سریالهای ما هرچه روراستتر باشند و به زندگی واقعی مردم بپردازند به همان اندازه جذابترند. متاسفانه این قضیه عجیب و غریب و دور از واقعیت بودن در بیشتر تولیدات تلویزیونی دیده میشود.
شبكه ايران: پریناز ایردیار یکی از معدود بازیگران سالهای اخیر تلویزیون است که بازیاش در «زمانه» به چشم آمد و این توقع را در بین مخاطبان تلویزیون ایجاد کرد که بیش از گذشته شاهد حضورش در قاب تلویزیون باشند. با این بازیگر که پیش از این بازی در سریالهای «پنج کیلومتر تا بهشت»، «مثل یک کابوس» و سینمایی «ورود آقایان ممنوع» را تجربه کرده گفتوگویی کوتاه داشتیم و از آخرین فعالیتهای هنریاش پرسیدیم و دلیل غیبتش در سینما و تلویزیون را جویا شدیم که در ادامه میخوانید: خانم ایزدیار از کارهای تازهتان چه خبر؟ در حال حاضر مشغول کار جدیدی نیستم. فیلم ویدیوئی «استخر» به کارگردانی اسماعیل فلاحپور و «مروارید» به کارگردانی روح الله حجازی از آخرین کارهایی است که آماده پخش دارم. و گویا مشغول مذاکره برای کار جدیدتان هستید. بله. یک سریال برای سیما فیلم پیشنهاد شده است که در حال مطالعه فیلمنامه هستم اما اجازه بدهید ارائه اطلاعات بیشتر بماند برای بعد از تصمیمگیری نهایی. سریال «روبیک» در چه مرحلهای است. راستش را بخواهید از سرنوشت این پروژه بیاطلاعم و به طور دقیق نمیدانم که چه اتفاقهایی افتاده است. در مقطعی که کار متوقف شد من درگیر کار آقای حجازی شدم و گویا هنوز تصویربرداری کار از سرگرفته نشده. تصور میکنم یک فصل از کار تمام شده و در حال نگارش فیلمنامه برای فصلهای بعدی هستند. اغلب تولیدات شبکه نمایش خانگی با وجود اعتماد بالای مخاطبان به سازندگان آن با بدقولی مواجه شد و بینندگان را نسبت به این دست تولیدات دلسرد و مایوس کرد. «روبیک» مهیار عبدالمالکی با چه مولفههایی اعتماد شما را برای حضور در این مجموعه جلب کرد. اولا من سعی میکنم خوشبینانه به هر قضیه نگاه کنم و با امید به اتفاقات خوب وارد پروژه شوم اما نکته مهمتر اینکه به عنوان یک بازیگر آنچه باید بر روی آن تمرکز کنم این بخش از کار نیست چرا که مسئولیت و عواقب آن را برعهده کارگردان و تهیهکننده میدانم. بله متاسفانه در بسیاری از کارهای خوبمان شاهد چنین اتفاقاتی بودیم ولی واقعا تقصیرها متوجه بازیگران نیست بنابراین من هم سعی کردم که خودم را درگیر دلهرههای اینچنینی نکنم و انرژی و ذهنم را روی نقش متمرکز کنم. اما مخاطبان عام به واسطه حضور بازیگران نام آشنا ترغیب به خرید یک اثر میشوند. سریال «روبیک» هم به لحاظ تیم بازیگری ترکیب نسبتا خوبی دارد و طبق اخبار قرار بود بازیگران شناخته شده دیگری هم به پروژه اضافه شوند. واقعیت این است که ترجیح میدهم راجع به کار «روبیک» صحبت نکنیم چرا که سرنوشت کار همچنان نامعلوم است و بهتر است راجع به کارهایی که قطعی شده صحبت کنیم. حضورتان در پروژه سینمایی آرش معیریان چطور. گویا حضورتان در «کالسکه» قطعی هم شده بود. بله برای «کالسکه» قرارداد بسته بودم منتهی دستم شکست و بالتبع حضورم در این کار سینمایی کنسل شد و من شرمنده آقای معیریان و وزیری شدم. پس بپردازیم به سهگانه روحالله حجازی که بازی شما در قسمت نخست آن با عنوان «مروارید» به پایان رسیده است. کار با آقای حجازی شبیه تجربه همکاری دوباره با حسن فتحی بود به این جهت که سختگیریها و وسواس کاریشان آنقدر بالاست که عوامل را نسبت به نتیجه کار خاطرجمع میکند و فکر میکنم مخاطبان هم انتظار و توقعشان نسبت به کارهای آقای حجازی بالاست. کاراکتر مژگان خیلی متفاوت از نقشهایی است که تا به حال بازی کردم البته نه به این جهت که با کاراکتر پیچیده و عجیب و غریبی مواجه باشیم بلکه شخصیتی است شبیه آدمهای دور و برمان با تمام دغدغههایی که دارند. «مروارید» همجنس دیگر آثار حجازی است یعنی بشدت به زندگی واقعی و عادی مردم نزدیک است و شخصیتهایی ملموس و باورپذیر دارد. اطمینان میدهم مخاطب با تمام کاراکترهای آن مثل مادر که خانم آهو خردمند ایفاگر نقش آن بودند و برادر با بازی هادی دیباجی به خوبی ارتباط برقرار کند. این سهگانه به روایت زندگی خانوادههایی میپردازد که هر کدام به نوعی درگیر وقایع دفاع مقدس هستند. تمرکز داستان ما بر خانوادهای است که جانباز دارد و حالا پسر بزرگ خانواده روی تخت افتاده و اتفاقاتی که حول این شخصیت میافتد. قصه خیلی خوبی دارد و دیگر بیش از این نمیتوانم راجع به جزئیات توضیح دهم. بعد از سریال «زمانه» مخاطبان تلویزیون توقع داشتند که نام پریناز ایزدیار را در فهرست بازیگران تولیدات جدید تلویزیون ببینند انتظاری که به نوعی برای دیگر بازیگران این مجموعه محقق شد. دلیل غیبت شما نبود پیشنهاد مناسب در این حوزه است یا اینکه این دوری خودخواسته بود و خودتان ترجیح دادید که حضورتان در قاب تلویزیون اینقدر با فاصله باشد. تلویزیون، سینما و شبکه نمایش خانگی برای من تفاوتی ندارد چرا که در نهایت مخاطب همه آنها مردم هستند. اما مسئله اینجاست که طی این مدت پیشنهاد وسوسهبرانگیزی برای کارهای تلویزیونی نداشتم. چند سریال در ژانرهای مختلف پیشنهاد شد و فیلمنامهها را مطالعه کردم ولی واقعا نقشها و موضوعات آنقدر جذاب نبود که من را ترغیب کند تا 5-6 ماه به صورت فشرده وقت و انرژی برای آن بگذارم بخصوص بعد از خستگی سریال «زمانه». تنها کارهایی که طی این مدت مرا جذب کرد فیلم ویدیویی «استخر» بود و تله فیلم «مروارید». آقای فتحی و عفیفه هم تصمیم دارند سریالی برای شبکه نمایش خانگی بسازند. چقدر مایل به همکاری دوباره با سازندگان «زمانه» هستید. با وجود اینکه اطلاع خاصی راجع به جزئیات کار نشنیدهام اما هرگونه همکاری را با کمال میل میپذیرم. و چقدر مشتقاقید که این همکاری در قالب فصل دوم «زمانه» باشد. اتفاقا در همان ایام صحبتهایی در خصوص ساخت سری دوم سریال مطرح شد اما فعلا که خبری نیست. فکر کنم ساخت قصل دوم سریال اتفاق خوبی در این حوزه باشد. سریال «زمانه» از معدود سریالهای اخیر تلویزیون است که توانسته در جذب مخاطب موفق ظاهر شود و در یک تایم مخاطب را پای تلویزیون وطنی بنشاند. به نظر شما چه عناصر جذابیتی را میتوان از آثار موفق شبکههای ماهوارهای الگوبرداری کرد. واقعیت! سریالهای ما هرچه روراستتر باشند و به زندگی واقعی مردم بپردازند به همان اندازه جذابترند. متاسفانه این قضیه عجیب و غریب و دور از واقعیت بودن در بیشتر تولیدات تلویزیونی دیده میشود. اگر با بیننده صادق باشیم و به زندگی واقعی نزدیک شویم شاید بتوانیم مردم را جذب سریالهای تلویزیونی کشورمان کنیم. با بازی خوب شما در این سریال خیلیها پریناز ایزدیار را جزو بازیگران آیندهدار قلمداد میکنند دلیل غبیتتان در آثار سینمایی چیست هر چند که در این دوره تولیدات سینمایی زیادی نداشتیم. دقیقا من هم همین را میخواستم بگویم، در حال حاضر میزان تولیدات سینمایی افت کرده و در پروژههای در حال تولید هم یکسری عوامل و بازیگران از پیش تعیین شده حضور دارند، کسانی که همیشه تصاویرشان روی سر در سینماها وجود دارد و انگار قرار نیست این تنوع در تولیدات سینمایی اتفاق بیافتد.