به گزارش 598 به نقل از خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛
امروز روزنامه آرمان روابط عمومی از حامیان تندرو هاشمی رفسنجانی در
گزارشی به نامه روز گذشته دانشجویان خطاب به سید حسن خمینی حمله کرده است و
دانشجویان را که در جامعه همگان بعنوان بخشی از قشر فرهیخته و نخبه می
شناسند نماد تندرویی جلوه داده است.
مطهره شفیعی که خود در فتنه 88 بعلت تندروی و افراطی گری بازداشت شده است
در این گزارش روزنامه آرمان ضمن تندرو خواندن دانشجویان که نماد مطالبه گری
یک جامعه شناخته می شوند ماجرای حادثه 22 بهمن قم را به دانشجویانی ربط
داده است که این بیانیه را از سر خیر خواهی و جلوگیری از تحریف اندیشه های
امام (ره) نوشته اند در حالی که نه آن حادثه به دانشجویان و تشکل های
دانشجویی مربوط می شد و دانشجویان هم در آن نقشی نداشته اند.
روزنامه آرمان که به نظر می آید هیچ شناختی از دانشگاه و دانشجو ندارد در
مقاله اش انجمن های اسلامی را تشکل های ناشناخته عنوان کرده است در حالی که
انجمن های اسلامی دانشجویان از 1320 فعالیت های خود را آغاز کرده اند و در
برهه های حساس پیش از انقلاب و پس آن یاری رسان نظام انقلاب اسلامی دارند و
مطمئنا پیشینه و شهرتی بیش از روزنامه آرمان دارند که انجمن های اسلامی را
تشکل های ناشناخته می خواند در حالی که دو انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه
خوارزمی و دانشگاه شاهد به ترتیب از سال 1349 و 1374 کار خود را آغاز کرده
اند و همچنان فعالیت دارند.
این روزنامه حامی هاشمی رفسنجانی آنچنان از دلایل منطقی دانشجویان عصبانی
شده است که تشکیک در سخنان هاشمی را نوعی بدعت می داند و آن را خلاف مشی
امام (ره) می خواند در حالی که دانشجویان در آن نامه به کلام حضرت امام
استناد کرده اند که فرموده اند: "اكنون كه من حاضرم، بعضي نسبتهای
بیواقعیت به من داده میشود و ممكن است پس از من در حجم آن افزوده شود؛
لهذا عرض میكنم آنچه به من نسبت داده شده یا میشود، مورد تصدیق نیست مگر
آنكه صدای من یا خط و امضای من باشد، با تصدیق كارشناسان؛ یا در سیمای
جمهوری اسلامی چیزی گفته باشم".
در نامه دانشجویان به سید حسن خمینی (
متن کامل آن را اینجا بخوانید)
چیزی جز یک خواسته منطقی مطرح نشده است و معلوم نیست چرا روزنامه حامی
هاشمی رفسنجانی از آن عصبانی شده است؟ آیا جز این است که هر نقل قولی از
امام خمینی (ره) باید با ذکر سند باشد و اگر اینگونه است آقای هاشمی که خود
را وابسته به امام(ره) می داند چرا از نص صریح کلام امام خمینی(ره) تخطی
می کند و بدون آنکه مرجع کلامش مشخص باشد سعی دارد با استفاده از محبوبیت
تمام ناشدنی امام خمینی(ره) نزد مردم به آنها چیزی را القاء کند که خود می
خواهد؟