کد خبر: ۱۵۵۹۶۰
زمان انتشار: ۱۲:۲۰     ۱۷ مرداد ۱۳۹۲
از فردای روز 24 خرداد ماه که مشخص شد دکتر حسن روحانی با غلبه 0.7 درصدی رئیس جمهور کشورمان شده است، حرف و حدیث ها برای تحلیل نتیجه انتخابات بالا گرفت و هر کس از ظن خود به نوعی به تحلیل انتخابات پرداخت.
به گزارش 598 به نقل از خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»، برخی اصولگرایان تلاش کردند تا با یادآوری سابقه ای از روحانی وی را اصولگرا معرفی کنند؛ اما از سوی دیگر اصلاح طلبان نیز که در پیروزی وی سهم داشتند سخنان پرداکنده ای در این باره مطرح ساختند.

اکنون اما همه حرف و حدیث ها در خصوص روحانی به اتمام رسیده است و دلیلش هم معرفی کابینه از سوی حسن روحانی است.

اکنون می شود به راحتی در خصوص نوع نگرش و تحلیل حسن روحانی سخن گفت چرا که وی نوع منش و راهبرد خود برای اداره کشور را با معرفی تیم همراه و اعضای کابینه به نمایش گذاشته است.

سال گذشته وقتی حرف و حدیث ها مبنی بر حضور روحانی در انتخابات جدی تر شد، وی در یک جلسه دانشجویی گفت که دولت فراجناحی را می پسندد و نباید کابینه بله قربان گوی رئیس جمهور باشد(!)

اما با انتخاب کابینه مشخص شد نه تنها کابینه روحانی فراجناحی است بلکه کابینه همراه روحانی کاملا جناحی است. شاید در این کابینه افراد تنها بله قربان گوی رئیس جمهور نباشند اما نگاهی به سابقه افراد کابینه مشخص می سازد کابینه روحانی چیدمانی از دولتهای سازندگی و اصلاحات است و این یعنی لااقل باید برای بله قربان گویی به آقاین هاشمکی و خاتمی نیز سهمی قائل شد.

روحانی گفته است دولتش دولت اعتدال است اما به نظر می رسد دولت وی ادامه دولتهای کارگزاران و اصلاحات باشد بنابریان دولت یازدهم دولت جدیدی نیست بلکه به تعبیری مخرج مشترک دولت هاشمی و خاتمی است.

بسیاری از اعضای کابینه لااقل یک دوره مسئولیت مستقیم در دولتهای اصلاحات و سازندگی داشته اند و برخی نیز به صورت افراطی وابستگی به این افراد دارند.

بگذارید کمی به گذشته بازگردیم...

سال 76 ایام انتخابات پس از سازندگی است. دو گزینه اصلی برای انتخابات مطرح هستند، یکی آقای ناطق نوری است که رسما گفته است دولت وی ادامه دهنده دولت هاشمی است و یکی محمد خاتمی که در ظاهر رقیب جدی آقای ناطق و وضع موجود.

بالاخره با انتخابات 2 خرداد آقای خاتمی رئیس جمهور شد و مردم انتظار دولت جدیدی را داشتند اما همه چیز با انتخاب کابینه رنگ باخت.

وزرای آقای خاتمی همان مردان دولت آقای هاشمی بودند و تنها تفاوتی که رخ داده بود این بود که جابجایی در وزارت خانه ها شکل گرفته بود.

حالا اما آقای روحانی کابینه خود را معرفی کرده است کابینه ای که مردان آن یا برچسب هاشمی دارند و یا برچسب خاتمی.

تنها گزینه های به اصطلاح غیرجناحی با آقای روحانی، مصطفی پورمحمدی است که برای وزرات خانه نه چندان مطرح دادگستری معرفی شده و نیز عبدالرضا رحمانی فضلی که گزینه وزارت کشور است.

رحمانی فضلی در زمان ریاست علی لاریجانی بر صداوسیما مهمترین معاونت رادیو و تلویزیون ، یعنی معاونت سیاسی رسانه ملی را عهده دار بود و عملا عهده دار سیاست گذاری های اصلی رسانه ملی در دوره علی لاریجانی بود و پس از علی لاریجانی مدت کوتاهی قائم مقام صداوسیما شد و سپس مجددا ترجیح داد در شورای عالی امنیت ملی در کنار رئیس سابق خود مشغول خدمت باشد.

چندی پیش از مراسم تحلیف سایت روز نو که از جمله رسانه‌های حامی حسن روحانی است، در مطلبی در مخالفت با رحمانی فضلی در مطلبی چنین نوشته است: برخی اخبار از سهم‌خواهی مجلس و رئیس آن برای تحمیل رحمانی فضلی به کابینه دولت تدبیر و امید حکایت دارد. این سهم‌خواهی غیر منتظره مجلسی‌ها کار معرفی کابینه دکتر روحانی در روز تحلیف را با مشکل روبه‌رو کرده است. در همین حال گفته می‌شود که رحمانی فضلی یکی از پیشنهادات لاریجانی به دکتر روحانی برای حضور در کابینه دولت یازدهم است و وی قصد دارد با نفوذ در فراکسیون «رهروان ولایت» رای اعتماد به کابینه حسن روحانی را منوط به موافقت وی با پذیرفتن سمت وزارت کشور توسط رحمانی فضلی نماید اما جالب اینجاست که بعد از مصاحبه رحمانی فضلی با یکی از خبرگزاری‌ها، رسانه‌های نزدیک به لاریجانی با مصاحبه‌های پی در پی در تایید مناسب بودن رحمانی فضلی برای تصدی وزارت کشور، شروع به ایجاد فضاسازی برای انتخاب این گزینه از سوی رئیس‌جمهور منتخب کردند!

این سایت در ادامه می نویسد: با نزدیک شدن به زمان برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال 84 و تنها یک هفته قبل از انتخابات، رحمانی فضلی با ضرغامی در مورد حمایت از لاریجانی یا قالیباف به اختلاف نظر رسید و از مسئولیت خود استعفا کرد. در سازمان گفته می‌شد که دلیل استعفای رحمانی فضلی، حمایت ضرغامی از قالیباف بوده است.

از سوی دیگر صادق زیباکلام در مطلبی در رونامه قانون اظهار داشت: معرفی رحمانی فضلی به نوعی مجوزی برای عبور سایر افراد کابینه از مجلس به شمار می رود.

حال از نزدیک بودن گرایش های سیاسی رحمانی فضلی به علی لاریجانی هم که بگذریم برخی تحلیل گران بر این باورند که وزارت کشور نیز اهمیت ویژه ای برای نمانیدگان مجلس دارند.

اما از سوی دیگر برخی تحلیل گران سیاسی انتخاب مصطفی پورمحمدی و رحمانی فضلی را از جمله پیشنهادات ناطق نوری به حسن روحانی دانشته اند.

با این حساب ب یک کابینه کاملا جناحی از یک گرایش سیاسی خیلی خاص مواجهیم.
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها