پیامبر اسلام(ص) با چه چیزی افطار می‌کرد؟

 

پيامبر خدا صلی الله علیه و اله، به هنگام روزه گشودن، با حلوا افطار مى‏‌كرد. اگر حلوا نبود، با شكرينه‏‌اى ديگر يا چند دانه خرما، و اگر آن نيز نبود، با آبِ خالى. 

مى‏‌فرمود: «آب، معده و كَبِد را تميز مى‏‌كند، دهان را خوش‏بو مى‏‎كند، دندان‏‌ها را محكم مى‏‌سازد، چشم را قدرت مى‏‌دهد و ديده را جلا مى‏‌بخشد، گناهان را از انسان مى‏‌شويد، رگ‏‌هاى برآشفته و تلخه تحريك شده را فرو مى‏‌نشانَد، بلغم را از ميان مى‏‌بَرَد، حرارت را از معده برمى‏‌دارد، و سردرد را نيز از ميان مى‏‌بَرَد».

 

 

متن حدیث:

 

الإمام الصادق عليه‏ السلام : كانَ رَسولُ اللّه‏ِ صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم إذا أفطَرَ بَدَأَ بِحَلواءَ يُفطِرُ عَلَيها ؛ فَإِن لَم يَجِد فَسُكَّرَةٍ أو تَمَراتٍ ، فَإِذا أعوَزَ ذلِكَ كُلَّهُ فَماءٍ فاتِرٍ. وكانَ يَقولُ : يُنَقِّي المَعِدَةَ والكَبِدَ ، ويُطَيِّبُ النَّكهَةَ وَالفَمَ ، ويُقَوِّي الأَضراسَ ، ويُقَوِّي الحَدَقَ ويَجلُو النّاظِرَ ، ويَغسِلُ الذُّنوبَ غَسلاً ، ويُسَكِّنُ العُروقَ الهائِجَةَ والمِرَّةَ الغالِبَةَ ، ويَقطَعُ البَلغَمَ ، ويُطفِئُ الحَرارَةَ عَنِ المَعِدَةِ ، ويَذهَبُ بِالصُّداعِ . 

 

 

 

«كافى،ج4،ص153-دانش نامه احاديث پزشكي:1/ 454»