کسی که شرف دارد از سرزمینش دفاع می‌کند

خبرگزاری فارس- احسان عباسی: فخرالدین صدیق‌شریف (زاده 21 مرداد 1334 – تهران) بازیگر سینما و تلویزیون است. وی فعالیت خود را در تئاتر در سال 1350 و در سینما در سال 1367 شروع کرده‌است. همچنین وی دارای دو فرزند به نام‌های فرزاد و میلاد است. از آثار سینمایی صدیق شریف می‌توان به اخراجی‌ها 3 (1389)، ابراهیم خلیل‌الله (1384)، مریم مقدس (1379)، روز واقعه (1373)، اخلاقتو خوب کن (1389)، آخرین پرواز (1368) نام برد.

همچنین صدیق شریف سریال‌هایی از جمله تبریز در مه، کلاه پهلوی، در چشم باد و ملکوت را نیز در کارنامه بازیگری خود دارد.با این بازیگر سینما و تلویزیون به گپ و گفت نشستیم که در ادامه از نظر می‌گذرد. 

 * خودتان را معرفی کنید.

فخرالدین صدیق شریف هستم متولد سال 1334 در تهران و در محله امیریه تهران بزرگ شده ام و تئاتر را از اواخر دوران دبستان شروع کردم. و بعد کارمان را از سال 1356 در اداره برنامه های تئاتر شروع کردیم.

* اگر بازیگر نبودید دوست داشتید چه کاره می شدید؟

من بیشتر کارهای علمی و فرهنگی را دوست داشتم، یعنی کارهایی که نیاز به نگاه متفاوت به جامعه دارد. زمانی است که شما جامعه را از دید کلی نگاه می کنید زمانی هم هست که نگاه ریزتر شده است. البته یکی از مشکلات طبقه هنرمند نگاه خاص در جامعه دارد به این معنی که برخی از کنار مسائل به راحتی عبور میکنند ولی ما نمیتوانیم، چون نگاه من از اول اینطور بود به سمت هنر کشیده شدم و اگر کار دیگری هم نمیکردم به سمت کارهایی که نیاز به نگاه هنری داشت میرفتم.

* دوست دارید با چه کارگردانی کار کنید که تا به حال کار نکرده اید؟

من همه کارگردان‌ها را دوست دارم، به هر صورت فکر می‌کنم که یکی از کسانی که همیشه دوستش داشتم آقای جوزانی و مهدی فخیم زاده هستند که افتخار داشتم در خدمتشان باشم، البته دوستان دیگر مثل آقای دری هم کسانی هستند که من با آن‌ها کار کردم و کاراشان را دوست دارم.

* آیا بوده بعد از سال‌ها از نحوه بازیتان خجالت بکشید؟

این کلمه جالبی نیست، در مجموع ما وقتی حرکت میکنیم در یک مسیر باید کار درست انجام دهیم، کاری که مورد پسند مردم باشد چون همیشه سینما و تلویورن و کارهایی که با مخاطب در ارتباط هستند تعیین کننده سطح آن کار مردم هستند. ما در بافت و یک ساختار کلی جامعه در حال حرکت هستیم که این خود به خود ما را به سمت کار خوب یا بد سوق میدهد، در واقع خجالت را باید کسانی بکشند که در اصل ماجرا دخیل هستند، بعضی وقتا از این تاسف میخورم که چرا باید بودجه هزینه شود ولی کار خوب ساخته نشود.

وقتی کار خوب در دهه 60 ساخته می‌شود همه می‌گویند که در دهه 60 ما بو علی سینا و سربداران را دیده ایم و در سینما شاهد فیلم های خوب بودیم، چیزی که اتفاق می افتد این است که کسانی سیاست گذاری میکنند و شرایط جامعه را در نظر نگیرند ما  یک دهه را از دست میدهیم که دیگر بحث انفرادی در میان نیست. مهم این است که با بکارگیری افراد متخصص که نگاه کاملا هنری دارند از اینها بیشتر استفاده کنیم و همه چیز را خصوصی نکنیم.

* در بازیگری الگوی خاصی داشتید؟

نه، من بیشتر خودم معتقد بودم که بازیگر باید خودش باشد، در این عرصه آدم همیشه شاگرد است. تمام کسانی که در عرصه سینما و تلویزیون بودند معلمین و اساتید ما بودند که نگاه ما به خط و مشی آن‌ها بوده است.

* فکر می‌کنید رابطه مردم با سینما بهتر است یا تلویزیون؟

من تصور می‌کنم که ما یک مقدار از مخاطب دور شده‌ایم، ما مجدد باید کار کارشناسی و یک نظر سنجی دقیق انجام دهیم و به سمتی حرکت کنیم که دوباره به سمت جامعه شناسی هنری برگردیم چون هنر به طور کلی باید آینه جامعه باشد، یعنی ما در فیلم‌مان نکاتی را نشان دهیم که با جامعه سنخیتی ندارد و این طبیعی است که مردم با آن کار ارتباطی برقرار نمیکنند. مردم کارهایی را دوست دارند که حرف دل خوشان را بزند. من بین سینما و تلویزیون فاصله‌ای نمی‌گذارم چون هر دو را به عنوان رسانه هایی می‌دانم که با مخاطب به لحاظ نمایشی در ارتباط هستند، مسائل نمایشی هم باید تبلور شرایط اجتماعی باشد، ما برگزیده و بریده ای از زندگی مردممان را باید به نمایش بگذاریم، اگر فقط بخواهیم فقط در فیلممان به یک قشر خاص نگاه کنیم قشر بعدی فرار میکند، بنابراین باید کار مرکب انجام شود و  در لحظات مختلف از همه طبقات اجتماعی استفاده کنیم.

* به نظر شما دستمزد بازیگران منصفانه است؟

متاسفانه در هشت سال اخیر شرایطی در مورد دستمزد بازیگران پیش آمده که بسیار وحشتناک است. من نمیدانم چه دستهایی در کار بود که این مقوله دستمزد را بزرگ کنند و در جامعه ای که ممکن است تعداد قابل توجهی از جامعه در آمدهای بسیار معمولی دارند در جاهای مختلف در روزنامه ها در مورد دستمزدها صحبت میکردند که این انصاف نیست. چندین خبرنگار به من زنگ زدند و در مورد دستمزد بالای بازیگران سوال کردند، در صورتی که همچین چیزی نبود. اگر یک نفر قراردادی را آورد که یک میلیارد در آن ثبت شده بود آن وقت میشد در موردش صحبت کرد. الان ما کارهایی میکنیم که بچه ها 4 ماه 4 ماه حقوق نگرفته اند. یک بازیگر ممکن است در طول 12 ماه سال تنها 3 ماه سرکار باشد که به لحاظ حرفه ای باید کاری کند که میانگین دستمزد در 9 ماه بعدی تقسیم شود. این بوق و کرنایی که راه انداختند باعث شد تا مردم از سینما فاصله بگیرند که به نظر من یک حرکت غیر منصفانه است که من نمیدانم این را به گردن چه کسی بیاندازم ولی به طور کل این کار درستی نیست.

* بازیگران ما چقدر به مبانی نظری بازیگری تسلط دارند؟

قسمت اعظمشان تسلط دارند. ممکن است شرایطی فراهم شده باشد که آدمی در موقعیتی قرار گرفته باشد که به لحاظ فیزیکی بازیگر شده که آنها تفاوت میکنند ولی اکثر بازیگران به مبانی نظری بازیگری تسلط دارند.

* برخی عنوان می‌کنند که مانکن‌های خوشچهره جای بازیگران واقعی را گرفته‌اند نظر شما چیست؟

در این مورد نظری ندارم.

* رابطه چهره با سینما چیست؟

به هر حال نمی‌توان منکر آن شد، چون سینما نیاز به چهره های دلپذیر و خوب دارد.

* آیا بازیگران با رسیدن به دوره پیری تمام می‌شوند؟

به  طور کلی در تمام دنیا وقتی بازیگر به دوره پیری میر سد خواه ناخواه از کار فاصله میگیرد که فاصله گرفتن به معنای تمام شدن نیست.

* فیلمفارسی چیست؟

من زیاد با طرح این مسائل موافق نیستم چون سینما در هر مقطعی بر اساس شرایط آن مقطع کارش را ادامه میدهد. در همان مقطع هم فیلم هایی بود که ارزش هنری داشت.

* چقدر به سالمندان هم صنف خود سر می‌زنید؟

اجازه بدهید وارد این مقولات نشویم.

* چرا خانه همه بازیگران  در شمال شهر است در صورتی که عمده علاقمندان  به سینما در جنوب شهر هستند؟

منظورتان از شمال شهر چیست؟ ما به هر حال شرایط کارمان طوری است که به جهت وجود دفاتر سینمایی و لوکیشن ها در مرکز شهر هستیم.

* چرا زندگی شخصی تعداد قابل توجهی از بازیگران دچار مشکل می‌شود؟

متاسفانه جامعه ما در یک مرحله ای است که وقتی یک بازیگر زندگی اش دچار مشکل شده باشد ان را به اکثر بازیگران ربط میدهند. البته کار بازیگری به علت دردسری که دارد درصدش بیشتر است.

* دوست داشتید در هالیوود بازی می‌کردید؟

از این سئوال ها اصلا خوشم نمی‌آید.

* برخی می‌گویند که ما نمی‌توانیم بعضی از فیلم‌ها را با فرزندانمان ببینیم، نظر شما چیست؟

کدام فیلم‌ها؟ فیلم‌های ایرانی؟ من تصور نمی‌کنم چون خودم تا به حال به چنین فیلمی برخورد نکرده‌ام.

* اگر روزی علیه ایران جنگ شود، شما برای دفاع شرکت می‌کنید؟

مسلما اگر کسی شرف داشته باشد مطمئنا از سرزمین خودش دفاع می‌کند.

* چرا فیلم‌های ژانر دفاع مقدس مورد توجه مردم قرار می‌گیرد؟

اگر ژانر دفاع مقدس درست مطرح شود و تمام طبقاتی که در عرصه دفاع مقدس شرکت داشتند معرفی شوند مردم با آن مثل فیلم اخراجی‌ها ارتباط برقرار می‌کنند بخاطر اینکه در ان تمام طبقات جامعه را می‌بینیم و فقط یک طبقه خاص دیده نمیشود. وقتی که عرصه دفاع مقدس به گونه ای باشد که همه طبقات جامعه را در بر بگیرد و به سمت عده خاص نرود به خودی خود مردم می‌بینند و ارتباط برقرار  می‌کنند چون سینما باید تبلور اجتماع خودمان باشد.

* برخی می‌گویند الفاظ رکیک و خنداندن به هر قیمتی در سینما و البته تلویزیون زیاد شده است، نظر شما چیست؟

نمی‌دانم.

* آخرین کتابی که خواندید که می‌توانید به مردم پیشنهاد بدهید؟

من در حال مرور کتاب هایم هستم و نمیتوانم کتاب خاصی را معرفی کنم.

* بزرگترین آرزوی شما چیست؟

بزرگترین آرزوی من این است که مردم ما یک دل و یک جهت باشند  وحدت واقعی را داشته باشند، آرزویم این است که مردم در یک خط درست حرکت کنند.

* عزت الله انتظامی

بزرگ سینما

* علی نصیریان

ایشان هم همینطور

* نیوشا ضیغمی

بازیگر خوب و انسان خوبی است

* شهرت

اگر درست با آن برخورد شود خوب است. اگر در مواقعی بین شما و مردم جامعه فاصله ایجاد کند خوب نیست.

* سینمای ایرانی

امیدوارم دوباره زنده شود

* شریفی نیا

بازیگر و فعال سینما

* هالیوود

یک مرکز فیلمسازی

* دفاع مقدس

تبلور غیرت جامعه ما بود

* بهترین فیلمی که دیده‌اید

زیاد دیدم

* بدترین فیلمی که دیده‌اید

زیاد دیدم

* آنجلینا جولی

یک بازیگر

* بدترین حادثه ای که برایتان اتفاق افتاده است

فوت پدرم

* جایی که به شعورتان توهین شده است

سئوال برخی از خبرنگاران

* بدترین صحنه از فیلمی که دیدید

نمی‌توانم جدا سازی کنم.

* در کدام فیلم دوست داشتید بازی کنید

سربداران

* تا بحال حسودی کردید؟

نه، خیلی وارد مجراهای حسادت و رقابت نمیشوم چون آرامشم را از دست میدهم.

* مهم‌ترین اتفاق جهان

11 سپتامبر

* مهم‌ترین اتفاق ایران طی سال‌های اخیر

انتخابات اخیر

* صلح

زیباترین کلمه تاریخ

* هیروشیما و ناکازاکی

فقط تجاوز و غم.

* خانه سینما

 محل تجمع و آرامش اصناف با برپایی خانه سینما . باید از خانه سینما حمایت کرد چون یک مجمع صنفی است و ما وارد کانال های سیاسی نشویم. نگاه سیاسی از روی سینما برداشته شود و سینما را به عنوان یک الگویی که میتوانند جامعه را به شوق وادار کند نگاه کنند و از خط و خط بازی هم پرهیز شود.