مهمانی تکراری ارواح سیما نمره قبولی نگرفت

به گزارش مهر، هفت روز از ماه رمضان و پخش مجموعه‌های تلویزیونی ویژه این ماه گذشته باوجود تبلیغات فراوان اما هنوز هیچ کدام از مجموعه‌ها نتوانسته‌اند در جذب مخاطب موفق باشند، شاید این حکم کلی سازندگان مجموعه‌ها و مدیران شبکه‌های مختلف تلویزیون را برآشفته کند، اما پیش از این که آشفته شویم و موضع بگیریم و دلمان را به عده‌ای معدود خوش کنیم که همیشه و در هر حال تماشاگر مجموعه‌های تلویزیونی هستند باید ببینیم چرا ستاره بخت امسال سراغ مجموعه‌های ماه رمضان نرفته است.

یکی از دلایل این است که مجموعه‌های ماه رمضان امسال فضاهایی مشابه و ماورایی دارند، مجموعه "سقوط یک فرشته" به کارگردانی بهرام بهرامیان یک شیطان جوان و مرموز دارد که قرار است اساس و پایه‌های ایمان در خانواده‌ای سنتی و مذهبی را سست کند.

در مجموعه "سی‌امین روز" به کارگردانی جواد افشار فرشته‌ای قرار است مرد خلافکار و بزهکاری را به راه راست هدایت کند، در مجموعه "پنج کیلومتر در بهشت" به کارگردانی علیرضا افخمی جوانی به عالم ارواح پاگذاشته و تلاش می‌کند به دنیای زنده‌ها برگردد.

مهرداد صدیقیان در نمایی از "سقوط یک فرشته"

در طول سال در تلویزیون چند مجموعه و فیلم تلویزیونی با محور ارواح یا فرشته ساخته می‌شود و تمرکز تمام این مجموعه ها و فیلم‌ها در مقطع زمانی نزدیک به یک ماه چه معنا و مفهومی دارد؟ اگر اوایل دهه 80 شمسی پخش مجموعه "او یک فرشته بود" به کارگردانی علیرضا افخمی جذاب و تازه بود و نمایش شیطان در قالب دختری جوان، فریبنده و بدیع بود حالا دیدن انواع و اقسام شیطان‌ها و فرشته‌ها در قاب چند اینچی تلویزیون و در کمتر از چند ساعت جذاب نیست!

علیرضا افخمی در "او یک فرشته بود" در کنار نمایش شیطان به عنوان انسان مفاهیم معنوی همچون آزمون دشوار حفظ ایمان  را مطرح می‌کرد، طرح درست این مفاهیم در قالب داستانی ماورایی برای این مجموعه و نویسنده امتیاز محسوب می‌شد. اما مجموعه‌هایی که پس از "او یک فرشته بود" و به دنبال آن ساخته شدند،  نکته تازه‌ای برای طرح کردن نداشتند.

این که شیطان در قالب انسان به وسوسه خانواده‌ها، جوان‌ها و... بپردازد تکراری است به ویژه اگر در مقطعی کوتاه چند مجموعه با این مضمون ساخته و پخش شوند، نمی‌توان گفت تلویزیون ساخت مجموعه‌های ماورایی را محدود کند، اما می‌توان دلبستگی به طرح مباحث متافیزیکی را در طول سال پاسخ داد و این بار را به دوش مجموعه‌های تلویزیونی ماه رمضان ننداخت.

امسال سه مجموعه مضمون متافیزیکی دارند، یک مجموعه طنز است که آن هم تکرار مجموعه‌های موفق گذشته است، هر چهار مجموعه مشکل داستان دارند و هیچ‌کدام نمی‌توانند صد در صد بیننده را جذب کنند، قرار نیست هر مجموعه یا فیلم تمام تماشاگرانش را راضی کند، اما حداقل‌هایی وجود دارد که هیچ یک از این مجموعه‌ها ندارند. نمی‌شود کتمان کرد که در بعضی از مجموعه‌ها گروه زحمت بیشتری کشیده‌اند، عوامل حرفه‌ای ترند و ... اما متاسفانه هیچ یک نمره قبولی نمی‌گیرند و نکته تازه‌ای برای مخاطب ندارند.

شاید گروهی بگویند هنوز برای داوری درباره مجموعه‌های امسال زود است، اما حتی در خوشبینانه‌ترین حالت ممکن هم نمی‌توان امید زیادی به مجموعه‌های امسال داشت، فعلا هیچ یک از این مجموعه‌ها نتواسته‌اند انتظارهایی که از آنها وجود داشته برآورده کنند و بعید است در بیست و چند روز باقی مانده اتفاق تازه‌ای بیفتد.