فرهنگ‌سازي براي ازدواج به چه قيمتي؟

ایران: گفتا، زكه ناليم كه از ماست كه برماست! شنيده‌ايد كه مي‌گويند فلاني با طناب خودش به قعر چاه افتاد، اگرنه حتماً ديده‌ايد خيلي‌ها را كه با دستان خودشان، خودشان را خاك مي‌كنند، اين همان مصداق عيني مثلي به نام «ازماست كه برماست» جايي كه قرار است فرهنگ‌سازي كنيم تا دل نگراني‌هايمان را از فرهنگ‌هاي تهاجمي كم كنيم، دست روي مسائلي مي‌گذاريم كه درباره فرهنگ ملي هم دغدغه‌‌مندمان مي‌كند مگر نه اين است كه رسانه ملي مروج فرهنگ ملي است و هر آنچه به تصوير مي‌كشد «خوب يا بد» به نوعي نشانه‌اي از درون جامعه ايراني است، پس چگونه است كه بي‌توجه به آنچه كه درون جامعه مي‌جوشد، بخشي از برنامه‌هاي خود را به موضوعاتي اختصاص مي‌دهد كه ما را نه فقط به اصل‌مان نزديك نمي‌كند بلكه از اساس فرهنگي‌مان هم دور مي‌كند. نمونه بارز اين بي‌ملاحظگي كه البته عنوان ديگري نمي‌توان به آن داد در سريال‌هاي تلويزيوني به چشم مي‌آيد!

جايي كه قرار است فرهنگسازي كنيم تا سنت حسنه ازدواج را گسترش دهيم با بي‌مبالاتي تمام به ضدفرهنگي دامن مي‌زنيم كه نتيجه‌اش چيزي جز تحقير و بي‌ارزش كردن دختران و دل‌زدگي و روي برگرداندن پسران از اين سنت نمي‌شود.

نشان دادن دختراني كه براي آمدن يك خواستگار هرچند يك لاقبا سر از پا نمي‌شناسند و با كمك خانواده عزيزشان همه تلاششان را مي‌كنند تا آن يك نفر هم منصرف نشده و راضي به خواستگاري آمدن شود، نمونه‌اي از اين بي‌مبالاتي‌هاست كه نه يكبار و چندبار كه مي‌توان گفت صدها بار در سريال‌ها و فيلم‌هاي سينمايي تكرار شده، نمونه نزديكش هم يكي از همين سريال‌هاي مناسبتي ماه مبارك رمضان است. دختر خانواده براي پيدا شدن همسر آينده از فرط خوشحالي دست به حركاتي مي‌زند كه زيبنده يك دختر ايراني نيست و اين حالت به قدري مشمئزكننده به تصويركشيده شده كه بسياري را از ازدواج پشيمان مي‌كند! اگرچه اين سريال‌ها پخش و پس از مدتي فراموش مي‌شوند.

اما نكته اينجاست كه ذهنيتي را ايجاد مي‌كند كه نتيجه‌اش دردي مي‌شود كه جامعه ما را به خود دچار خواهد كرد. دردي به نام بي‌ارزش كردن مقام زن، دردي كه موجب مي‌شود برخي از دختران ما قدر و ارزش خود را نشناخته و براي ازدواج به انواع و اقسام مدها و آرايش‌ها روي بياورند! و ما را مجبور مي‌كند براي اصلاح اين ناهنجاري‌ها هزينه‌هاي زيادي را بپردازيم!

آيا اين نمونه بارزي از مثل «از ماست كه برماست» نيست!! امروز آيا كسي هست كه نشنيده باشد «تعداد دختران مجرد از تعداد پسران مجرد بيشتر است.»

اين آمار كه البته معلوم نيست منبع آن از كجا سرچشمه گرفته و اصولاً آيا درست است يا نادرست به دختران ما تلقين مي‌كند كه بايد براي ازدواج دست بجنبانند و گرنه تا پايان عمر مجرد خواهند ماند و از طرفي به پسران ما اطمينان مي‌دهد كه نگران انتخاب همسر ايده‌آل خود نباشند چرا كه شما به راحتي مي‌توانيد بهترين گزينه را انتخاب كنيد! آيا گسترش اين باورها به بالا رفتن سن ازدواج در جامعه منجر نمي‌شود!

بر فرض مثال كه به گفته برخي كارشناسان هم تعداد دختران مجرد بيش از پسران مجرد باشد، آيا درست است كه ما با طرح اين موضوع، آن را دستاويزي براي طنز و خنداندن مردم قرار دهيم!