نحوه استفاده از خودروی ملی!

با سلام به روان پاک شما هموطن گرامی و تبریک خودروی وطنی و حمایت از تولید داخل. لطفا، حتما، حکما، ناموسا این راهنما را خوانده و به کار ببندید. سخنی در باب گارانتی: انتظار نداشته باشید یک تکه کاغذ پاره مفت و مجانی به نام گارانتی برای شما ماشین تعمیر کند.

گلاب به روی ماهتان اما برگه گارانتی از دید ما یک چیزی است مثل قطعنامه ها برای آقای احمدی نژاد! از این رو تاریخ اتمام گارانتی را سفید گذاشته ایم تا هر موقع ماشینتان خراب شد، خودتان تاریخ همان روز را به عنوان تاریخ اتمام گارانتی بنویسید!

الف) قبل از روشن کردن خودرو

1- بر راننده و همه مسافرینش موکد است کمربند را با وجود انواع لقی، پیچش، خرابی، فرسودگی و گرفتگی مورد عنایت قرار بدهند و نسبت به بستن آن اهتمام ورزند لیکن راننده نسبت به تغییر سگک کمربند مختار است.

تذکر جدی: بدیهی است که تاکید ما برای بسته بودن کمربند به دلیل جریمه نشدن خودتان است و نه برای ایمنی مسافر. مسافر اگر ایمنی می خواهد غلط می کند سوار این ماشین می شود.

تبصره: برای استفاده از کمربند آن را با عصبانیت چند بار تکان تکان بدهید تا بفهمید از کدام ور قابل استفاده است.

2- در هنگام جداسازی کلید احتراق از سوئیچ، راننده باید در خودرو را باز بگذارد تا درصورت آتش سوزی احتمالی، بتواند خود را در کمترین زمان ممکن به بیرون پرتاب کند. لیکن در هر حال اگر دچار سوختگی شد، موظف است آب را بریزد آنجایی که سوخته است.

3- تنظیم صندلی ها: این یک قلم دیگر کار شما نیست. راننده موظف است کمرش را به همان تنظیمات کارخانه ای عدت بدهد و در صورت لزوم آن را تقویت کند که با شرایط سخت وفق پیدا کند. این کار برای سایر مراحل زندگی اش هم خوب است.

تبصره: در صورت بالا پایین کردن صندلی احتمال شل شدن و لق زدن وجود دارد که دیگر در آن صورت تقصیر خودتان است و صندلی لقتان! می خواستید حرفمان را گوش بدهید.

4- راننده موظف است برای باز کردن درها و پنجره ها از دستگیره استفاده کند و این کار را خیلی آرام انجام دهد که دستگیره ناگهان کنده نشود. در را هم آرام ببندد چون بچه خواب است! همانطور که می دانید تکنولوژی دکمه قفل کن باعث قفل شدن درها می شود و در کمال ناباوری و بهت همگان بالا کشیدن همین دکمه موجب گشایش درها می گردد.

تبصره: واضح و مبرهن است که استفاده مکرر از این دکمه و فشار دادن های پیاپی عواقب خوشی ندارد و کلا مقوله فشار چندان پسندیده نیست، برای همین سعی کنید تا می شود در ماشین را قفل نکنید و از پنجره ها عبور و مرور کنید.

تبصره 2: راننده موظف است برای جلوگیری از ریزش روغن و آب ماشین به سراغ کاپوت برود و آن را باز کند که این کار با ور رفتن ماسماسکی که کنار فرمان قرار دارد، امکانپذیر است. لیکن باز کردن صندوق عقب کمی متفاوت است و این یکی دیگر از تفاوت های شگفت انگیز عقب و جلو در صنعت خودروسازی است.

5- اگر خودروی شما دارای انژکتور و خیلی تجهیزات دیگر بود، راندمان سوخت بهتر می شد اتما حالا که نیست، که نباشد اصلا، دوزار پول داده اید چه توقعاتی داریدها!

6- درباره تنظیم فرمان بر راننده واجب است که دست به سیاه و سفید نزند اصلا فرمان هم تنظیم نیاز داردمگر؟

تبصره: با غربیلک فرمان هر چقدر خواستید بازی بازی کنید اما اسراف نکنید.

7- اجسام از آنچه در آینه ها می بینید، خیلی خیلی بیشتر به شما نزدیکند. در واقع تا ماشین بی ادب و متاجوزگر عقبی به پشت شما نمالد، آن را نخواهید دید و آن موقع هم دیگر خیلی برای دیدن دیر شده است بالام جان. به همین جهت و برای حفظ غرور مردانگی تان هم که شده موظف هستید به جای آینه از تکنولوژی «کله را عین شترمرغ از پنجره بیرون بری» استفاده کنید.

تذکر به موقع: اگر احیانا ماشین پشتی را ندیدید و یحتمل کار از کار گذشت، سعی کنید لذت ببرید، این لذت بردن همانا با دادن فحش و گرفتن خسارت امکانپذیر است.

8- راننده موظف است همیشه تعدادی بادکنک و نایلون باد کرده در خودرو داشته باشد تا در صورت وقوع بحران، نقش کیسه هوا را بازی کند. از بالش و متکا هم می توانید استفاده کنید، فقط پنبه ای و نرم باشد.

تبصره: مسافر جلو باید حتی الامکان چهارزانو بنشیند تا حداکثر محافظت حاصل شود. راننده نیز موظف است هنگام تصادفات، فرمان را ول کرده و دو دستی سرش را بگیرد.

ب ) پس از روشن کردن خودرو:

1- راننده موظف است ماشین را روشن! کند و این کار دشواری است. برای روشن کردن موتور، راننده علاوه بر استارت های پیاپی، باید پدال گاز را فشار دهد؛ بلکه ماشین روشن شود. بعد از روشن شدن، ترمز دستی را اگر توانستید بخوابانید. اگر نخوابید چند دقیقه ای صبر کنید و دوباره تلاش کنید؛ حتما می خوابد.

2- ترمز ماشین اصولا موجود خیانتکاری است و اعتماد کردن به آن ماتحت حماقت است. برای حل این مشکل، راننده در صورت وقوع حادثه باید ضمن حفظ آرامش، در خودرو را باز کند و پاشنه کفش هایش را روی زمین بکشد تا ماشین بایستد. اصلا یکی از دلایلی که می گویند با دمپایی رانندگی نکنید، همین است.

3- تنفس گاز اگزوز می تواند سبب بیهوشی، مسمومیت و حتی مرگ شود. راننده موظف است حین رانندگی پنجره ها را پایین بدهد اما در چهارراه ها پنجره را حتما ببندد.

تبصره: بالا دادن پنجره حتی در حالتی که سرنوشین لوبیا خورده در ماشین حضور دارد، اجباری است. ریسک نکرده و پنجره ها را باز نکنید، مگر اینکه طرف لوبیا و تخم مرغ را همزمان خورده باشد که آن از اگزوز هم خطرناکتر است.

4- هر گاه سرعت خودرو از 45 کیلومتر بیشتر شود، درهای ماشین به طور اتوماتیک قفل می شود و صدای بانوی وجیهه ای می گوید «این است خودروی ملی». از این لحظه به بعد، پراید رسما به یک تابوت متحرک تبدیل می گردد و عزرائیل را با تمام وجودتان حس خواهید کرد، لذا هیچ گاه با سرعتی بیشتر از 45 کیلومتر رانندگی نکنید.

تبصره: اصلا تا جایی که برایتان مقدور است رانندگی نکنید.

5- ما وظیفه خویش دانستیم راه حلی پیدا کنیم تا اشتیاق شما به بوق زدن را کاهش دهیم، برای همین خواستیم بوق را کلا از سیستم ماشین حذف کنیم اما خب دیدیم که بوق داریم تا بوق آخر ... بنابراین راننده موظف است تنها در مورد بنده خداهای خوش پوش و بلندقامت که کنار خیابان می ایستند، از معرفت و انسانیت بهره جسته و با بوق به وی بفهماند که «بیا بالا برسونمت!»

6- وقتی ماشین سرعت خیلی پایینی دارد، دنده سه و چهار به کار نمی آید، فلذا در این ماشین فقط 2 دنده گنجانده ایم که گیج نشوید. دنده عقب را هم حذف کردیم تا یک کار فرهنگی، اجتماعی و اخلاقی کرده باشیم. زی پس در اتوبان ها، راننده مجبور است عقب عقب نرود به سمت جلوی ماشین های دیگر!

7- راننده موظف است موزیک های نیناش ناش گوش ندهد. با توجه به شیطنت برخی رانندگان خودفروخته و بعضا فریب خورده، سیستمی تعبیه شده که رادیوپخش ماشین صرفا سیگنال های داخلی را حذب کند. این سیستم یک دست مکانیکی است که بالای راننده قرار گرفته و هر گاه راننده قصد کند برود روی موج های منحط غربی، یک پشت دستی محکم می زند و می گوید: «ای بی ادبیات بی فرهنگ».

تبصره: برای فرهنگ سازی این دستگاه به ازای هر ساعت گوش دادن به رادیو جوان، همان میزان پای راننده را نوازش و حتی مالش می دهد.

تبصره 2: لطفا از این تکنولوژی سوء استفاده نکنید!

8- با توجه به فعالیت پیوسته فلاشرهای خطر! همیشه با تخلیه زودهنگام باتری روبرو خواهید شد. برای حل این مشکل به یک مکانیک رجوع کنید تا فلاشرها را از کار بیندازد؛ جوری که دیگر کار نکند. اگر مکانیک اطرافتان نبودزنگ بزنید به یکی از اعضای دولت پیشین و از آنها کمک بخواهید. بدون شک در «از کار انداختن هر چیزی که دارد درست کار می کند»، راهنمای خوبی خواهند بود.

9- باهمه این احوالات اگر باز هم نیاز به کمک داشتید، تعمیرگاه های سیار در هر نقطه ای در خدمت جیب شما خواهند بود. اگر احیانا آنها هم نتوانستند مشکل شما را حل کنند، سرکیسه را کمی بیشتر شل کنید، این دفعه می توانند.

برترین ها