آنروی سکه اصلاح‌طلبی

بیژن مقدم امروز چهارشنبه 20/06/92 طی یادداشتی در روزنامه جام جم نوشت: انتخاب شهردار تهران و رفتار برخی از اصلاح‌طلبان عضو شورای شهر، نکات درس‌آموزی را در پی داشت که توجه به آن ضروری می‌نماید:

1ـ آقای قالیباف، در نهایت با تعداد آرای 16 در مقابل 14 آقای محسن هاشمی و یک رای مخدوش یا سفید به عنوان شهردار تهران انتخاب شد.این رقابت فضای دوقطبی را بین اصولگرایان و اصلاح طلبان ایجاد کرد. هر چند در انتخاب رئیس شورای شهر تهران نیز همین فضا عملا شکل گرفته بود.

2ـ طبیعی بود هر دو جریان با رایزنی ها و نشست های داخلی، افراد همفکر خود را برای انتخاب شهردار مورد نظر، هماهنگ سازند و در این راستا، هیچ اشکالی به این رفتار ـ از سوی هر دو جریان ـ نیست.

3ـ آنچه در این میان قابل تامل می نماید، رفتار برخی اصلاح طلبان و مواضع آنان پس از پایان دور دوم رای گیری است؛ رفتاری که نشانه های جدی از ظهور مجدد نوعی استبداد و دیکتاتوری حزبی و گروهی دارد و بی رحمانه افراد صاحب فکر را به دلیل تشخیص و رایی متفاوت، مورد شدیدترین حملات رسانه ای و تخریبی، قرار می دهد. پیش از این نیز از سوی رسانه ها هشدارهای جدی درباره سیاست بازی در شوراهای شهر مطرح شد و اهل منطق و تجربه، ورود پارلمان شهری به این حوزه را بزرگ ترین آفت و تهدیدکننده جایگاه آن قلمداد کردند. اما هنوز برخی از اصلاح طلبان که ـ به دلیل همین نگاه ـ باعث فروپاشی شورای اول شهر تهران بودند، دوباره همان راه را می پیمایند.

4ـ چه شایسته بود، به جای آن که انتخاب شهردار تهران را حاصل نامردی برخی اصلاح طلبان یا آن را برآمده از نوعی معامله بدانند و به دنبال تبصره و قانونی (واهی) باشند که نامزد شهرداری نمی تواند بیش از دو دوره شهردار باشد یا به بهانه هایی از این دست؛ به حکم اخلاق و دموکراسی به نتیجه آرا احترام بگذارند.

بی تردید، این گونه رفتارها عملا به تائید این گزاره خواهد انجامید که از نظر اصلاح طلبان تنها انتخاباتی سالم، قانونی و آزاد تلقی می شود که آنهاپیروز میدان باشند یا نتیجه آرا به نفع ایشان رقم خورد.