دوگانه سیاسی عجیب دایی

598؛ "دکتر آقایان"؛ این عنوان طعنه‌آمیزی است که علی دایی لابلای درگیری لفظی با محمد مایلی‌کهن به محمود احمدی‌نژاد نسبت داده است.

واقعیت آن است که سرمربی پرسپولیس همیشه روابط دوستانه‌ای با اصلاح‌طلبان داشته است. او در دوران محمد خاتمی نشان لیاقت گرفت. رییس دولت اصلاحات هنگام اعطای این نشان به دایی، آرزو کرد کاپیتان وقت تیم ملی کشورمان بتواند ۱۵۰ گل ملی بزند؛ رویایی که هرگز محقق نشد و شمار گل‌های شهریار در عدد ۱۰۹ متوقف ماند.

سرمربی پرسپولیس بعدتر به یکی از حامیان سفت و سخت میرحسین موسوی در انتخابات ریاست‌جمهوری تبدیل شد، تا جایی که گفته می‌شد حتی مبلغ صد میلیون تومان از سوی او به ستاد انتخاباتی میرحسین کمک شده است. دایی که روابط نزدیکی نیز با نوه امام دارد، در همین انتخابات اخیر هم به طور تمام قد پشت روحانی ایستاد و بسیاری از اطرافیانش را به حمایت از رییس جمهور فعلی دعوت کرد.

با این حال جالب اینجاست که شهریار همیشه پست‌های کلیدی‌اش را از جناح سیاسی مقابل، یعنی اردوگاه اصولگرایان گرفته است!

دایی در سایپا با سید مهرداد هاشمی کار کرد و برای اولین بار طعم سرمربیگری را در دنیای فوتبال چشید. او بعدتر توسط محمود احمدی‌نژاد به ناگهانی‌ترین شکل ممکن سر از نیمکت تیم ملی درآورد.

پس از ناکامی در مسابقات مقدماتی جام‌جهانی، دایی ۹ ماه خانه‌نشین بود تا اینکه سرانجام حبیب کاشانی به بهانه‌های واهی کرانچار را کنار گذاشت و او را به جای این مربی کروات برای هدایت پرسپولیس برگزید.

گفتن ندارد که کاشانی از جمله پرنفوذترین چهره‌های جناج اصولگرا است که همین دو هفته پیش در معیت قالیباف راهی تمرینات استقلال شد. بابک زنجانی هم از دیگر چهره‌های این اردوگاه سیاسی است که به دایی پر و بال داد. وی در راه‌آهن به دایی اختیار تام داد و در نهایت با وجود آنکه می‌توانست این مربی را نگه دارد، با درخواست نامعقول جدایی او و پیوستنش به پرسپولیس موافقت کرد تا تیمش با شرایط اسفبار فعلی مواج شود.

حالا هم که رفیق گرمابه و گلستان شهریار، محمد رویانیان شده است، رفیق دیروز قالیباف و یار امروز احمدی‌نژاد. بله؛ علی دایی اصلاح‌طلبی است که معمولا از اصولگرایان پست می‌گیرد. چرا؟ این چرا را شاید فقط یکی مثل مایلی‌کهن بتواند توضیح بدهد!

بانک ورزش