تحلیل استراتژیهای محور مقاومت و غرب در تنشهای منطقهای؛
یک مقام صهیونیست گفت اسرائیل از ارتش مصر در سرکوب اخوان‌المسلمین حمایت
می‌کند. همزمان مجله آمریکایی تایم در گزارشی نوشت مصر تهدیدی دایمی برای
اسرائیل بود اما اکنون پس از 40 سال دیکتاتوری و سپس آشوب نمی‌تواند تهدیدی
برای اسرائیل باشد.
روزنامه «جروزالم پست» به نقل از یک مقام دولت اسرائیل نوشت: اسرائیل باید از ارتش مصر در مقابل گروه اخوان‌المسلمین پشتیبانی کند تا به این ترتیب نظامیان مصر بتوانند کشورشان را به وضعیت عادی بازگردانند.
این روزنامه با بیان این که بنیامین نتانیاهو به وزرا و سخنگویان رسمی دولت دستور داده که از اظهارنظر علنی درباره رویدادهای مصر پرهیز کنند، به نقل از مقام اسرائیلی افزود: نباید نظامیان مصری را تهدید کرد یا مشکلی برای آنان به وجود آورد.
جروزالم پست می‌نویسد: در واقع منظور مقام اسرائیلی از این سخن اقدام اخیر دولت آمریکا است که در اعتراض به سرکوب‌های اخیر معترضان در مصر رزمایش دریایی خود را با این کشور لغو کرد.
همین مقام افزوده است: نیاز کنونی در مصر نه دموکراسی، بلکه ثبات سیاسی است به طوری که دولت بتواند وظایفش را انجام بدهد و اگر عامل ارتش در شرایط کنونی مصر حذف شود، این کشور مسیر سوریه، تونس و لیبی را خواهد پیمود.
در همین حال مجله تایم با بررسی اوضاع رقت‌بار مصر طی چند دهه اخیر خاطرنشان کرد مصر دیگر کشور مهم خاورمیانه نیست. آمریکا در گذشته همواره مصر را قلب خاورمیانه محسوب می‌کرد و حتی در تعاملش با سایر کشورهای خاورمیانه و یا ارسال کمک به آنها مواضع و دیدگاه‌های قاهره را جویا می‌شد زیرا باور آمریکا این بود که مصر مهمترین کشور منطقه است. اما اکنون به جرأت می‌توان اذعان کرد که دیرزمانی است که مصر دیگر اهمیت منحصر به فرد خود را در خاورمیانه از دست داده و مهمترین کشور خاورمیانه بودن، واقعیتی است مربوط به گذشته، نه امروز.
تایم با اشاره به نقش مصر در تحولات منطقه در دهه‌های گذشته 1960 و 1970 میلادی می‌نویسد: «مصر در آن دوران تکیه‌گاه جهان عرب و غیرقابل بحث مهمترین کشور خاورمیانه و پایگاه سیاسی دوره انتقال از استعمار به دوران «ناصریسم» بود. قاهره در آن زمان مرکز فرهنگی جهان عرب به شمار می‌رفت، در هنرهایی همچون سینما، تلویزیون، موسیقی، هنر، ادبیات سرآمد کشورهای خاورمیانه بود و در عرصه رسانه دارای رسانه‌هایی بود که جهان عرب را به تپش و لرزه درمی‌آوردند. این کشور هر چند از نظر منابع طبیعی قابل مقایسه با کشورهایی همچون عربستان و عراق نیست، اما در آن ایام نسبت خویشاوندی با این کشورها داشت و از نظر بهره‌مندی از منبع روشنفکران و اندیشمندان در قله خاورمیانه ایستاده بود و همچنین مصر قلب آموزش و تحصیل جهان عرب بود و دارای بهترین دانشگاه‌ها در کشورهای عرب بود.»
تحلیلگر تایم معتقد است: از دید آمریکا مصر با توجه به شرایطش تهدیدی دایمی برای اسرائیل محسوب می‌شد اما مصر امروز، همه آن مشخصه‌های ممتاز دوران نه چندان دور را از دست داده و قاهره دیگر قلب فرهنگی خاورمیانه نیست.
تایم با اشاره به فساد اداری و سوءمدیریت 40 ساله (دوران ریاست انور سادات و مبارک) که موجب فقر شدید مصر شده، می‌افزاید: این کشور در عرض 40 سال گذشته به شدت ضعیف شده و از ترکیه و عربستان و حتی قطر و امارات جا مانده است. مصر اکنون هیچ تهدیدی برای اسرائیل محسوب نمی‌شود و موازنه کاملا به نفع اسرائیل سنگینی می‌کند. بی‌ثباتی و ناآرامی‌های اخیر بر ضعف این کشور افزوده است.
روزنامه «جروزالم پست» به نقل از یک مقام دولت اسرائیل نوشت: اسرائیل باید از ارتش مصر در مقابل گروه اخوان‌المسلمین پشتیبانی کند تا به این ترتیب نظامیان مصر بتوانند کشورشان را به وضعیت عادی بازگردانند.
این روزنامه با بیان این که بنیامین نتانیاهو به وزرا و سخنگویان رسمی دولت دستور داده که از اظهارنظر علنی درباره رویدادهای مصر پرهیز کنند، به نقل از مقام اسرائیلی افزود: نباید نظامیان مصری را تهدید کرد یا مشکلی برای آنان به وجود آورد.
جروزالم پست می‌نویسد: در واقع منظور مقام اسرائیلی از این سخن اقدام اخیر دولت آمریکا است که در اعتراض به سرکوب‌های اخیر معترضان در مصر رزمایش دریایی خود را با این کشور لغو کرد.
همین مقام افزوده است: نیاز کنونی در مصر نه دموکراسی، بلکه ثبات سیاسی است به طوری که دولت بتواند وظایفش را انجام بدهد و اگر عامل ارتش در شرایط کنونی مصر حذف شود، این کشور مسیر سوریه، تونس و لیبی را خواهد پیمود.
در همین حال مجله تایم با بررسی اوضاع رقت‌بار مصر طی چند دهه اخیر خاطرنشان کرد مصر دیگر کشور مهم خاورمیانه نیست. آمریکا در گذشته همواره مصر را قلب خاورمیانه محسوب می‌کرد و حتی در تعاملش با سایر کشورهای خاورمیانه و یا ارسال کمک به آنها مواضع و دیدگاه‌های قاهره را جویا می‌شد زیرا باور آمریکا این بود که مصر مهمترین کشور منطقه است. اما اکنون به جرأت می‌توان اذعان کرد که دیرزمانی است که مصر دیگر اهمیت منحصر به فرد خود را در خاورمیانه از دست داده و مهمترین کشور خاورمیانه بودن، واقعیتی است مربوط به گذشته، نه امروز.
تایم با اشاره به نقش مصر در تحولات منطقه در دهه‌های گذشته 1960 و 1970 میلادی می‌نویسد: «مصر در آن دوران تکیه‌گاه جهان عرب و غیرقابل بحث مهمترین کشور خاورمیانه و پایگاه سیاسی دوره انتقال از استعمار به دوران «ناصریسم» بود. قاهره در آن زمان مرکز فرهنگی جهان عرب به شمار می‌رفت، در هنرهایی همچون سینما، تلویزیون، موسیقی، هنر، ادبیات سرآمد کشورهای خاورمیانه بود و در عرصه رسانه دارای رسانه‌هایی بود که جهان عرب را به تپش و لرزه درمی‌آوردند. این کشور هر چند از نظر منابع طبیعی قابل مقایسه با کشورهایی همچون عربستان و عراق نیست، اما در آن ایام نسبت خویشاوندی با این کشورها داشت و از نظر بهره‌مندی از منبع روشنفکران و اندیشمندان در قله خاورمیانه ایستاده بود و همچنین مصر قلب آموزش و تحصیل جهان عرب بود و دارای بهترین دانشگاه‌ها در کشورهای عرب بود.»
تحلیلگر تایم معتقد است: از دید آمریکا مصر با توجه به شرایطش تهدیدی دایمی برای اسرائیل محسوب می‌شد اما مصر امروز، همه آن مشخصه‌های ممتاز دوران نه چندان دور را از دست داده و قاهره دیگر قلب فرهنگی خاورمیانه نیست.
تایم با اشاره به فساد اداری و سوءمدیریت 40 ساله (دوران ریاست انور سادات و مبارک) که موجب فقر شدید مصر شده، می‌افزاید: این کشور در عرض 40 سال گذشته به شدت ضعیف شده و از ترکیه و عربستان و حتی قطر و امارات جا مانده است. مصر اکنون هیچ تهدیدی برای اسرائیل محسوب نمی‌شود و موازنه کاملا به نفع اسرائیل سنگینی می‌کند. بی‌ثباتی و ناآرامی‌های اخیر بر ضعف این کشور افزوده است.
اخبار ویژه
رهبر انقلاب در دیدار اعضای مجلس خبرگان:
یادآوری/ بازنشر
در پاسخ به رسانههای مدعی اصلاحات بیان شد:
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
