روزنامه لسآنجلس تایمز از
قول ری تاکیه عضو شورای روابط خارجی آمریکا نوشت: آمریکا قابل اعتماد بودن روحانی
را براساس اقداماتش میسنجد و نه براساس سخنان وی.
«تاکیه» با اشاره به پیشنهاد
یک روزنامه اصلاحطلب در ایران به روحانی مبنی بر ابتکار یکجانبه هستهای مینویسد:
«کلمات آرامبخش دولت جدید ایران نظیر تبریک سال نو یهودی موجب کاهش عزم این دولت
برای پیشرفت برنامه هستهای نشده است. روحانی در ماه جاری گفت که ایران «سر سوزنی
از حقوق مسلم مردم کوتاه نمیآید». باید از تلاش روحانی برای تغییر وجهه ایران و
آرام کردن لفاظیهای این کشور استقبال کرد. اما با این حال باید روحانی را با
اقداماتش سنجید نه با سخنانش؟ آیا او حاضر است از سوریه خارج شود؟ یا فعالیتهای
هستهای را محدود کند یا به آزادسازی زندانیان بازداشتی بپردازد؟
روزنامه
نیویورک تایمز هم با بیان این که روحانی باید در نشست مجمع عمومی سازمان ملل به طور
قاطع نشان دهد که گفتمان تغییر او جدی است نوشت: او البته علایم دلگرمکنندهای در
قیاس با سلف خود احمدینژاد بروز داده با این وجود نگرانی اصلی بر سر برنامه
هستهای ایران بر سر جای خود باقی است.
این روزنامه میافزاید: چنانچه روحانی
تمایل جدی به سازش نداشته باشد، فشار آمریکا و اسرائیل برای توسل به اقدام نظامی
افزایش خواهد یافت.
در همین حال روزنامه لسآنجلس تایمز در تحلیلی به قلم دیوید
ایگناتیوس خاطرنشان کرد: برای اوباما رئیسجمهوری ضعیف شده اما هنوز جاهطلب،
بزرگترین فرصت و در همان حال خطر در عرصه سیاست خارجی وی هفته آینده با حضور حسن
روحانی در نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد فرا میرسد.
وی میافزاید: مقامات
آمریکایی منتظرند ببینند روحانی از این پس چه میکند. آنها خواستار انعطافپذیری
بیشتر در مورد مسائلی شامل نظارتها و پادمانها، تمایل بیشتر برای محدودسازی ذخیره
اورانیوم با غنای 20 درصد و شاید تعلیق در حد 5 درصد هستند. آنها همچنین شاهد
اشاراتی در مورد تعطیلی سایت فردو در نزدیکی تهران هستند. در عوض ایران به روشنی
خواستار به رسمیت شناخته شدن حق غنیسازی خود است که اسرائیل صراحتا با آن مخالفت
میکند.
جفری گلدبرگ نیز در شبکه خبری بلومبرگ خاطرنشان میکند: برای یک مقام
ایرانی مصافحه با شیطان بزرگ مسئله کوچکی نیست اما اوباما با اعمال فشار، روحانی را
مجبور به این کار میکند(!)