يك گمانه زني عجيب از گزارشگر بازی دیشب پرسپولیس

جام ورزشی؛ گزارشگر بازي كه در رسانه ملي مسوليت گزارش بازي سپاهان و پرسپوليس را بر عهده دارد، بايد بي‌طرف به بازي نگاه كند اما اين اتفاق ديروز - مثل همه بازي‌هاي قبلي اصفهان - رخ نداد. وقتي ميثم حسيني در دقايق ابتدايي به دلايلي نامعلوم اخراج مي‌شود، گزارشگر هيچ موضعي نسبت به پايمال شدن حق پرسپوليس نمي‌گيرد و چون حادثه به نفع تيم شهرش است، جمله‌اي در مورد اشتباه بودن اخراج به زبان نمي‌آورد.

در اينكه خطايي رخ داد، شكي نيست اما چرا در صحنه‌اي كه نه توپ هست و نه موقعيت گل، داور با كارت قرمز حسيني را اخراج مي‌كند مي‌تواند حداقل چند جمله‌اي را از سوي گزارشگر به دنبال داشته باشد اما او انگار نه انگار كه اتفاقي رخ داده است.

اما حوالي دقيقه 25 وقتي اميد ابراهيمي به عمد پاي كفشگري را قيچي مي‌كند و داور به او كارت زرد نشان مي‌دهد، گزارشگر بازي مي‌گويد: «... داور سختگيرانه به ابراهيمي اخطار داد!»

گزارشگر اصفهاني يك بار بعد از هدر دادن موقعيتي بسيار خوب توسط پاپي به اين نكته اشاره كرد كه: «اگر سپاهان از حريف خود جلو نبود اين توپ ها حتما گل مي شد!» اما عجيب تر آنجا بود كه در انتهاي نيمه اول و در حالي كه شرايط داوري آنطور نبود كه سوت ها عليه سپاهان چرخيده باشد گفت: «بايد ببينيم سپاهان بازي را با يازده نفر تمام مي كند يا نه؟»

حتما دادخواه تصور مي كرده قهرماني به تلافي آن اخراج عجيب يكي از بازيكنان سپاهان را از زمين بازي بيرون مي فرستد كه البته گمانه زني او حتي به واقعيت نزديك هم نشد.

حال پرسش ما از مسئولان رسانه ملي اين است كه چرا گزارشگران شهرستاني - به‌خصوص در اصفهان - اينگونه هواي تيم‌هاي شهر خود را دارند؟ آيا عادل فردوسي‌پور، مزدك ميرزايي، پيمان يوسفي و ... كه در تهران مسئول گزارش بازي‌هاي استقلال و پرسپوليس هستند، اينگونه از تيم‌هاي تهراني حمايت مي‌كنند يا همواره گزارش‌هاي بي‌طرفانه‌اي داشته‌اند؟

چرا رسانه ملي به اين موضوع هميشه بي‌توجه است و برايش مهم نيست كه يك‌طرف مسابقه پرسپوليس با بيش از 20 ميليون هوادار قرار دارد كه جانبداري‌هاي گزارشگر اصفهاني برايش آزاردهنده است. آيا مگر اين بازي از رسانه ملي پخش نمي‌شود و مگر جز اين است كه گزارشگر بايد كاملا بي‌طرف باشد و هيجانات شخصي خود را كنترل كند و الا بين اين گزارشگر و هوادار اصفهاني چه تفاوتي هست؟

گزارشگران شهرستاني بايد به گزارشگران تهراني نگاه كنند كه هيچ‌گاه مخاطب حس طرفداري را در آنها نمي‌بيند. رسانه ملي سال‌هاست كه به اين نوع هواداري‌ها بي‌توجه است.