به اميد شنيدن توجيه منطقي علی دايي در خصوص تصمیم عجیبش

به گزارش 598 به نقل از جام ورزشی؛ خيلي از دوستداران پرسپوليس معتقد هستند که باشگاه پرسپوليس و به خصوص کادرفني برخورد مناسبي در مقابل شماره پيراهن‌هاي دو اسطوره پرسپوليس نداشت و اين دو شماره را به دو بازيکن معمولي داد تا سروصداي هيچکس بلند نشود.

در ابتدا پس از جدايي علي کريمي از پرسپوليس زمزمه‌هايي از رضا حقيقي براي پوشيدن اين شماره به گوش مي‌رسيد. به طوري که او گويا در اولين اردوي آماده‌سازي تيمش در اردبيل و در گفتگو با هم‌تيمي‌هايش مدعي شده بود که خواهان پيراهن شماره 8 است و به محض پايان اردو و بازگشت به تهران پس از گفتگو با دايي اين شماره را به تن خواهد کرد.

اردوي اردبيل به پايان رسيد و طبق خبرهايي که از چند بازيکن گرفتيم گويا حقيقي اين موضوع را با يکي از دستياران دايي هم مطرح مي‌کند. جالب اينکه دستيار دايي پس از گفتگويي چند دقيقه‌اي با سرمربي با اشتياق فراواني با حقيقي گفتگو کرده و به او اعلام مي‌کند که دايي هيچ مشکلي با پوشيدن پيراهن شماره 8 توسط او ندارد.

همين موضوع باعث شد تا خيلي‌ها منتظر پوشيدن اين پيراهن توسط حقيقي و واکنش شديد هواداران پرسپوليس باشند. اما شنيده مي‌شود که مشاوران حقيقي در گفتگو با او به اين بازيکن مشاوره داده‌اند که نه تنها تصميمش را براي به تن کردن اين شماره عوض کند، بلکه حتي از چند متري اين شماره هم رد نشود. چرا که فصل سختي را پيش رو خواهد داشت همين قضايا باعث شد تا اين بازيکن جوان اما با اعتماد به نفس! بي‌خيال شماره اسطوره شود.

مدتي گذشت و سوژه شماره 8 دست نخورده در گوشه‌اي باقي ماند. تا اين که چند روز قبل علي دايي وقتي متوجه شد که هيچ‌کدام از شاگردانش جرأت و جسارت پوشيدن شماره 8 را ندارند، شاگرد خارجي، نگون‌بخت و از همه جا بي‌خبر خود را صدا کرد و پيراهن 8 را به او بخشيد.

هافبک درجه دوي پرسپوليس هم به گمان اين که هنوز نيامده توانسته نظر دايي را براي گرفتن يک شماره روند تک رقمي جلب کند، با اشتياق خاصي آن را پوشيد! مثل همان اتفاقي که در سال 88 افتاد و هنگامي که کريمي از پرسپوليس جدا شد و به استيل آذين پيوست، باز هم در ميان هراس بازيکنان ايراني از پوشيدن پيراهن کريمي، اشپيتيم آرفي اين شماره را به تن کرد و...!

حال يک بار ديگر در ميان نقطه نظرات مختلفي که پيرامون شماره 8 وجود دارد، علي دايي تصميم گرفت آن را به مارکو تحويل دهد. البته اين يک واقعيت است که نظر «اولترا کريمي‌ها» هم چندان شدني نبود. همان‌هايي که مدعي بودند جايگاه مردمي و محبوبيت علي کريمي در اين تيم به حدي است که پيراهن شماره 8 بايد از سوي باشگاه بايگاني‌ مي‌شد، اين در حالي است که اين اتفاق براي شماره‌هاي محبوب‌تر هم نيفتاده و لزومي ندارد که اين اتفاق براي شماره 8 رخ دهد.

به هر حال اين يک واقعيت غيرقابل کتمان است که شماره 7 علي پروين در زمان خود بسيار محبوب‌تر از شماره 8 بود و حتي همين امروز هم خيلي‌ها (خيلي‌ها در مقياس ميليون‌ها نفر) قويا اعتقاد دارند که باشگاه بايد پيراهن 7 را در ويترين و موزه باشگاه بايگاني کند. آن هم با توجه به اين که هيچ‌کدام از شماره 7‌هاي پرسپوليس بعد از پروين آخر وعاقبت خوبي نداشته و همگي به نوعي نفرين شدند!

اعتقادي که حتي در مورد شماره يک احمدرضا عابدزاده هم وجود داشت و ...! در هر حال طبيعي به نظر مي‌رسد که دايي نبايد شماره 8 را به بايگاهي مي‌سپرد اما از سوي ديگر پيراهن شماره 8 به يک چهره خارجي ناشناخته و البته درجه دوم و از آن مهم‌تر سپردن پيراهن شماره 2 به بازيکني چون عاليشاه که او هم مثل مارکو جزء بازيکنان درجه دو محسوب مي‌شود مي‌توانست با تدبير مناسب‌تري صورت گيرد.

به هر حال اين رسم معمول در فوتبال دنياست که شماره‌هاي بزرگ هر تيم را در اختيار بازيکناني مي‌گذارند که مي‌دانند (پيش‌بيني مي‌کنند) مي‌تواند جاي خالي بازيکن بزرگ قبلي را پر کند. کمااينکه شماره 7 منچستريونايتد هيچگاه به تن بازيکني در حد و استانداردهاي درجه دو و سه نرفت يا همين طور شماره 10 ميلان و 10 بارسلونا.

اما اين جا کار برعکس است و دايي اين دو شماره را به دو تن از بي‌نام و نشان‌ترين و کم اميدترين نفرات خود سپرد تا از راه و روش خود اين شماره‌ها و اعتراض سکوها را مديريت کند.