باران کوثری در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی:مخالفان روحانی قصد توهین نداشتند

به گزارش 598، سایت خبرنامه دانشجویان ایران نوشت: ظهر روز شنبه 6 مهرماه در حالیکه حجت الاسلام «حسن روحانی» پس از شرکت در شصت و هشتمین مجمع عمومی سازمان ملل به تهران بازگشت، تعدادی از دانشجویان در موافقت و مخالفت اقدامات دولت در گفتگو با مقامات امریکایی با تجمع در مقابل پاویون جمهوری فرودگاه مهرآباد باعث ایجاد حاشیه هایی شدند.

این دانشجویان که از صبح امروز از طریق فراخوان پیامکی در این محل حاضر شده بودند به همراه تعدادی از اقشار مختلف مردم در دو گروه موافقین و مخالفین اقدام به در دست گرفتن پلاکاردها و سردادن شعارهایی کردند که تنها نقطه اشتراک این دو جریان در دست داشتن تصویر مقام معظم رهبری از سوی هر دو گروه تجمع کننده بود.

به طوریکه در دست تعدادی از حاضران پلاکاردهایی با مضامین «آمده‌ایم برای صلح نه برای جنگ»، «من یک اعتدال‌گرا هستم» و تصاویری از «حسن روحانی»، «هاشمی رفسنجانی» و «خاتمی» وجود داشت که با سردادن شعارهایی از قبیل «صل علی محمد یاور رهبر آمد»، «روحانی متشکریم»، «روحانی روحانی تشکر تشکر»، «سلام بر روحانی، درود بر خاتمی»، «روحانی دوست داریم»، «روحانی زنده باد، خاتمی پاینده باد»، «صدای ملت ایران اعتدال اعتدال»، «درود بر روحانی»، «ابوالفضل علمدار روحانی را نگهدار» و «حمایت از روحانی فرمان رهبر ما است» به ابراز احساسات می پرداختند.

البته در این میان  تعدادی از دانشجویان حاضر جلوی راه خودرو رئیس جمهور را گرفتند که این مسئله با فضاسازی رسانه های داخلی مواجه شد؛ این رسانه ها از صبح امروز در گزارش هایی سعی کردند تصویر خشن و افراطی از این افراد نشان دهند.

اما شب گذشته باران کوثری در گفتگویی با بی بی سی فارسی درباره این تجمع اعتراض آمیز حرفایی خلاف رسانه های اصلاح طلب میزند؛ کوثری در  این مصاحبه می گوید:

من دیشب از طریق فیس بوک یکی از دوستانم ساعت فکر میکنم2 صبح بود مطلع شدم که 11 صبح آقای روحانی وارد فرودگاه مهر آباد میشن، من تا جایی که تونستم خودم در واقع اطلاع رسانی کردم از طریق فیس بوک؛ فکر میکنم که اگر زودتر آدما با خبر میشدن، خیلی تعداد بیشتری هم می اومدن، در واقع من که وارد مسیر پاویون فرودگاه مهر آباد شدم اولین چیزی که دیدم یک سری نیروهای مخالف آقای روحانی بودن که خیلی منظم بودن؛ واقعا به نظرم قصد کتک کاری نداشتن، با ما لااقل؛ کاغذ های مرگ بر آمریکا مرگ بر اسرائیل رو کف زمین چیده بودن و شعارهای خودشون رو میدادن جلوتر درواقع چسبیده به در پاویون حامیان آقای روحانی ایستاده بودن و شعارهای روحانی مچکریم رو ظریف، روحانی مچکریم رو درود بر خاتمی سلام بر روحانی - هاشمی زنده باد روحانی پاینده باد؛ شهارهای این شکلی میدادن؛ در واقع چند باری هم  شعار – در بهار آزادی، جای شهدا خالی –  دادن که یکم جو احساساتی شدن .

درگیری شدیدی بین دو گروه واقعا پیش نیومد به جز اون کفشی که به سمت آقای روحانی پرتاب شد؛ فکر میکنم که در واقع اون نیروهای مخالف از جای ویژه ای سازمان دهی نشده بودن به این دلیل که در واقع نه خط مشخصی داشتن، خیلی کنار هم بودن، خیلی در واقع چسبیده به هم حرکت میکردن، هی بین ما نفوذ میکردن و مرگ بر آمریکا میگفتن؛ ولی واقعا قصد کتک کاری نداشتن.

چیزی که برای خود من خیلی جذاب بود این بود که ما حدود فکرمیکنم 600 700 نفر بودیم و اونا حدود شاید 300 400 نفر؛ ولی هیچ کس قصد قدرت نمایی نداشت، نیروی انتظامی واقعا واقعا خیلی برخورد خوبی با هر دو تا گروه می کرد؛ جلوی شعار دادن هیچ کدوم از گروه ها رو نمی گرفت، و فقط مراقب بود که هیچ تنشی ایجاد نشه، به جز یکی دو تا برخورد کوچیک هیچ برخورد جدی به وجود نیومد، بعد که آقای روحانی هم اومدن بیرون در واقع اونا قبلش شروع کرده بودن به نماز خوندن در واقع تو مسیری که آقای روحانی باید رد میشدن، برا همین خیابون بسته شده بود، و اون اتفاق لنگه کفش هم همونجا افتاد، ولی خب خوشبختانه تعداد ما بیشتر بود درواقع دور ماشین آقای روحانی رو گرفته بودیم و تا دم در هم با ماشین ما اومدیم، چیزی که برای من میگم خیلی جذاب بود این بود که اصلا احتیاج به قدرت نمایی نبود و هر دو گروه مثلا داشتن شعارهاشون رو حتی بر علیه هم دیگه میدادن، هیچ درگیری ویژه ای اتفاق نمی افتاد یعنی فضای اعتدال رو کاملا آدم میتونست حس کنه هر دو تا گروه حق داشتن که شعارشون رو بدن و حرفشون رو بزنن.