به گزارش 598 به نقل از فارس، روزنامه آمریکایی «نیویورک تایمز» در واکنش به سخنرانی اخیر «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی در مجمع عمومی سازمان ملل، در سرمقاله خود به انتقاد شدید از وی پرداخت.
این روزنامه آمریکایی نوشته است که نتانیاهو در طول سخنرانی تهاجمی روز گذشته (سه شنبه) در سازمان ملل، از کلمات طعنه آمیز و ستیزه جویانه برای توصیف دکتر «حسن روحانی» رئیس جمهور جدید ایران استفاده و «محمود احمدی نژاد» رئیس جمهور سابق ایران را «گرگی در لباس گرگ» و آقای روحانی را «گرگی در لباس میش» توصیف کرد.
در این گزارش آمده است که فاجعه آمیز است اگر نتانیاهو و حامیان وی در کنگره آمریکا قرار باشد با چشمان کور و بی اعتمادی به ایران، در بهترین فرصت برای ایجاد یک رابطه جدید میان آمریکا و ایران از سال 1979 میلادی کارشکنی کنند و مانع از آن شوند که «باراک اوباما» رئیس جمهور آمریکا از فرصت های جدید دیپلماتیک بین واشنگتن و تهران استفاده کند.
* نتانیاهو مشتاق جنگ و درگیری است
این روزنامه در ادامه با اشاره به اینکه آقای روحانی و «جواد ظریف» وزیر خارجه ایران مصرانه تاکید کرده اند که ایران صرفا خواستار تولید انرژی هسته ای است، نوشته است که نتانیاهو اغلب به اقدام نظامی برای دور نگه داشتن ایران از سلاح هسته ای اشاره می کند و به نظر می رسد که نخست وزیر اسرائیل مشتاق درگیری و جنگ است.
بر اساس این گزارش، نتانیاهو روز گذشته نیز بار دیگر از اقدام نظامی علیه ایران صحبت کرد و مدعیانه هشدار داد که اسرائیل حق حمله به تاسیسات هسته ای ایران را در صورت نزدیک شدن این کشور به قابلیت تولید تسلیحات هسته ای، برای خود محفوظ می داند.
نیویورک تایمز در ادامه به خشم ایران از سخنرانی تحریک آمیز نتانیاهو و تاکید ایرانی ها بر ضرورت حفظ جو مثبت فعلی به منظور موفقیت دیپلماسی اشاره کرده و نوشته است که ایرانی ها در عین حال از اینکه آقای اوباما در نشست روز دوشنبه خود با نتانیاهو در کاخ سفید، لحنی تند علیه ایران گرفت، ناخشنود هستند.
در انتهای این گزارش آمده است که هم آقای اوباما و هم آقای روحانی مخاطبان داخلی تندرویی دارند که در عین تلاش ها برای حل بحث هسته ای و ایجاد یک رابطه جدید میان آمریکا و ایران، روحانی و اوباما باید این مخاطبان تندرو را قانع کنند و این برای اوباما بدین معناست که او با اسرائیل همکاری نزدیک داشته باشد و به نتانیاهو کمک کند تا نخست وزیر اسرائیل ببیند که کارشکنی در دیپلماسی با ایران، صرفا منجر به افزایش احتمال استفاده از زور نظامی می شود و این بدترین نتیجه ای است که می توان به آن رسید.