کد خبر: ۱۶۱۲۹۶
زمان انتشار: ۱۲:۵۸     ۰۹ شهريور ۱۳۹۲
استاد دانشگاه امام صادق(ع) با اشاره به عدم وجود تعادل در رفتار تعدادی از نزدیکان روحانی، گفت: مبنای تصمیم‌گیری‌های کلی درباره مسائل هسته‌ای، رهبر معظم انقلاب هستند.
به گزارش 598، محمد طیب صحرایی استاد علوم سیاسی دانشگاه امام صادق(ع) در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری فارس گفت: یکی از مهم‌ترین ایرادات روحانی این است که ایشان خیلی جدی شوخی می‌کنند و این شوخی‌ها را به مسائل کلان کشور نیز ارتباط می‌دهند.

وی افزود: روحانی در حالی صحبت از تعادل و اعتدال‌گرایی می‌کند که نشانی از تعادل در رفتار نزدیکان وی دیده نمی‌شود و مسائل مشاهده شده در زمینه مذاکره با غرب شدیدا با وعده‌های داده شده از طرف وی در زمان تبلیغات انتخابات متناقض است، روحانی باید در این زمینه برخورد کند.

صحرایی با اشاره به اهمیت مسئله هسته‌ای و پافشاری ایران در این راه تاکید کرد: مهم‌ترین مسئله در زمینه برنامه‌های هسته‌ای این است که در این باره حرف ناگفته‌ای در مذاکرات با غرب باقی‌ نمانده است و سیاست ناشناخته‌ای از طرف ایران در این زمینه وجود ندارد.

استاد دانشگاه امام صادق (ع) در ادامه اذعان داشت: واضح‌ترین مطلبی که می‌توان در این باره گفت این است که مخاطب‌های ما در عرصه جهانی، حالا باید بدانند ما چقدر در حرف‌های گذشته‌مان ثبات داریم. لذا فارغ از نظرات شخصی سیاست‌های کلی که حاکم است، روحانی بهتر از هر کسی می‌داند که تصمیم‌گیری در زمینه مسائل هسته‌ای در اختیار او نیست و مبنای تصمیم‌گیری‌های کلی در این زمینه رهبر انقلاب است.

وی افزود: نکته این‌جاست که روحانی باید جایگاه خودش را در این زمینه بداند و اطرافیان وی نیز بر این اساس تصمیم‌گیری و رفتار کنند.

وی با اشاره به نگرانی مردم از سازش با غرب تصریح کرد: مردم همیشه از تفکر تسلیم، سازش و امتیازدهی به غرب نگران بوده‌اند و اساسا مطلب این است که ما زمانی به غرب رسیدیم که آنها در نهایت نیاز و بی‌سلاحی در برابر ما هستند.

صحرایی تاکید کرد: مزدوران غربی در سوریه و عراق به شدت مشغول و  از همه مهم‌تر سخت درگیر مشکلات داخلی خودشان هستند و ایران با سازش با آنها بهتر از این نمی‌تواند هدیه‌ای به آنها دهد.

استاد دانشگاه علوم سیاسی دانشگاه امام صادق (ع) در پایان با اشاره به غیرعقلانی بودن مذاکره و سازش با غرب گفت: اینکه ایران پس از سال‌ها استقامت و حفظ شان در مقابل آنها حالا یک طرفه به استقبال دشمن برود، بزرگترین امتیازدهی به غرب است و در بدبینانه‌ترین حالت زمانی می‌شود لحظه‌ای به سازش فکر کرد که ما نیاز به آنها داشته باشیم نه غرب به ما. در شرایطی که غرب به سمت ما دست نیاز دارد، سازشگری و مدارا به آنها از عقلانیت به دور خواهد بود.
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها