اینجا حسینیه امام خمینی (ره) است. سعید
جلیلی، محمدباقر قالیباف، محسن رضایی، علی اکبر ولایتی، غلامعلی حداد عادل،
محمدرضا عارف و محمد غرضی در جلسه تنفیذ حکم ریاست جمهوری نشستهاند و
برتری گفتمان مردم سالاری دینی در جمهوری اسلامی ایران را برای جهان فریاد
میکنند.
به گزارش رجانیوز، چهار سال از آشوب و
بلوایی که دو نفر از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری دهم – البته در
ظاهر؛ چرا که همه میدانند سناریوی اصلی فتنه در واشنگتن نوشته شده بود -
برپا کردند، میگذرد؛ آن روزها که میرحسین موسوی و مهدی کروبی در میان
آشوبگران خیابانی حاضر میشدند و حاضر به پذیرش رای و نظر مردم نبودند.
فضای احساسی آن زمان باعث شده بود تا برخی از قهر با نظام سخن بگویند و از
پایان جمهوریت در ایران.
اما از همان روز که رهبر معظم انقلاب
تاکید کردند که «جمهوری اسلامی اهل خیانت در آرای مردم نیست»، میشد این
روزها را حدس زد؛ روزهایی که همه فعالان سیاسی کشور و حتی کسانی که
پرچمدار حمایت از فتنهگران بودند هم به حقانیت نظام مظلوم اعتراف کردند و
پذیرفتند که در یک سیستم مردم سالار، رای و نظر مردم شرط اصلی در تعیین
سیاستمداران در قوه مجریه است.
حضور چهرههای مختلف سیاسی – از خانواده
هاشمی رفسنجانی تا ناطق نوری و عارف – در جلسه تنفیذ و تحلیف حسن روحانی
به عنوان رئیسجمهور جدید، نشان داد امیدواری سران فتنه برای ادامهدار شدن
سریالی که آنها جرقه تولیدش را زدند، یک خواب آشفته بیشتر نیست. مراسم
رسمی تغییر قدرت در دستگاه اجرایی کشور برگزار شد و هیچکس هم اساسا یادش
نبود موسوی و کروبی و خاتمی کجا هستند و به چه فکر میکنند. حتی نزدیکترین
افراد به آنان هم اکنون در حال تدارک برای حضور در دولت هستند و اهمیتی به
ادعاهای آنان درباره دروغ بزرگ تقلب نمیدهند.
ایستادگی نظام بر حفاظت از آرای مردم
سبب شده تا امروز همه، حتی کسانی که در فتنه ۸۸ هم دستی بر آتش داشتند
اکنون خجالت بکشند و از یادآوری خاطرات ان ایام عرق شرم بریزند. بیچاره
موسوی و کروبی که با طناب پوسیده برخی اطرافیانشان که این روزها در پاریس و
لندن، خوش خدمتی منافقین را میکنند، در چاهی فرو رفتند که حتی نزدیکترین
یارانشان هم اکنون حاضر به یادآوری نام آنان نیست.
تنفیذ و تحلیف برگزار شد و دولت یازدهم
هم مشغول به کار شده است و هیچ نام و خبری از فتنهگران نیست. میرحسین
موسوی و مهدی کروبی با توهم تاریخی خود در تاریخ محو شدند واکنون همه از
آنها عبور کردهاند؛ چه فعالان سیاسی اصولگرا و چه اصلاحطلبان که روزی با
آنان همراه بودند.