به گزارش 598، ابراهیم فیاض کارشناس علوم ارتباطات و رسانه در مورد معرفی فیلم «گذشته» به آکادمی اسکار، به فرهنگ امروز گفت: این فیلم مکمل و ادامهی فیلم قبلی اصغر فرهادی «جدایی نادر از سیمین» است. فیلم قبلی فرهادی یک سیاهنمایی در مورد ایرانیهای داخل کشور بود که در حال مهاجرت هستند و فیلم «گذشته» در رابطه با بدبختی ایرانیهای خارج از کشور است. تحقیری که غربیها نسبت به آنها انجام میدهند. گفتمانی که در فیلم حاکم است گفتمان غربیها نسبت به مهاجرین است. این که آنها فاسدترین و بیاخلاقترین افراد در جامعهی اروپایی هستند.
استاد دانشگاه تهران اظهار داشت؛ من این نوع نگاه را در خارج از کشور عملا دیدم. آنها میگفتند مشتریهای خانههای فساد در اروپا همین افراد مهاجر هستند. و معتقد بودند؛ مهاجرین افرادی فاسد، بیاخلاق، بیکار و معتاد هستند.
فیاض در مورد انتخاب فیلم «گذشته» برای جایزه اسکار گفت: این فیلم از طریق کمپانی خارجی برای همین موضوع پول کلانی دریافت کرد. آنها برای تولید فیلم «گذشته» در راستای اهداف خود سرمایهگذاری هنگفتی کردند. زیرا درحال حاضر مهاجرین زنگ خطری شده است برای آنها. وی عنوان کرد؛ بسیاری از مهاجرین، افراد درست و شاخصی هستند که در دانشگاهها و در رابطه با هنر بازتولید دارند. و این زنگ خطری است که آنها را به تلاش و تکاپو انداخته است. او در ادامه تصریح کرد؛ این مهاجرین نسبت به خود غربیها در حال اوج گرفتن هستند که این موضوع هویت آنها را با اشکال مواجه میکند. به همین خاطر در فیلم نسبت به مهاجرین سیاهنمایی شده است.
استاد علوم ارتباطات دانشگاه تهران در اعتراض به انتخاب این فیلم، گفت: فیلم «گذشته» برای ایران نبوده است بلکه برای سازمان های امنیتی اروپاست. اینکه چطور بهعنوان یک فیلم ایرانی انتخاب شده است جای سوال دارد. او گفت: این فیلم سفارش سازمان امنیتی آنهاست که در مورد امنیت خودشان و بر ضد ما ساخته شد. و معرفی فیلم هم عملا این را نشان داد که در راستای راهبردهای امنیتی آنها بوده است.
ابراهیم فیاض در ادامه در مورد داوری این فیلم گفت: کار داوری این فیلم هم جای سوال دارد و تعجب برانگیز است. این طور احساس میشود که یک نوع نگاه غربی حاکم بر فضای داوری بوده است. زیرا همانطور که اشاره شد این فیلم هیچ ارتباطی با ایران و جامعهی ایرانی ندارد بلکه رهیافتهی امنیتی خود غرب است.محقق حوزه رسانه توضیح داد؛ «گذشته» یک فیلم ضد مهاجرت و سیاهنمایی در مورد مهاجرین است. مثل سیاهنمایی که در مورد ایران در فیلم قبلی اصغر فرهادی، مخاطب شاهد آن بود. و این فیلم نیز ادامهی همان فیلم، در مورد سیاهنمایی ایرانیهای مهاجر، در اروپا است.
در پایان ابراهیم فیاض گفت: فقط میتوان متاسف بود برای کسانی که این فیلم را به عنوان نمایندهی ایران و جامعهی ایرانی برای معرفی به جهانیان انتخاب کردند؛ زیرا در جهت اهداف امنیتی غرب عمل کردند، که این امر یا آگاهانه صورت گرفته است و یا ناآگاهانه اعلام کردند با رهیافتهی امنیتی غربی موافق هستند.