محمود احمدینژاد، امروز در راستای اجرای اصل ۱۴۲ قانون اساسی، تغییرات اموال خود را به رئیس قوه قضائیه اعلام کرد.
به گزارش «تابناک» به نقل از پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری، متن این نامه به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
حضرت آیتالله صادق لاریجانی، رئیس محترم قوه قضاییه
سلام علیکم
در اجرای اصل یکصد و چهل و دوم قانون
اساسی و پیرو اعلام اموال اینجانب در سال ۱۳۸۴ به اطلاع میرساند که در این
مدت تغییری که در اموال اینجانب پدید آمده است بازسازی و نوسازی منزل
مسکونی قدیمی نارمک است که با کمک همسر و فرزندان و با استقراض از بانک و
همچنین صندوق نهاد و برخی بستگان چهار واحد حدود یکصد متر مربعی احداث
گردیده که با فرزندان در آن سکونت داریم. مساحت زمین ۱۷۵ متر مربع و
زیربنای فرسوده قبلی حدود ۱۳۰ متر مربع بوده است.
محمود احمدی نژاد
رئیس جمهور ایران پس از نزدیک سه هزار
روز حضور در مسئولیت ریاست جمهوری در آخرین گفتوگوی زنده تلویزیونی خود در
بیان اموال و داراییهای خود گفت: خانهای در نارمک داشتم که قدیمی بود که
کل زمینش ۱۷۵ متر است، در آن خانهای چهار طبقه ساختیم که با فرزندانم در
آن زندگی کنیم. این وظیفه پدر و مادر است که بایستی فرزندان خود را زیر بال
و پرشان بگیرند که البته این خواسته همه ایرانیها است که ما هم به این
دلیل با وام بانکی از صندوق نهاد آنجا را ساختیم. پسر بزرگم مهندس عمران
است که در یک شرکت کار میکند، دخترم مهندس برق است و پسر کوچکم هم مهندس
مکانیک است البته همسرم هم مهندس است، دامادمان هم پزشک است که همگی دست به
دست هم داده و ۴ واحدی ساختند تا همگی با یکدیگر زندگی کنیم.
بلافاصله پس از این سخنان احمدینژاد،
برخی رسانهها و خبرگزاریها با حساب و ضرب و تقسیم قیمت مسکن در نارمک و
مساحت خانه احمدینژاد به قیمت چند میلیاردی ساختمان احمدینژاد پرداخته و
البته در پایان هم نوشتهاند که هزینه ساخت چنین ساختمانی حدود پانصد
میلیون تومان است.
داستان دشمنی بعضی خبرگزاریها و
احمدینژاد، نیاز چندانی به توضیح ندارد. احمدینژاد مدتها معترض بود که
بعضی رسانهها که از پول دولت ارتزاق میکنند، نقش دشمن دولت را بازی
میکنند. نشانههای این اختلافات را هر ناظر عاقلی میتوانست ببیند. از نقل
اخبار فراوان در مورد برکناری وزرای دولت در مقاطع پایانی کار آن تا پیدا
کردن امامان جمعهای که همیشه حرفهایی علیه احمدینژاد در چنته داشتند و
تا دمیدن بر اختلاف دولت و مجلس.
هرچند گمان میرفت که این رویه با
پایان انتخابات ریاست جمهوری یازدهم به پایان خواهد رسید و این دشمنی
رسانهای که البته یک طرفه هم نبود به پایان خواهد رسید ولی توپخانه علیه
احمدینژاد همچنان با قدرت آتش میکند.
مردم ایران خودشان بهتر از هر کسی وضعیت
اقتصادی در پایان دوره هشت ساله کار احمدینژاد را درک میکنند. حتی اگر
به هیچ کار مفیدی از دولت احمدینژاد اعتراف نکنیم، ولی در همین دوره مردم
زیادی صاحب خانه شدهاند، هر چند به نقش دولت احمدینژاد در بخش مسکن و
مسکن مهر هم انتقاداتی وجود دارد و قیمت مسکن و اجاره آن نیز افزایش
فراوانی را تجربه کرده است.
همه انتقادات اقتصادی از دولت
احمدینژاد باعث نمیشود این را انکار کرد که وی حق بازسازی خانه خودش را
داشته باشد. احمدینژاد در زمینی که به خودش تعلق داشته، با کمک همه
خانوادهاش که شاغل هستند و با وام و قرض، ساختمانی با چهار واحد تقریبا صد
متری در یک منطقه متوسط تهران ساخته است، آیا این مسأله این قدر عجیب است
کسی با غیظ و کینه ارزش آن را محاسبه کند؟
بنا به آمار در شهر تهران بیش از دو
میلیون واحد مسکونی وجود دارد، آیا این که احمدینژاد برای خودش خانهای
معمولی داشته باشد مسأله عجیبی است؟
خوب است همین افراد که متر به متر خانه
احمدینژاد را قیمت میکنند، سری هم به متراژ خانه دوستان خود بزنند. قیمت
مؤسسات آموزشی غیر انتفاعی، مدارس غیر دولتی و خانههای شمال شهر دوستانش
را هم دریابند. محاسبه کنند که به چه میزان از اموال بیت المال را هزینه
جناحهای سیاسی خود کردهاند. از شهرداری تا سازمان تبلیغات و... .
وقتی رئیس جمهور کنونی ایران، داراییاش
یک خانه صد متری در یک منطقه میانی تهران است، باید قدر بدانیم و بر ساده
زیستی او، آفرین بگوییم. راستی رؤسای جمهوری سابق و اسبق هم در نقاط میانی
تهران در یک آپارتمان چهار طبقه زندگی میکنند؟ یا در شمالیترین نقطه
تهران و خانههایی با متراژهای بزرگ و نامشخص!
طنز ماجرا اینجاست کسانی که برای خانه
صد متری پی آبروی احمدینژاد و آبروی خانواده وی افتادهاند، ادعای ولایت
مداریشان گوش فلک را پر کرده است!