به گزارش 598،رسول خطیبی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره نامه کفاشیان مبنی بر خداحافظی او از فوتبال و تقدیرات به عمل آمده در این نامه از او، اظهار کرد: من واقعا از این خبر اطلاعی نداشتم و الان که شما گفتید کفاشیان از من در نامهای تقدیر به عمل آورده، از ماجرا مطلع شدم! از کفاشیان و فدراسیون فوتبال از این بابت متشکرم. واقعا خستگی چند ساله بازیهای ملی در همه ردهها را از تنم بیرون کردند. واقعا غافلگیر شدم، از لطفی که به من داشتند بسیار سپاسگزارم.
او در پاسخ به این سوال که آیا برای بازی خداحافظی برنامه خاصی دارد یا خیر؟ بیان کرد: مدیریت باشگاه گسترش فولاد صحبتهایی را انجام داده و گویا قرار است در نیم فصل یک دیدار برای خداحافظی من برنامهریزی شود. از ابتدا آرزو داشتم در تبریز فوتبالم را آغاز کنم و در این شهر به پایان برسانم. خدا من را دوست داشت که این گونه شد و این مساله برای من یک افتخار است.
سرمربی گسترش فولاد در پاسخ به این سوال که چقدر امیدوار است که موفقیتهای تیمش مقطعی نباشد؟ اظهار کرد: متاسفانه عدهای میگویند که تیم من بسیار دونده است و این حرف به من خیلی بر می خورد. درستتر این است که ما تاکتیک پذیر هستیم. اگر به بازی خوب امتیاز میدادند ما الان در صدر جدول قرار داشتیم. هر کسی که بازیهای ما را دیده بر این امر صحه میگذارد که تیم ما خیلی تماشاگر پسند کار میکند. ما سیستمی را برابر پرسپولیس به کار گرفتهایم که در ایران برای اولین بار استفاده میشد و هیچ مربی نمیتوانست آن را ارائه دهد و در آلمان آن را دیده بودم. ایوویچ هم خواست تا آن را در ایران اجرا کند، اما رفت. به هر حال من از بازیکنانم بابت همه تلاششان متشکرم و اعتقاد دارم که روند موفقیت ما ادامه خواهد داشت.
خطیبی در پاسخ به این سوال که با وجود گذشت نزدیک به یک سوم رقابتهای لیگ برتر چقدر از تیمش راضی است؟ افزود: اول فصل با خیلی از بازیکنان صحبت کرده بودیم، عدهای به خاطر پیشنهادات بهتر به سمت ما نیامدند، اما فکر میکنم که اگر جزو 10 تیم اول جدول شویم، سال بعد همه دوست دارند به گسترش فولاد بیایند، چرا که ما تیمی بیحاشیه هستیم و هر سال میتوانیم حداقل چهار پدیده را به لیگ ایران معرفی کنیم.
پیشکسوت تیم ملی در پایان و در پاسخ به این سوال که بهترین دوران فوتبال ملیاش را چه زمانی میداند؟ گفت: بهترین دوران بازیهای آسیایی بانکوک در سال 98 بود که قهرمان آسیا شدیم. من با سن و سال کم در آن تیم حاضر بودم و حتی نزدیک بود که به جام جهانی هم بروم. در لیست 27 نفره ایوویچ حاضر بودم، ولی خط خوردم. البته جا دارد از 2006 آلمان هم اسم ببرم. در جام جهانی حاضر بودیم و خاطراتی رقم خورد که هیچ گاه تکرار نمیشود. در پایان اجازه دهید باز هم از کفاشیان بابت نامهاش تشکر کنم، چرا که از شنیدن این خبر خیلی خوشحال شدم.