به گزارش 598 به نقل از 90،امير ژنرال از زماني قوت گرفت و از زماني نشان ژنرالي را از مطبوعات
گرفت که استقلال را جوان کرد و از اميدهاي اين تيم امثال صادقي و قرباني و
طالب لو و ديگرانشان را به استقلال آورد
آن روزها استقلال به مدت سه سال جام نگرفت و پنج جام داخلي را از دست داد و
به آسيا هم نرفت اما همه پشت امير ايستادند تا راهش را ادامه بدهد چرا که
در استقلال او رگههايي از شهامت و قدرت ديده مي شد
در واقع امير شهره بود به اينکه خوب بازيکن انتخاب مي کند و از آن بازيکنان خوب ،خوبتر بازي مي گيرد!
امير در پايان سال سوم قهرمان ايران شد و از آن روز به بعد صعود را آغاز
کرد و حتي به تيم ملي هم رسيد اما از همان روزي که مربي تيم ملي شد راهش را
عوض کرد
او همچنان خوب بازي مي گرفت اما خوب بازيکن دعوت نمي کرد
امير با دعوت از سيزده لژيونر تيم ملي را پير کرد و نهايتا در ميان انواع و اقسام انتقادات از کار برکنار شد
امير اما به جاي تعمق روي اين سقوط شروع کرد به دعوا کردن با زمين و زمان
رسانههايي که لقب ژنرال را به او داده بودند از نگاهش شدند دشمن خوني او و تيمهايش !
با اين حال اما امير از رفتارش دست نکشيد و استفاده از جوانتر ها و
خوبترها را فراموش کرد و فقط به يک سري نام بسنده کرد. نامهايي که خودش
در به وجود آمدنشان نقش داشت نامهايي چون صادقي، اکبرپور، طالب لو،
حيدري، جباري و خيليهاي ديگر!
در واقع امير قلعهنوعي تا سالها نان همان بازيکناني را خورد که خودش آنها
را در سال اول مربيگرياش در استقلال ساخته بود! و پس از آن اما تقريبا
هيچ برگ برنده اي رونکرد!
البته اميد ابراهيمي و شايد حاج صفي هم در ليست سازندگيهاي امير قرار داشتند اما بسيار محدود بودند و معدود!
به دو سال اخير قلعهنوعي نگاه کنيد او هيچ برگ برنده اي رو نکرده و اين در
حالي رخ داده که فتحالهزاده تقريبا تمامي آنها را که امير لازم داشته
برايش خريداري کرده و حتي از لاليگا و سوپرليگ جزيره هم نگذشته است!
امير امثال اينها را خريد: امين منوچهري،آرزه، فرزاد حاتمي، اشجاري، بائو، ايمان موسوي و خيليهاي ديگر
اما از ميان آنها بازيکني اثر گذار وجود نداشت که نداشت و يا اينکه حداقل
خود امير نتوانست از آنها بازيکناني در حد استقلال بسازد! چرا که همه
خريدهاي خودش را فروخت!
امسال هم خريدها بهتر از پارسال نيست. درست نگاه کنيد منهاي قاضي که عملکرد
متوسط رو به خوبي ارائه کرده ،نيکبخت و پژمان نوري و نظري و لاوره و
ديگرانشان اصلا در حد باشگاه بزرگي مثل استقلال نبوده اند!
در واقع براي چندمين بار طي اين دو فصل استقلال خريدهايي داشته که بايد همه آنها را بفروشد!
اما چرا استقلال قهرمان شد؟
درست که نگاه کنيد متوجه مي شويد که امير روي سازههاي پرويز مظلومي بود که
به موفقيت رسيد روي خريد امثال آندو و ساموئل و رحمتي و حنيف و حمودي و
منتظري و خسرو حيدري و ...
اگر به اينها آرش برهاني و فرهاد مجيدي را هم اضافه کنيد متوجه ميشويد که
امير طي اين دو سال هرگز نتوانسته بازيکني بيابد و بسازد که براي استقلال
کاملا مفيد باشد!
او حتي نتوانست يک جانشين براي جباري بيابد!
در واقع ژنرال سابق که استعداد عجيبي در انتخاب بازيکن داشت حالا اين
استعداد را از دست داده و شايد هم چون ديگران و نزديکانش براي او بازيکن
انتخاب مي کنند ديگر اثري از بازيکن معرفي کردن به فوتبال ايران ديده نمي
شود
ديروز که خبر انتخاب احتمالي داوود حقي را در رسانهها خوانديم و سپس
مصاحبه اين بازيکن مسن را ديديم متوجه شديم که امير خودش نيست که اگر خودش
بود شايد هرگز امثال حقي و نيکبخت و پژمان نوري و ... سر از استقلال در
نميآوردند و امثال صادقيان و عاليشاه زودتر از دايي توسط امير که استاد
اين کار بود کشف ميشدند
با اين رويه استقلال آينده ندارد چرا که آيندهسازي نميخرد!