به گزارش 598 به نقل از فارس، بنیامین نتانیاهو این روزها دغدغه جدیدی پیدا کرده. او که تا پیش از این در تب و تاب متقاعد کردن جامعه بینالمللی به ویژه دولتمردان آمریکایی برای حمله به ایران بود، اکنون باید تمرکز خود را بر روی ممانعت از نزدیکی واشنگتن و تهران معطوف سازد.
البته سیاستمداران اسرائیلی از همان ابتدای پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری احساس خطر کرده بودند چراکه واقف بودند پیروزی گفتمان اعتدال، تلاش آنها برای متوقف کردن فعالیتهای هستهای ایران را با دشواری و پیچیدگی روبرو میسازد. با توجه به همین دیدگاه بود که از همان آغاز با استقبال محتاطانه از علائم تغییر در ایران، هشدار دادند جهان نباید «فریب» بخورد.
بنیامین نتانیاهو به عنوان نخست وزیر اسرائیل در اولین اظهارنظر خود در مورد انتخاب رئیس جمهور جدید ایران گفت: «بیایید خود را فریب ندهیم. جامعه بینالملل نباید درگیر افکار پوچ و واهی شود و وسوسه شود که فشار روی ایران برای توقف برنامه اتمی این کشور را کاهش دهد». اشاره او به سخنان روحانی بود که وعده گفتوگو و برقراری ارتباط با جامعه بینالملل را داده بود.
از قضا پیشبینی اسرائیلیها درست از آب درآمد و از زمانی که روحانی سکان ریاست جمهوری در ایران را رسما به دست گرفت، بحث گرم شدن روابط تهران و واشنگتن نیز بر سر زبانها افتاد. هر چه به اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل نزدیکتر شدیم و بحث احتمال مذاکره میان دو کشور داغتر شد و شدتتر گرفت، به همان میزان نیز بر اضطراب اسرائیلیها افزوده شد. از این رو بود که هر روز اظهارنظری از سوی سرزمینهای اشغالی روانه رسانههای بینالمللی شد تا شاید مانعی بر سر راه از سرگیری روابط میان تهران و واشنگتن ایجاد شود.
از نمونههای این مورد میتوان به واکنش بنیامین نتانیاهو به سخنرانی حسن روحانی در سازمان ملل اشاره کرد که گفت: «فریب ایران را نخورید». او در بیانیهای که دقایقی پس از سخنرانی روحانی در مجمع عمومی منتشر شد، اظهارات او را «مملو از دورویی» خواند و بیان کرد: « در این سخنرانی هیچ پیشنهاد عملی برای توقف برنامه هستهای نظامی ایران مطرح نشد و تعهدی برای اجرای تصمیمات شورای امنیت داده نشد. این دقیقا برنامه ایران است که با حرافی، برای پیشبرد توانایی دستیابی به تسلیحات اتمی زمان بخرد».
شیمون پرز، رئیس رژیم صهیونیستی نیز هر چند به ظاهر از شروع مجدد گفتوگوها میان ایران و آمریکا استقبال کرد با این حال، اظهار داشت: «اگر ایران در حل مسئله هستهای خود جدی است، بهتر است تولید موشکهای دوربردی که قادرند کلاهک هستهای حمل کنند، را متوقف و غنیسازی را کاهش دهد».
در حالی که در این اواخر بحث محالی مطرح شده بود، مبنی بر اینکه احتمال دارد روسای جمهور ایران و آمریکا با یکدیگر دیدار کنند، خبرگزاری رویترز در مطلبی با اشاره به نگرانی اسرائیلیها در این باره نوشت: «پیشنهادهای آشتیجویانه تهران به قدرتهای جهانی پوششی برای مخفی کردن شتاب برنامه هستهای مورد مناقشه ایران است.» زمانی که از «یووال استینیتز»، وزیر امور راهبردی و روابط بینالملل اسرائیل که اکنون به نمایندگی از این رژیم در نشست سازمان ملل متحد در نیویورک حضور دارد، سوال شد، «آیا این امکان وجود دارد اوباما و روحانی با یکدیگر دست دهند؟»، وی پاسخ گفت: «امیدوارم این اتفاق نیافتد».
وی ادامه داد، واقعا امیدوار است تمام جهان و مهمتر از همه ایالات متحده، بگوید، «خوب، خوشحالم که لبخند شما را دیدم و لفاظیهای جدید شما را شنیدم، اما تا زمانی که رفتار خود را تغییر نمیدهید و تا زمانی که امتیازی واقعی درمورد پروژه هستهای خود ارائه نمیکنید، تحریمهای اقتصادی ادامه خواهد داشت و در صورت لزوم تحریمها با تهدید نظامی نیز همراه خواهد شد».
اسرائیلیها به اندازهای به این موضوع حساسیت نشان دادند که در نهایت، آمریکاییها را وادار کردند به آنها اطمینان خاطر دهند، مادامی که تهران تدابیر محسوسی را برای محدود کردن برنامههای اتمی خود اتخاذ نکند، واشنگتن هیچ تعدیلی در مجازاتهای اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران صورت نخواهد داد.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی که به همین منظور منتشر کرد، نوشت، مقامات آمریکا چه در این کشور و چه در اراضی اشغالی میکوشند خاطر اسرائیل را از این بابت مطمئن سازند. در همین راستا بود که «بن رودز»، معاون مشاور امور امنیتی رئیس جمهور آمریکا چندی پیش اعلام کرد، واشنگتن بر اساس اقدامات عملی ایران و نه صرفاً اظهارات مقامات این کشور، دولت تهران را مورد داوری قرار خواهد داد.
حتی روزنامه نیویورکتایمز هفته گذشته در مطلبی در این باره نوشت: «زمانی که دولت اوباما یک تغییر دیپلماتیک بسیار مشهود را در قبال ایران آغاز کرد، مقامات کاخ سفید آرام و پشت صحنه تلاش کردند به اسرائیل اطمینان خاطر بدهند که افسون رئیس جمهور جدید ایران نمیشوند و فشار بر دولت او برای جلوگیری از برنامه هستهای را کاهش نمیدهند».
بر اساس گزارش این روزنامه، مقامات دولت آمریکا در گفتوگوهای خصوصی با مقامات اسرائیلی یا در برخی اظهارات علنی تاکید کردهاند که درباره اهداف برنامه هستهای ایران تردید دارند و ایران را با اقداماتش قضاوت میکنند نه با کلمات آشتیجویانه حسن روحانی، رئیسجمهور جدید و منتخب این کشور.
با این حال، اطمینان خاطر دادنهای کاخ سفید، باعث نشد که بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل از محکوم کردن شدید حسن روحانی خودداری کند. او حتی بعد از اینکه روسای جمهور دو کشور ایران و آمریکا را همگام دید، از تقابل خود با باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا درباره نحوه تعامل با ایران خبر داد.
در میان خبرهای مربوط به تبادل نامه میان اوباما و روحانی و نیز بعد از مباحث تازه در واشنگتن درباره مذاکراتی که میتواند به رفع تحریمها علیه ایران منجر شود، دفتر نتانیاهو اظهارات روحانی درباره اهداف مسالمتآمیز برنامه هستهای ایران و نیز تمایل وی برای تعامل دیپلماتیک را «چرخشی رسانهای» خواند.
در بیانیه اسرائیل که اواخر پنجشنبه گذشته در واکنش به مصاحبه حسن روحانی با شبکه خبری انبیسی منتشر شد، آمده: «نیازی نیست که با کلمات فریب بخوریم. آزمون در این نیست که روحانی چه میگوید، بلکه در رفتار نظام ایران است که به پیشرفت برنامه هستهای خود با قدرت ادامه میدهد در حالی که روحانی در حال مصاحبه کردن در این باره است».
در واقع، اسرائیلیها با استناد به یک بررسی رسمی بر این باور هستند، حتی اگر ایران غنیسازی اورانیوم با خلوص متوسط را متوقف کند، باز هم سانتریفیوژهایی در اختیار دارد که میتواند به سرعت، اورانیوم کمتر غنیشده را به سوخت مناسب بمب تبدیل کند و آن را به سرعت به چرخه ساخت سلاح اتمی هدایت کند.
اما ظاهرا ماجرا جدیتر از آن است که اظهارنظرهای اسرائیلیها بتواند باعث کارشکنی در این مسیر شود چراکه شرایط کنونی مانند گذشته نیست. آمادگی برای مذاکره از سوی دو طرف اگر چه جدید نیست اما یک تفاوت عمده نسبت به قبل دارد و آن این است که آمادگی دو طرف همزمان است، به این معنا که اگر در گذشته یک طرف دست خود را برای مذاکره دراز میکرد، این دست دراز شده پس زده میشد، به این دلیل که آمادگی مذاکره از سوی طرف مقابل وجود نداشت. اما این بار هر دو طرف همزمان دست خود را به سوی یکدیگر دراز کردهاند.
به گفته علی خرم، نماینده اسبق ایران در آژانس بینالمللی انرژی اتمی، به هر حال وقتی دو طرف برای گفتوگو و مذاکره دو جانبه اعلام آمادگی میکنند، بسیاری از موانع تا حدود زیادی خود به خود رفع میشود و میتواند کار را پیش ببرد و مقدمات انجام مذاکرات را فراهم کند.
شاید به واسطه آگاهی از این جریان است که اسرائیلیها از ذوب شدن یخ روابط تهران – واشنگتن و کاهش تنش میان این دو کشور هراسان و نگرانند و از نزدیک، در حال رصد رخدادهای فی مابین این دو هستند.