مستند "در بازار سکس"، با صدای اذان می آغازد که در نمایی از بازار میدان نقش جهان اصفهان طنین انداز است و صدای فراز "حی علی الصلاه" اذان با آهنگی حزن انگیز، در مکالمه تلفنی مردی محو می شود که مقابل پل خواجوی اصفهان ایستاده و برای برقراری رابطه جنسی درحال صحبت با یک زن است. زن غایب است و این به معنای این است که قابل تعمیم به همه زنان است.
****
]حـــــــی علـــــی الصلـــــــــــــوه[
مرد: مهمون داری؟
زن: آره مهمون دارم
مرد: کی میرن؟ 12 بیام؟ 12 ، یک نمیتونم بیام؟
زن: نه، نه نه، امشب نمیرن، فردا زنگ بزن.
مرد: فردا؟...
*****
کارگردان ایرانی ـ اتریشی این مستند، از همان ابتدا سعی در القای این شبهه دارد که "ازدواج موقت"، صرفا بهانه ای است برای ایجاد رابطه جنسی و همچنین بازاری برای تجارت سکس!
و یا به قول دویچه وله : "عقد متعه" را به عنوان "در پشتی" ورود به منطقهی ممنوعهی برقراری رابطهی جنسی بین زن و مرد در ایران معرفی میکند.
فیلم مدام از کلمه "متعه" استفاده می کند و آن را با ریشه تمتع و کامجویی به کار می گیرد و حتی روحانی فیلم نیز در خطبهی خود از "عقد متعه" یاد میکند و نه "ازدواج موقت".
این نکته با ظرافت خاصی در خبرپراکنی دویچه وله نیز رعایت شده است.
همکاری با خلوص نیت
بخش عمده مستند "در بازار سکس"، بر همراهی روحانی ساده دلی استوار است که در فیلم "حاج آقا" نامیده می شود و ظاهرا وی در کمال بی پیرایگی و به نیت آنچه که در فیلم هم می گوید" عقد متعه، حلال مشکلات جنسی"؛ قصد گسترش و جاری کردن حکم شریعت را دارد. وی به راحتی توسط سودابه مرتضایی به استثمار گرفته شده و از نیت خالص او در جهت حمله به "عقد موقت" سوءاستفاده می شود.
"حاج آقا"، روحانی عاقدی است که برای "حمایت از زنان بیسرپرست و بدسرپرست" دفتری دایر کرده که در اولین نمای فیلم این مسئله را به روشنی توضیح میدهد.
"حاج آقا"، بار اصلی انتقال مفهوم "عقد متعه" به بینندهی غربی را به عهده دارد، اما سودابه مرتضایی با ارایه برداشتی سخیف از "عقد موقت" که توسط "حاج آقا" بیان میشود، این پیام را انتقال می دهد که چگونه میتوان با "خرج پول"، جواز ورود از آن "در پشتی" را به "بهشت رابطهها" بهدست آورد.
با روایتی که این فیلم از عقد موقت ارایه می دهد، بیننده غربی، به طور طبیعی عقد موقت را با شهوت رانی مردانی دله که در "نایت کلاب" های تمدن غرب به دنبال زنان فاحشه می گردند و با صرف مبلغی، به کامجویی جنسی می پردازند، اشتباه می گیرد و طبیعتا دفاتر ثبت رسمی ازدواج را بدل از مدیریت همان نایت کلابی می بیند که به سودجویی و تجارت سکس و عرضه فاحشه می پردازد. این همان چیزی است که بشر غربی همه روزه شاهد آن بوده است.
"حاج آقا"، در این نما به دیدار امام جماعت محل، رفته و او دربارهی فواید "عقد موقت" و "تعدد زوجات" اینگونه می گوید:
"چهار همسری چرا بد است؟ خیلی هم برای مرد خوب است.
اگر مثلاً یکی از زنها مریض بشود، آن سه تای دیگر او را به دکتر میبرند. دیگر مرد راحت است. نباید کار و زندگیش را ول کند و زن را ببرد دکتر"…
زنان صیغه ای
حالا وقت این رسیده که زنانی که در ابتدای فیلم نشان داده نشدند(زنی که مهمان داشت)، به بیننده معرفی شود.
زنانی که در فیلم معرفی می شوند، اغلب طلاق گرفتهاند یا همسر خود را خیلی زود از دست دادهاند. آنها معمولاً جوانند، مثلاً 25 سال و در خانوادههایی بزرگ شدهاند که در 17 یا 18 سالگی ازدواج کردهاند.
دو خواهری که در فیلم داستان زندگی خود را بازگو میکنند، نمونههای بارز این "خانمها" هستند.
این دو خواهر برای "صیغه شدن" به دفتر حاج آقا مراجعه و ثبت نام کردهاند.
در فیلم گفته می شود: این دو خواهر زمانی در یک بیمارستان به عنوان "کمک پرستار" کار میکردند و همسران هر دو خواهر، معتاد بودند و اغلب "با شلاق" به سراغ آنها میرفتند.
یکی از آنها در حالی که در کنار فرزند کوچک خود نشسته، می گوید: "برای تأمین زندگی خود و پسرم، مجبور به این کار شدم."
****
سودابه مرتضایی، کارگردان "در بازار سکس" که خود وی نیز در این فیلم حضور دارد.
گفتنی است، مستند "در بازار سکس"، دومین فیلم مستند سودابه مرتضایی است که در سایه همکاری و غفلت مسئولین، مستند قبلی وی نیز با عنوان "بچههای پیامبر" در ایران ساخته شده است.
سودابه مرتضایی،
ظاهرا با این فریب که قصد ساخت مستندی برای ترویج احکام اسلامی از جمله
صیغه را دارد؛ مجوزهای لازم و همکاری های اقشار مذهبی را به خود جلب کرده
است.
"در بازار سکس"، که تا کنون در بیش از ۱۰ جشنوارهی بینالمللی فیلم به نمایش درآمده است، نامزد دریافت جایزهی اول "آکادمی فیلم اتریش" در سال ۲۰۱۱ نیز شده و از امروز در سینماهای آلمان به نمایش در میآید.