پیامهای مغرضانه، خطرات تحلیلگرانه!
همکار فراری نشریات زنجیره‌ای از محافل اپوزیسیون و فتنه‌گر خواست با وجود ناخرسندی از سخنرانی رئیس جمهور در مجمع عمومی سازمان ملل، توقعات خود از دکتر روحانی را تعدیل کنند.
«آرش -ب» در وبسایت روز آن‌لاین نوشت: سخنرانی حسن روحانی
در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، چندان مورد توجه قرار نگرفته است. شماری از فعالان
شبکه‌های اجتماعی سخنرانی وی را مطلوب ارزیابی نکرده‌اند. همین مسأله موجب شده است
که انتقادهای زیادی از سخنرانی روحانی صورت گیرد.
وی می‌افزاید: برای تحلیل سخنرانی روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، باید به چند نکته توجه داشت. نخست آنکه نباید فراموش کرد حسن روحانی، رئیس جمهور دوران پسا جنبش سبز است. او موفق به عبور از فیلتر شورای نگهبانی شده که به افرادی نظیر هاشمی رفسنجانی، اجازه حضور در رقابت انتخاباتی را نداد. حسن روحانی خود نیز نماینده آیت‌الله خامنه‌ای در شورای عالی امنیت ملی و مسئول پرونده هسته‌ای ایران بوده است؛ سوابقی که بسیاری از آن‌ها حتی پس از سال 88 نیز ادامه پیدا کرد. وی حتی در 25 بهمن ماه سال 89 نیز علیه جنبش سبز و تظاهرات اعتراض‌آمیز حامیان آن، موضع گرفته بود. طبیعتاً با این سوابق، نمی‌توان از چسبندگی روحانی به حاکمیت و سطوح فوقانی آن چشم‌پوشی کرد.
همکار فراری نشریات زنجیره‌ای افزود: از سوی دیگر نباید فراموش کنیم که در دوران تبلیغات انتخاباتی نیز، حسن روحانی جز در موارد معدود و محدودی، کمتر سخن از مطالبات دموکراسی خواهان به میان آورد. او به طور مشخص علقه‌ای به جنبش سبز ندارد و آن گونه که می‌توان از سخنان و رفتارهای او دریافت کمتر علاقه‌ای به مطالبات دموکراسی خواهانه دارد. این مسأله در چینش کابینه او نیز به خوبی مشهود است.
نویسنده روز آن‌لاین معتقد است: «به نظر می‌رسد در فضای ایجاد شده پیرامون سخنان و کنش‌های احتمالی روحانی، خوش‌بینی مفرطی وجود داشته است. بالا بردن سطح مطالبات از روحانی و دولت وی، توسط برخی از حامیان حزبی و رسانه‌ای، باعث شده است که برخی روحانی را در جایگاهی مشابه خاتمی و یا حتی میرحسین موسوی تصور کنند. این برداشت و تصور از روحانی، به طور مشخص هیچ ارتباطی با واقعیت وجودی وی ندارد. روحانی نه تنها خاتمی و موسوی نیست، بلکه حتی هاشمی رفسنجانی پس از انتخابات هم نیست. بالا بردن سطح انتظارات از روحانی، نه تنها می‌تواند باعث شود که وی و دولت‌اش به مشکل بربخورند، بلکه حتی باعث ناامیدی و سرخوردگی نیز خواهد شد. سخنرانی روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل و سرخوردگی از آن، می‌تواند زنگ خطری در همین زمینه باشد. اتفاقی که باید خیلی سریع جلو آن را گرفت.»
این تحلیل در حالی است که خاتمی روز پنج‌شنبه در دیدار شماری از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس هشتم تأکید کرد: شما توقع نداشته باشید آقای روحانی دقیقاً طبق نظر و سلیقه بنده و دیگران عمل کند.
از سوی دیگر وبسایت صدای آمریکا در تحلیلی به قلم یکی از عناصر ضد انقلاب نوشت: بخش عمده‌ای از سخنرانی حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل از نظر محتوایی- و نه از نظر شکلی- تفاوت چندانی با سخنرانی‌های محمود احمدی‌نژاد در سال‌های گذشته نداشت. او با اشاره به آن‌چه «اقدامات زورمدارانه اقتصادی و نظامی نظام سلطه» نامید، حملات تندی را به نظم کنونی جهانی و کشورهای صاحب قدرت و به طور مشخص آمریکا کرد و آن‌ها را تهدید علیه صلح و امنیت بین‌المللی دانست. سخنان آقای روحانی در خصوص اسرائیل نیز بسیار تند بود. او اگرچه حرفی از افسانه بودن هالوکاست نزد اما با متهم کردن دولت اسرائیل به آپارتاید، ترجیح داد که نظر رهبر جمهوری اسلامی و حامیان او در تهران را جلب کند. او در خصوص پرونده هسته‌ای نیز با پافشاری بر «حق طبیعی، قانونی و مسلم ایران» مطابق نظر رهبر جمهوری اسلامی خواهان «پذیرش اعمال حق غنی‌سازی و سایر حقوق هسته‌ای در خاک ایران» شد.
از سوی دیگر در حالی که سایت ایران گلوبال مدعی بود «متن سخنرانی روحانی در مجمع عمومی را سعید جلیلی نوشته بود و همین باعث واکنش نسبتاً تند علیه وی در شبکه‌هایی مانند تویتر و فیس‌بوک شده»، سایت ضد انقلابی اخبارروز مدعی شد: ملا حسن روحانی باعث ناامیدی و کلافگی شد. کسانی خیال می‌کردند این آخوند حقوق‌خوان در انگلیس نوع دیگری حرف خواهد زد. اما بدبختانه چیزی تغییر نکرده و روحانی نیز مانند ]آیت‌الله[ خامنه‌ای سخن می‌گوید. او اول و آخر سخنرانی‌اش آیه قرآن خواند و سر ضیافت ناهاری که مشروب الکلی سر آن سرو می‌شد نرفت تا به نتانیاهو و اوبا«هلو» نگوید: هیهات که روحانی امیدهای ما را برباد داد و معلوم شد در نرمش قهرمانانه‌ای که رهبر به آن اشاره کرده، در به همان پاشنه قبل خواهد چرخید.
یادآور می‌شود اقدام خطای روحانی در گفت‌وگوی تلفنی با رئیس دولت شیطان بزرگ مجدداً باعث ذوق‌زدگی محافل ضدانقلاب شد.«آرش -ب» در وبسایت روز آن‌لاین نوشت: سخنرانی حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، چندان مورد توجه قرار نگرفته است. شماری از فعالان شبکه‌های اجتماعی سخنرانی وی را مطلوب ارزیابی نکرده‌اند. همین مسأله موجب شده است که انتقادهای زیادی از سخنرانی روحانی صورت گیرد.
وی می‌افزاید: برای تحلیل سخنرانی روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، باید به چند نکته توجه داشت. نخست آنکه نباید فراموش کرد حسن روحانی، رئیس جمهور دوران پسا جنبش سبز است. او موفق به عبور از فیلتر شورای نگهبانی شده که به افرادی نظیر هاشمی رفسنجانی، اجازه حضور در رقابت انتخاباتی را نداد. حسن روحانی خود نیز نماینده آیت‌الله خامنه‌ای در شورای عالی امنیت ملی و مسئول پرونده هسته‌ای ایران بوده است؛ سوابقی که بسیاری از آن‌ها حتی پس از سال 88 نیز ادامه پیدا کرد. وی حتی در 25 بهمن ماه سال 89 نیز علیه جنبش سبز و تظاهرات اعتراض‌آمیز حامیان آن، موضع گرفته بود. طبیعتاً با این سوابق، نمی‌توان از چسبندگی روحانی به حاکمیت و سطوح فوقانی آن چشم‌پوشی کرد.
همکار فراری نشریات زنجیره‌ای افزود: از سوی دیگر نباید فراموش کنیم که در دوران تبلیغات انتخاباتی نیز، حسن روحانی جز در موارد معدود و محدودی، کمتر سخن از مطالبات دموکراسی خواهان به میان آورد. او به طور مشخص علقه‌ای به جنبش سبز ندارد و آن گونه که می‌توان از سخنان و رفتارهای او دریافت کمتر علاقه‌ای به مطالبات دموکراسی خواهانه دارد. این مسأله در چینش کابینه او نیز به خوبی مشهود است.
نویسنده روز آن‌لاین معتقد است: «به نظر می‌رسد در فضای ایجاد شده پیرامون سخنان و کنش‌های احتمالی روحانی، خوش‌بینی مفرطی وجود داشته است. بالا بردن سطح مطالبات از روحانی و دولت وی، توسط برخی از حامیان حزبی و رسانه‌ای، باعث شده است که برخی روحانی را در جایگاهی مشابه خاتمی و یا حتی میرحسین موسوی تصور کنند. این برداشت و تصور از روحانی، به طور مشخص هیچ ارتباطی با واقعیت وجودی وی ندارد. روحانی نه تنها خاتمی و موسوی نیست، بلکه حتی هاشمی رفسنجانی پس از انتخابات هم نیست. بالا بردن سطح انتظارات از روحانی، نه تنها می‌تواند باعث شود که وی و دولت‌اش به مشکل بربخورند، بلکه حتی باعث ناامیدی و سرخوردگی نیز خواهد شد. سخنرانی روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل و سرخوردگی از آن، می‌تواند زنگ خطری در همین زمینه باشد. اتفاقی که باید خیلی سریع جلو آن را گرفت.»
این تحلیل در حالی است که خاتمی روز پنج‌شنبه در دیدار شماری از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس هشتم تأکید کرد: شما توقع نداشته باشید آقای روحانی دقیقاً طبق نظر و سلیقه بنده و دیگران عمل کند.
از سوی دیگر وبسایت صدای آمریکا در تحلیلی به قلم یکی از عناصر ضد انقلاب نوشت: بخش عمده‌ای از سخنرانی حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل از نظر محتوایی- و نه از نظر شکلی- تفاوت چندانی با سخنرانی‌های محمود احمدی‌نژاد در سال‌های گذشته نداشت. او با اشاره به آن‌چه «اقدامات زورمدارانه اقتصادی و نظامی نظام سلطه» نامید، حملات تندی را به نظم کنونی جهانی و کشورهای صاحب قدرت و به طور مشخص آمریکا کرد و آن‌ها را تهدید علیه صلح و امنیت بین‌المللی دانست. سخنان آقای روحانی در خصوص اسرائیل نیز بسیار تند بود. او اگرچه حرفی از افسانه بودن هالوکاست نزد اما با متهم کردن دولت اسرائیل به آپارتاید، ترجیح داد که نظر رهبر جمهوری اسلامی و حامیان او در تهران را جلب کند. او در خصوص پرونده هسته‌ای نیز با پافشاری بر «حق طبیعی، قانونی و مسلم ایران» مطابق نظر رهبر جمهوری اسلامی خواهان «پذیرش اعمال حق غنی‌سازی و سایر حقوق هسته‌ای در خاک ایران» شد.
از سوی دیگر در حالی که سایت ایران گلوبال مدعی بود «متن سخنرانی روحانی در مجمع عمومی را سعید جلیلی نوشته بود و همین باعث واکنش نسبتاً تند علیه وی در شبکه‌هایی مانند تویتر و فیس‌بوک شده»، سایت ضد انقلابی اخبارروز مدعی شد: ملا حسن روحانی باعث ناامیدی و کلافگی شد. کسانی خیال می‌کردند این آخوند حقوق‌خوان در انگلیس نوع دیگری حرف خواهد زد. اما بدبختانه چیزی تغییر نکرده و روحانی نیز مانند ]آیت‌الله[ خامنه‌ای سخن می‌گوید. او اول و آخر سخنرانی‌اش آیه قرآن خواند و سر ضیافت ناهاری که مشروب الکلی سر آن سرو می‌شد نرفت تا به نتانیاهو و اوبا«هلو» نگوید: هیهات که روحانی امیدهای ما را برباد داد و معلوم شد در نرمش قهرمانانه‌ای که رهبر به آن اشاره کرده، در به همان پاشنه قبل خواهد چرخید.
یادآور می‌شود اقدام خطای روحانی در گفت‌وگوی تلفنی با رئیس دولت شیطان بزرگ مجدداً باعث ذوق‌زدگی محافل ضدانقلاب شد.
وی می‌افزاید: برای تحلیل سخنرانی روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، باید به چند نکته توجه داشت. نخست آنکه نباید فراموش کرد حسن روحانی، رئیس جمهور دوران پسا جنبش سبز است. او موفق به عبور از فیلتر شورای نگهبانی شده که به افرادی نظیر هاشمی رفسنجانی، اجازه حضور در رقابت انتخاباتی را نداد. حسن روحانی خود نیز نماینده آیت‌الله خامنه‌ای در شورای عالی امنیت ملی و مسئول پرونده هسته‌ای ایران بوده است؛ سوابقی که بسیاری از آن‌ها حتی پس از سال 88 نیز ادامه پیدا کرد. وی حتی در 25 بهمن ماه سال 89 نیز علیه جنبش سبز و تظاهرات اعتراض‌آمیز حامیان آن، موضع گرفته بود. طبیعتاً با این سوابق، نمی‌توان از چسبندگی روحانی به حاکمیت و سطوح فوقانی آن چشم‌پوشی کرد.
همکار فراری نشریات زنجیره‌ای افزود: از سوی دیگر نباید فراموش کنیم که در دوران تبلیغات انتخاباتی نیز، حسن روحانی جز در موارد معدود و محدودی، کمتر سخن از مطالبات دموکراسی خواهان به میان آورد. او به طور مشخص علقه‌ای به جنبش سبز ندارد و آن گونه که می‌توان از سخنان و رفتارهای او دریافت کمتر علاقه‌ای به مطالبات دموکراسی خواهانه دارد. این مسأله در چینش کابینه او نیز به خوبی مشهود است.
نویسنده روز آن‌لاین معتقد است: «به نظر می‌رسد در فضای ایجاد شده پیرامون سخنان و کنش‌های احتمالی روحانی، خوش‌بینی مفرطی وجود داشته است. بالا بردن سطح مطالبات از روحانی و دولت وی، توسط برخی از حامیان حزبی و رسانه‌ای، باعث شده است که برخی روحانی را در جایگاهی مشابه خاتمی و یا حتی میرحسین موسوی تصور کنند. این برداشت و تصور از روحانی، به طور مشخص هیچ ارتباطی با واقعیت وجودی وی ندارد. روحانی نه تنها خاتمی و موسوی نیست، بلکه حتی هاشمی رفسنجانی پس از انتخابات هم نیست. بالا بردن سطح انتظارات از روحانی، نه تنها می‌تواند باعث شود که وی و دولت‌اش به مشکل بربخورند، بلکه حتی باعث ناامیدی و سرخوردگی نیز خواهد شد. سخنرانی روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل و سرخوردگی از آن، می‌تواند زنگ خطری در همین زمینه باشد. اتفاقی که باید خیلی سریع جلو آن را گرفت.»
این تحلیل در حالی است که خاتمی روز پنج‌شنبه در دیدار شماری از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس هشتم تأکید کرد: شما توقع نداشته باشید آقای روحانی دقیقاً طبق نظر و سلیقه بنده و دیگران عمل کند.
از سوی دیگر وبسایت صدای آمریکا در تحلیلی به قلم یکی از عناصر ضد انقلاب نوشت: بخش عمده‌ای از سخنرانی حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل از نظر محتوایی- و نه از نظر شکلی- تفاوت چندانی با سخنرانی‌های محمود احمدی‌نژاد در سال‌های گذشته نداشت. او با اشاره به آن‌چه «اقدامات زورمدارانه اقتصادی و نظامی نظام سلطه» نامید، حملات تندی را به نظم کنونی جهانی و کشورهای صاحب قدرت و به طور مشخص آمریکا کرد و آن‌ها را تهدید علیه صلح و امنیت بین‌المللی دانست. سخنان آقای روحانی در خصوص اسرائیل نیز بسیار تند بود. او اگرچه حرفی از افسانه بودن هالوکاست نزد اما با متهم کردن دولت اسرائیل به آپارتاید، ترجیح داد که نظر رهبر جمهوری اسلامی و حامیان او در تهران را جلب کند. او در خصوص پرونده هسته‌ای نیز با پافشاری بر «حق طبیعی، قانونی و مسلم ایران» مطابق نظر رهبر جمهوری اسلامی خواهان «پذیرش اعمال حق غنی‌سازی و سایر حقوق هسته‌ای در خاک ایران» شد.
از سوی دیگر در حالی که سایت ایران گلوبال مدعی بود «متن سخنرانی روحانی در مجمع عمومی را سعید جلیلی نوشته بود و همین باعث واکنش نسبتاً تند علیه وی در شبکه‌هایی مانند تویتر و فیس‌بوک شده»، سایت ضد انقلابی اخبارروز مدعی شد: ملا حسن روحانی باعث ناامیدی و کلافگی شد. کسانی خیال می‌کردند این آخوند حقوق‌خوان در انگلیس نوع دیگری حرف خواهد زد. اما بدبختانه چیزی تغییر نکرده و روحانی نیز مانند ]آیت‌الله[ خامنه‌ای سخن می‌گوید. او اول و آخر سخنرانی‌اش آیه قرآن خواند و سر ضیافت ناهاری که مشروب الکلی سر آن سرو می‌شد نرفت تا به نتانیاهو و اوبا«هلو» نگوید: هیهات که روحانی امیدهای ما را برباد داد و معلوم شد در نرمش قهرمانانه‌ای که رهبر به آن اشاره کرده، در به همان پاشنه قبل خواهد چرخید.
یادآور می‌شود اقدام خطای روحانی در گفت‌وگوی تلفنی با رئیس دولت شیطان بزرگ مجدداً باعث ذوق‌زدگی محافل ضدانقلاب شد.«آرش -ب» در وبسایت روز آن‌لاین نوشت: سخنرانی حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، چندان مورد توجه قرار نگرفته است. شماری از فعالان شبکه‌های اجتماعی سخنرانی وی را مطلوب ارزیابی نکرده‌اند. همین مسأله موجب شده است که انتقادهای زیادی از سخنرانی روحانی صورت گیرد.
وی می‌افزاید: برای تحلیل سخنرانی روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، باید به چند نکته توجه داشت. نخست آنکه نباید فراموش کرد حسن روحانی، رئیس جمهور دوران پسا جنبش سبز است. او موفق به عبور از فیلتر شورای نگهبانی شده که به افرادی نظیر هاشمی رفسنجانی، اجازه حضور در رقابت انتخاباتی را نداد. حسن روحانی خود نیز نماینده آیت‌الله خامنه‌ای در شورای عالی امنیت ملی و مسئول پرونده هسته‌ای ایران بوده است؛ سوابقی که بسیاری از آن‌ها حتی پس از سال 88 نیز ادامه پیدا کرد. وی حتی در 25 بهمن ماه سال 89 نیز علیه جنبش سبز و تظاهرات اعتراض‌آمیز حامیان آن، موضع گرفته بود. طبیعتاً با این سوابق، نمی‌توان از چسبندگی روحانی به حاکمیت و سطوح فوقانی آن چشم‌پوشی کرد.
همکار فراری نشریات زنجیره‌ای افزود: از سوی دیگر نباید فراموش کنیم که در دوران تبلیغات انتخاباتی نیز، حسن روحانی جز در موارد معدود و محدودی، کمتر سخن از مطالبات دموکراسی خواهان به میان آورد. او به طور مشخص علقه‌ای به جنبش سبز ندارد و آن گونه که می‌توان از سخنان و رفتارهای او دریافت کمتر علاقه‌ای به مطالبات دموکراسی خواهانه دارد. این مسأله در چینش کابینه او نیز به خوبی مشهود است.
نویسنده روز آن‌لاین معتقد است: «به نظر می‌رسد در فضای ایجاد شده پیرامون سخنان و کنش‌های احتمالی روحانی، خوش‌بینی مفرطی وجود داشته است. بالا بردن سطح مطالبات از روحانی و دولت وی، توسط برخی از حامیان حزبی و رسانه‌ای، باعث شده است که برخی روحانی را در جایگاهی مشابه خاتمی و یا حتی میرحسین موسوی تصور کنند. این برداشت و تصور از روحانی، به طور مشخص هیچ ارتباطی با واقعیت وجودی وی ندارد. روحانی نه تنها خاتمی و موسوی نیست، بلکه حتی هاشمی رفسنجانی پس از انتخابات هم نیست. بالا بردن سطح انتظارات از روحانی، نه تنها می‌تواند باعث شود که وی و دولت‌اش به مشکل بربخورند، بلکه حتی باعث ناامیدی و سرخوردگی نیز خواهد شد. سخنرانی روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل و سرخوردگی از آن، می‌تواند زنگ خطری در همین زمینه باشد. اتفاقی که باید خیلی سریع جلو آن را گرفت.»
این تحلیل در حالی است که خاتمی روز پنج‌شنبه در دیدار شماری از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس هشتم تأکید کرد: شما توقع نداشته باشید آقای روحانی دقیقاً طبق نظر و سلیقه بنده و دیگران عمل کند.
از سوی دیگر وبسایت صدای آمریکا در تحلیلی به قلم یکی از عناصر ضد انقلاب نوشت: بخش عمده‌ای از سخنرانی حسن روحانی در مجمع عمومی سازمان ملل از نظر محتوایی- و نه از نظر شکلی- تفاوت چندانی با سخنرانی‌های محمود احمدی‌نژاد در سال‌های گذشته نداشت. او با اشاره به آن‌چه «اقدامات زورمدارانه اقتصادی و نظامی نظام سلطه» نامید، حملات تندی را به نظم کنونی جهانی و کشورهای صاحب قدرت و به طور مشخص آمریکا کرد و آن‌ها را تهدید علیه صلح و امنیت بین‌المللی دانست. سخنان آقای روحانی در خصوص اسرائیل نیز بسیار تند بود. او اگرچه حرفی از افسانه بودن هالوکاست نزد اما با متهم کردن دولت اسرائیل به آپارتاید، ترجیح داد که نظر رهبر جمهوری اسلامی و حامیان او در تهران را جلب کند. او در خصوص پرونده هسته‌ای نیز با پافشاری بر «حق طبیعی، قانونی و مسلم ایران» مطابق نظر رهبر جمهوری اسلامی خواهان «پذیرش اعمال حق غنی‌سازی و سایر حقوق هسته‌ای در خاک ایران» شد.
از سوی دیگر در حالی که سایت ایران گلوبال مدعی بود «متن سخنرانی روحانی در مجمع عمومی را سعید جلیلی نوشته بود و همین باعث واکنش نسبتاً تند علیه وی در شبکه‌هایی مانند تویتر و فیس‌بوک شده»، سایت ضد انقلابی اخبارروز مدعی شد: ملا حسن روحانی باعث ناامیدی و کلافگی شد. کسانی خیال می‌کردند این آخوند حقوق‌خوان در انگلیس نوع دیگری حرف خواهد زد. اما بدبختانه چیزی تغییر نکرده و روحانی نیز مانند ]آیت‌الله[ خامنه‌ای سخن می‌گوید. او اول و آخر سخنرانی‌اش آیه قرآن خواند و سر ضیافت ناهاری که مشروب الکلی سر آن سرو می‌شد نرفت تا به نتانیاهو و اوبا«هلو» نگوید: هیهات که روحانی امیدهای ما را برباد داد و معلوم شد در نرمش قهرمانانه‌ای که رهبر به آن اشاره کرده، در به همان پاشنه قبل خواهد چرخید.
یادآور می‌شود اقدام خطای روحانی در گفت‌وگوی تلفنی با رئیس دولت شیطان بزرگ مجدداً باعث ذوق‌زدگی محافل ضدانقلاب شد.
اخبار ویژه
روایت صحیح از نحوه مدیریت انرژی در دولت شهید رئیسی؛
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
