تکاپوی هاشمی برای تعریف اشتباهاتش

به گزارش رجانیوز، فارغ از اصل محتوای سخنان رهبر معظم انقلاب که با تاکید بر تاکتیک نرمش قهرمانانه ذیل استرتژی کلان مقاومت، بر حفظ اصول انقلاب تاکید کردند، بسیاری از رسانه ها ترجیح دادند با تحریف این بخش از سخنان رهبر انقلاب، بر تغییر رویکرد کلان جمهوری اسلامی در سیاست خارجی و نوع رابطه با امریکا تاکید کنند و در این میان هاشمی رفنسجانی با بکارگیری تاکتیک سوخته و قدیمی خود در قالب انتشار خاطراتی تایید نشده از امام (ره)، مدعی شده که ایشان در شهریور 1367 "در مورد آمريكا نظرشان اين است كه نبايد آمريكا را در تجديد رابطه مأيوس كرد، ولي به اين زودي براي مردم قابل قبول نيست."

 این عبارات در حالی از سوی هاشمی مطرح شده است که امام (ره) در آخرین بخش از وصیت نامه خود می‎فرمایند: "اكنون‌ كه‌ من‌ حاضرم‌، بعض‌ نسبتهای‌ بی‌واقعیت‌ به‌ من‌ داده‌ می‌شود و ممكن‌ است‌ پس‌ از من‌ در حجم‌ آن‌ افزوده‌ شود؛ لهذا عرض‌ می‌كنم‌ آنچه‌ به‌ من‌ نسبت‌ داده‌ شده‌ یا می‌شود مورد تصدیق‌ نیست‌، مگر آنكه‌ صدای‌ من‌ یا خط‌ و امضای‌ من‌ باشد، با تصدیق‌ كارشناسان‌؛ یا در سیمای‌ جمهوری‌ اسلامی‌ چیزی‌ گفته‌ باشم‌."

 اما به فاصله یک روز پس از انتشار  مطلب مورد اشاره در سایت هاشمی، این سایت با انتشار گفتگویی از وی با یک فصلنامه تحت عنوان «قهر با امریکا ابدی نیست» نوشته است: 

"من در سالهای آخر حیات امام(ره) نامه‌ای را خدمتشان نوشتم، تایپ هم نکردم. برای اینکه نمی‌خواستم کسی بخواند و خودم به امام دادم. در آن نامه هفت موضوع را با امام مطرح کردم و نوشتم که شما بهتر است در زمان حیاتتان، اینها را حل کنید، در غیر این صورت ممکن است اینها به صورت معضلی سدّ راه آینده کشور شود. گردنه‌هایی است که اگر شما ما را عبور ندهید، بعد از شما عبور کردن مشکل خواهد بود... یکی از این مسایل رابطه با آمریکا بود. نوشتم بالاخره سبکی که الان داریم که با آمریکا نه حرف بزنیم و نه رابطه داشته باشیم، قابل تداوم نیست. آمریکا قدرت برتر دنیا است. "

این خاطره نیز در حالی از سوی هاشمی مطرح شده که باز هم سندی برای اثبات آن وجود ندارد وبا توجه به وصیتنامه حضرت امام نمی توان به آن استناد کرد؛ اما در باب چرایی انتشار سلسله مطالبی با محتوای واحد از سوی پایگاه اطلاع رسانی هاشمی طی روزهای اخیر  به نظر می رسد که وی تلاش می کند تا در شرایط کنونی، ضمن  بازسازی وجهه خود، از انزوای سیاسی – اجتماعی که طی سالهای گذشته به آن دچار گشته خارج شود و از طرف دیگر، پیشینه اقدامات و مواضع خود در دهه 60 و 70 را که با «سازش در دیپلماسی» پیونده خورده بود، تطهیر کند و رفتارهای اشتباه خود در سالهای قبل را نیز با تاییدات امام همراه سازد.

نقش آشکار هاشمی در ماجرای مک فارلین در دهه 60 و تلاش های آشکار دولت سازندگی در دهه 70 برای برقراری رابطه با امریکا، نقاط برجسته کارنامه عملی هاشمی رفسنجانی در تاریخ دیپلماسی بعد از انقلاب هستند که در آنها "سازش در دیپلماسی" در دستور کار قرار گرفت و در هر دو مورد نیز نه تنها دستاورد قابل توجهی برای نظام و مردم بدست نیامد بلکه تخطی از خطوط قرمز، منجر به هشدارهای صریح امام و رهبر معظم انقلاب گردید.

حال به نظر می رسد هاشمی در واپسین تلاشهای خود در عرصه سیاست می خواهد با موج سواری بر فراز تعبیر نرمش قهرمانانه از سوی رهبر انقلاب که کاملا در فضایی متغایر با آنچه وی تصور می کند بکار رفت، سه دهه تلاش خود بعد از انقلاب جهت رابطه با امریکا را به در ذیل این گفتمان معنا و تفسیر کند، مساله ای که البته باز هم برای وی نتیجه ای نخواهد داشت و تحولات روزهای آتی این موضوع را بیشتر روشن خواهد کرد.