیم.
روحانی افزود: حلقه علم و فناوری از ایده شروع و به تحقیق منتهی می‌شود. تحقیقات به نمونه فناوری منتهی می‌شود. آن نمونه به توسعه فناوری منتهی می‌شود. توسعه فناوری به سمت صنعتی شدن حرکت میکند. بازار می‌یابد و بالاخره تبدیل به ثروت ملی یا قدرت ملی می‌شود. دل خوش نکنیم، تنها به مقالاتی که گاهی برخی از آن مقالات مشکل فناوری و دانش کشور ما را نیز حل نمیکند بلکه مشکل دیگران را حل میکند. البته این سخنان به این معنا نیست که بخواهم بگویم مقاله نوشتن بی ارزش است یا بگویم به همین زنجیره واحدی که به آن افتخار میکنیم کنار بگذاریم. من میگویم در همه حوزه ها باید دانش ما به استاندارد جهانی برسد.
دانشگاه های ما از لحاظ کمیت رشد بسیار خوبی داشته است. بگذریم از اینکه ترکیب رشته ها آیا با نیاز کشور متناسب است یا خیر؟ بگذریم از اینکه دانشجویی با خون دل وارد دانشگاه شده و با زحمت صاحب مدرک می‌شود اما متاسفانه صاحب شغل و گاهی صاحب منزلت اجتماعی هم نمی‌شود. ما باید رشته‌های تحصیلیمان، تعداد دانشجویانمان، برنامه ریزی دانشگاه هایمان با نیاز جامعه منطبق باشد. ما جامعه استوانه نمی‌خواهیم. ما نیاز به هرم داریم و برای این کار باید ببینیم در قله چه کسانی باشند و در قاعده چه کسانی.
باید در دانشگاه‌هایمان زبان علم و تحقیق به عنوان زبان رسمی باشد. در دانشگاه در کنار این زبان، فقط قانون باید حکمفرما باشد. این دولت فشارهای محفلی را بر دانشگاه نخواهد پذیرفت.
در دانشگاه اسلامی یک گروه باید ملامت شوند و آن کسانی که در تولید علم و دانش و فناوری کاهلی کرده‌اند. ما نباید در روند معیوب نابجای بازنشستگی زودهنگام اساتید گرفتار شویم.
امیرالمومنین می فرمایند با تضارب آرا و نقد و انتقاد و مباحثه می‌توانیم به صواب و رای درست و واقعی برسیم.
روحانی افزود: مگر دانشگاهی میتواند به مراتب والای علمی خود دست یابد، اما استاد کلاس در بیان عقاید خود آزاد نباشد؟ بعضی تلاش می‌کنند 75 یا 76 میلیون جمعیت کشور را ضرب در 2 کنند. یعنی همه دو چهره داشته باشند. یک جا که بحث نمره و ارتقا و شغل است با یک چهره. آنجا که زندگی آزاد است با چهره دیگر. این را ما نمی‌خواهیم. عزیزان من، دانشجویان عزیز و بزرگوار، اساتید، مسئولان، وزرا، نمایندگان مجلس، فرهیختگان؛ شما بدانید اگر جو را امنیتی کردید، نفاق را توسعه دادید. دولت تدبیر و امید به دانشگاه آزاد و منتقد و فرهنگ‌دوست و اندیشه‌ورز و تعلیم‌دهنده شهروند متخصص و مشارکت‌جوی آگاه افتخار میکند و از دانشگاه می‌خواهد در همه‌ی زمینه‌ها به کمک دولت بشتابد. شما بودید که 24 خرداد 92 را آفریدید. شما بودید که تدبیر و امید و اعتدال را بر ناامیدی و افراط و تفریط پیروز ساختید. این ندای دانشگاهیان و فرهیختگان بود که ملت عزیز ما به گوش جان آن را خرید و در انتخاباتی شکوهمند شرکت کرد. و آن حماسه سیاسی مورد نظر رهبری معظم انقلاب را آفرید. و انشاءالله همین مردم، دانشگاه و فرهیختگان حماسه اقتصادی را نیز می‌آفرینند.
یک نکته بگویم و بر آن تاکید کنم، راست است و درست است که باید تکیه ما بر ملت خودمان باشد، درست است که سرمایه انسانی و اجتماعی خود ما هست که افتخارات را خواهد آفرید. راست است و درست است که در برابر بیگانگان این ملت ماست که استوار خواهد ایستاد، اما یک نکته را از یاد نبرید و آن اینکه در دنیایی زندگی میکنیم که دروازه‌ها به صورت سابقه، دیوارها به صورت سابق، مرزبندی‌ها به صورت سابق وجود ندارد.ما جهانی شدن را باور کنیم. برخود تکیه کنیم. هیچگاه بر دیگری تکیه نکنیم اما یادمان باشد ما باید همبستگی و همزیستی مسالمت‌آمیز با همه‌ی کشورهای دوست و یا حتی با همه‌ی کشورهای جهان به صورتی داشته باشیم.
شما می‌گویید روی پای خود بایستیم و خود و خود. قبول. شما در اولین درآمد بودجه‌ای متکی به نفت و درامد گازی هستید که باید به دیگران بفروشید. اگر در دنیای امروز درون‌نگر بودن و درونگرا بودن به آن مفهوم گذشته، دیگر معنایی دارد؟ مشکل در سالهای گذشته این بود که در اقتصاد و سیاست خارجی دانش بنیان نبودیم. از متخصصین و صاحب‌نظران بهره نبردیم.
دولت تدبیر و امید همانطور که از ابتدا اعلام کرده است در پی تعامل سازنده با جهان است. در این شعار استوار می‌ایستد. دولت می‌داند که با دنیای سیاست بسیار پیچیده‌ای روبروست اما در عین حال باورمان شود که دنیا و جهان سیاست، در برابر 24 خرداد سر فرود آورده است. من در سفر نیویورک این عظمت ملت ایران را از دید جهانیان بهتر لمس کردم. من به شما میگویم تمام کشورهای پیشرفته بدون استثنا طالب ملاقات با رئیس جمهور منتخب ملت بزرگ ایران بودند. روسای جمهور و مقامات عالیرتبه در ملاقات با مسئولین شما مثل گذشته نصیحت نمی‌کردند. بیشتر از مسئولین کشور شما سوال می‌کردند. برای همکاری در مسائل منطقه‌ای و جهانی اعلام آمادگی برای تعامل و گفتگو داشتند. هیچکس نبود در این ملاقات‌ها که به عظمت انتخابات 73 درصدی ملت بزرگ ایران در 24 خرداد 92 به صراحت اشاره نکند.
دولت از این فضا استفاده خواهد کرد برای حل معضلات کشور. دولت در شرایطی کار خود را آغاز کرده است که با یک خزانه خالی با انبوهی از بدهکاری مواجه بوده است.
اخبار ویژه
شایعه دیدار ایلان ماسک با سفیر ایران:
بررسی سندرم «خودتحقیری» در جریان سازش؛
مافیای واقعی فیلترشکنفروشی در ایران
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
