کوتاه از حسرتی که 20ساله شد ! امان از فاصله‌ها ...

سایت گل-آبی‌پوشان پایتخت چه سخت چه آسان، چه به لطف قرعه‌ی خوب و چه به لطف لیاقت‌شان به جمع چهار تیم برتر آسیا رسیدند تا شاید پروژه‌ی ستاره‌ی سوم را را یک پایان کاملا رویائی به تکمیل کنند و در تاریخ فوتبال ایران و حتی شاید آسیا جاودانه شوند و در این میان به حسرت 20 ساله‌ی فوتبال ایرانی برای قهرمانی در رقابت‌های باشگاهی در آسیا پایان دهند. اما این اتفاق هیچ‌گاه برای شاگردان مردی که شب و روز رویای قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا را حتی در بیداری می‌دید، محقق نشد تا حسرت ملی همچنان پابرجا بماند و عنوان خاک خورده‌ی پاس تهران در سال 1993 در رقابت‌های آسیائی تنها اشاره‌ی دور و نزدیک ذهن اهالی فوتبال به قهرمانی در فوتبال باشگاهی آسیا باشد.
امیرقلعه‌نوئی یکی از عناصری بود که شاید بیش از پیش وزن استقلال برای قهرمانی در لیگ قهرمانان را می‌افزود، وزنی که بیش‌تر از آن‌که چاشنی تاکتیک داشته باشد، چاشنی انگیزه برای اثبات داشت، انگیزه‌ای که برای فرار از اتهام فوتبال سنتی و عدم نتیجه‌گیری در عرصه‌ی بین المللی بیش از پیش گداخته بود و گویا درد کهنه‌ای بود.قلعه‌نوئی در آغاز فصل برای تنها علت ماندن در استقلال را رویای قهرمانی در آسیا می‌دید، همان پروژه‌ی ستاره‌ی سوم که الحق و الانصاف خوب هم استارتش را زده بود....اما هنوز در قیف تنگ اسیا گیر می کنیم . در بزنگاههای مثل امروز ، با همه زور و ضرب. پس به هزار دلیل این حسرت ، فعلا با ماست . در این باره بنویسید و نظر بدهید . چرا ؟