به گزارش 598 به نقل از جهان، پس از آنکه بی بی سی فارسی با نخست وزیر اسراییل مصاحبه کرد
و واکنش های زیادی در فضای مجازی به همراه داشت، فواد هاشمی فرزند مهدی
هاشمی در صفحه شخصی خود در فیس بوک در خصوص مصاحبه اخیر نتانیاهو با بی بی
سی نوشت:
مصاحبه بی بی سی فارسی با نخست وزیر اسراییل را دیدم جدا
از محتویات مصاحبه که مفصل می توان به آن پرداخت، انگیزه و زمان چنین
مصاحبه ای ذهنم را مشغول ساخت.
راستی چرا بی بی سی باید چنین مصاحبه ای برای مردم ایران انجام دهد؟
درست
در زمانی که ایران و آمریکا همت کردند تا دوباره مشکلات شان را از راه گفت
و گو حل نمایند چرا باید به این سرعت سر و کله تند رو ترین مخالف این
روابط در شبکه فارسی زبان بی بی سی پیدا شود؟
مگر مقامات رسمی ایران می توانند با یک شبکه رسمی إسرائیلی مصاحبه کنند و نظرات شان را به مردم اسراییل برسانند؟
حالا تبعات زیان بار حرف های یک سوی و تند این آقا بر روابط نو پا و متزلزل ایران و آمریکا چگونه قابل رفع و رجوع است.؟
از
آنجایی که چنین مصاحبه ای از لحاظ ژورنالیستی برای بی بی سی فارسی می
تواند سودمند باشد و قابل دفاع اما برای منافع ملی انگلستان و بهبود روابط
ایران و انگلستان هم می تواند مثبت باشد؟
این مصاحبه فضای سیاسی
داخل ایران را متشنج می کند و شکاف بین مخالفین و موافقین روابط با آمریکا
را زیاد تر و دست بسته دیپلماسی نوین ایران را بسته تر و نهایتا گره ای به
گره های موجود أضافه می نماید. خوب چه کسی از این همه گرفتاری سود می برد؟
می پرسید چرا این مصاحبه می تواند چنین آثار بدی داشته باشد؟
ساده
ترین پاسخ این است که ایران در مسیر ترمیم دشواریهایش با آمریکا نمی بایست
از زمین مین گذاری شده اسراییل عبور کند، ایران در این مسیر نیازی ندارد
مرتب به اتهامات یک سوی دولت إفراطی اسراییل پاسخ بدهد و اساسا برای رفع
مشکلات هسته ای نیازی نیست تمام اختلافات استراتژیک خود با آمریکا را یک
شبه حل وفصل نماید.
حقیقت ماجرا این جاست که پاسخ های متین و
هوشمندانه آقای مهاجرانی و دو میهمان دیگر برنامه شصت دقیقه فقط به گوش
مردم ایران رسید و هرگز مردم اسراییل چنین پاسخ های را نمی شنوند، و اساسا
هیچ مقام ایرانی یا تحلیل گر مرتبط با حاکمیت نمی تواند با شبکه های
إسرائیلی گفت و گو کند و پاسخ در خوری به این مصاحبه یک طرفه بدهد بنابراین
می توان نتیجه گرفت مصاحبه پخش شده به مثابه پرتاب گلوله ای آتشین در
اردوگاه ایرانیان بود که توسط یک شبکه تاثیر گذار فارسی زبان در انگلستان
شلیک شد.
علی رغم ادعای مکرر روزنامه نگاران ایرانی مستخدم در بی بی
سی فارسی مبنی بر علاقمندی اشان به منافع ملی ایران باید صادقانه عرض کنم
بابت همین حرکتها و شیطنت های پنهان و آشکار است که نمی توانم ساده لوحانه
آن ادعاها را بپذیرم و در برابر چنین شیطنتی سکوت کنم.
البته هیچ
گاه نمی توان مستخدم یک دستگاه تبلیغاتی و سیاسی بود و سنگ منفعت کشور
دیگری را به سینه زد اما ای کأش در این شبکه به اصطلاح آزاد و دموکرات اندک
اندیشه سیاسی موجود می بود تا منافع سیاسی انگلستان و ایران را چنین ساده و
بی مزد و مواجب قربانی نمی کرد.
ای کأش تلوزیون ملی ایران اینقدر
منفعل و بسته نبود تا أساس منفعت یک ملت در دست عده ای محدود و البته کم
تجربه در سیاست ورزی گرفتار نمی آمد.