صاحب نیوز- معصومه طاهری/ *جشنواره فیلم کودک و نوجوان طبق برنامهریزیهای قبلی از ساعت ۱۸:۳۰ باید برگزار میشد، اما خشت اول کار را مسئولان این برنامه فرهنگی با دو ساعت تأخیر بنا نهادند؛ یعنی در ساعت ۱۹:۳۰ شروع و در ساعت ۲۰ رسما آغاز به کارکرد که این در شأن یک جشنواره ملی هم نیست؛ چه برسد به جشنوارهای که اسم بینالمللی بودن را یدک میکشد.
*هرچه چشم انداختیم؛ در روی سن یا جاهای دیگر سالن جشنواره، متاسفانه چنانچه در اغلب چنین برنامههای فرهنگی کشورمان هم مرسوم است همانند جشنواره فجر؛ در آن خبری از پرچم ایران که نماد هویتی و فراملی است؛ نبود. حتی به گفته دوستان در استودیوی پخش زنده تلویزیونی هم پرچم جایی نداشته است!!
*به جز عمو فیتیلهایها که مجری برنامه افتتاحیه بودند و حضور تعدادی از داوران کودک ونوجوان در صندلیهای جلو، برنامه ارتباط خاص دیگری با عنوانش نداشت و سالن برنامه استانداردهای لازم را برای یک افتتاحیه ملی، چه برسد بینالمللی را دارا نبوده است. ازدحام و فشردگی عکاسان و جمعیت حاضر هم در سالن، صحنه جالبی را ترسیم نکرده بود.
*کلیپ آغازین برنامه خسته کننده ونوستالوژیک برای بزرگترها بود تا کودکان! به شکلی که حتی گفته میشود مجری برنامه پخش زنده تلویزیون هم با کنایههایی به این امر اذعان داشته و خطاب به بچههایی که از طریق تلویزیون جشنواره را دنبال میکردهاند گفته است؛ برنامههایی که کلیپ نشان داد، به سن ما هم قد نمیدهد چه برسد به اینکه شما بخواهید چیزی ازآنها به یاد آورید!
*حجم زیادی ازمهمانان دعوت شده روی سن کاملا بیربط به موضوع کودکان بودند مثل مهدی پاکدل وهمسرش بهنوش طباطبایی، حمید فرخنژاد، حسن پورشیرازی و… که بازیگران فیلمهای جدی و بیربط به فضای کودکان ونوجوانان بودند که این خود جالب توجه بود؛ به شکلی که به نظرمیرسید مهمانان این برنامه از روی جلد مجلات زرد انتخاب شدهاند تا موضوع جشنواره فیلم کودک ونوجوان!
*شاید تنها لطف افتتاحیه این جشنواره به آقا رشیدش بود که طنازی خاص و پرمعنای او، همه را حتی رییس عبوس شورای شهررا به خنده میانداخت!! جالبتر آنکه رشید با مسئولان اجرایی برنامه همراهی نمیکرد و از تریبون متحرکی که برای خنداندن حاضرین درست شده بود و چندین بار مجریها او را به پشت آن دعوت کرده بودند استفاده نمیکرد که آن هم در کنار کنایات دوپهلوی قدرتالله ایزدی، معنای خاصی داشت.
*تنها قدرتالله ایزدی بود که درجشنواره سخنان خود را با صلوات بر پیامبر و یاد کردن از شهدای دفاع مقدس آغاز کرد.
*جشنواره با نام مبارک پیامبر قرار بود برگزار شود اما اثری از یاد و نام پیامبر جز صلوات قدرتالله ایزدی در برنامه دیده نمیشد!
*میرعلایی رییس بنیاد فارابی که دبیر جشنواره فیلم وکودک نوجوان هم هست وقتی روی سن رفت به قدری هیجانزده شده بود که میکروفن اجرا را از دست مجریان گرفت و خودش به اجرا پرداخت.
*میرعلایی؛ فروزش کارگردان آثارکودک ونوجوان را به بالای سن دعوت کرد تا جدا از تندیسهای جشنواره شخصا ازاو تقدیر کند اما مدیریت اجرایی جشنواره، لوح تقدیری برای تقدیر ویژه آقای مدیرکنارنگذاشته بود!! برای همین او ماجرا را با جمله: »تندیس ایشان در قلب من است.» فیصله داد!!
*دراین مراسم از دنیا فنیزاده، عروسکگردان کلاهقرمزی هم تقدیر شد. اما کلیپ پخش شده از او نه تنها ربطی به فعالیتش نداشت، بلکه در شأن این جشنواره هم به نظر نمیرسید، به جای آن کلیپ تقدیر از آقارشید خلاقانه و جالب بود .
*هرچه نگاه کردیم درتقدیرها خبری از مهمانان بینالمللی نبود که هیچ! درقسمتی از برنامه به گفته یکی ازعمو فیتلیهها؛ همه مهمانان حاضر روی سن اصفهانی بودند. که این نیز هویت ملی این جشنواره را زیرسوال برد، چه رسد به بینالمللی بودن آن.
*درگیری حراست و نگهبانان جشنواره با خبرنگاران و اهالی رسانه، تاسف بار بود.
*محل برگزاری جشنواره که درحاشیه اصفهان و بسیار دورتر از سطح شهر بود؛ از سرویسدهی های اولیه واساسی نیز بیبهره بود! چه آنکه سرویسهای بهداشتی به قدر کافی نبود، چه رسد به اینترنت و وسایل ارتباطی برای پوشش خبری.
*برنامه ظاهرا به صورت نصفه ونیمه تنها در شبکه محلی اصفهان پخش زنده داشت و در هیچ یک از دیگرشبکههای تلویزیون به آن پرداخته نشد! حتی درشبکههای چون پویا (که برای کودکان و نوجوانان است)، شبکه نمایش (که برای پخش فیلم است و…) از افتتاحیه این جشنواره مثلا بین المللی خبری نبود. در شبکه اصفهان هم از قرار بازپخش سریال تکراری« دون گی» ارزش واهمیت بیشتری داشت تا جشنواره فیلم بینالمللی کودک و نوجوان؟!
*عنوان جشنواره، یک جشنواره بینالمللی است اما درصفحه اول خبرگزاریهای ملی همچون؛ مهر یا فارس خبری از آن نبود، درحالیکه مدیران جشنواره میتوانستند درشبکههای تلویزیونی که برای پخش برون مرزی با موضوع مرتبط در نظر گرفته شدهاند؛ مثل آیفیلم (که برای تولیدات ایرانی اختصاص داده شده است) و شبکه جام جم، حداقل گوشههایی از جشنواره را به نمایش بگذارند. اما همانطورکه گفته شد جشنوارهای با هزینه چندمیلیاردی برای رسانه محلی اصفهان هم فاقد وجاهت و اعتبار لازم بود، که این خود جای سوال دارد؟
درهر صورت همانگونه که گفتیم و البته به خاطر مراعات حال مدیران جشنواره چیزهای دیگری را هم نگفتیم. این جشنواره چند میلیاردی، در آغاز کار خود ملی هم نبود. چه برسد به بینالمللی!
و بیشتر به مهمانی مجلل یک هفتهای برای اهالی سینما وتلویزیون در اصفهان شباهت داشت تا جشنواره جهانی ومعتبر.
تا ببینیم در روزهای آتی چه خواهد شد و از این آش گران قیمت چند میلیاردی؛ چه به عمل خواهد آمد و چه خروجی خواهد داشت؟