«در یکی از دیدارهائی که همراه چند
نفر از خواص خدمت رهبر انقلاب رسیده بودیم،خدمت آقا عرض کردم در جلسات پرسش
و پاسخ دانشگاهها و در مواجهه با جوانان، عمدتا این سؤال از سوی این
عزیزان مطرح است که در برابر وقایع ریز و درشت که دلها را میلرزاند تکلیف
ما چیست؟ ما جوابی میدهیم که میخواهیم اینجا عرض کنم و نظر حضرتعالی را
دریافت کنم.
پاسخ ما اینست که بهترین راه یادآوری ماجرای روزهای پس از
رحلت پیامبر و حادثة تلخ هجوم به خانة نبوت و یادآوری لحظاتی است که مولا
را به بند کشیدند و میخواستند به اجبار پای بیعت ببرند در میان یاران مولا
که دست به شمشیر برده بودند کسی مثل مقداد وجود دارد که رفتار او درس
ماست. وقتی امام علی(علیهالسلام) با اشارهای فرمود که الان وقتش نیست و
شمشیرها را غلاف کنید همه شمشیرها به غلاف برگشت اما فرق مقداد آن بود که
همزمان با غلاف کردن، دست بر قبضه داشت و چشم در چشم مولا داشت تا مبادا
لحظهای ولی امر اراده کند و او غفلت کند و آماده جانفشانی نباشد.
در
این لحظه مقام معظم رهبری با لبخندی متین فرمودند: «حالا که بسیاری
نمیتوانند چشم در چشم ولی داشته باشند چه باید بکنند؟ حالا الان که افراد
نمیتوانند کنار امام خود باشند چه باید بکنند؟»و خودشان پاسخ فرمودند:
«این مشکل را با بصیرت میشود حل کرد. این همان چیزی است که بارها گفتهام؛
به جوانان کلید رازگشا و معیاری بدهید که در هر لحظه از عمر سیاسی اجتماعی
خود تکلیف خود را بدانند و تشخیص تکلیف در لحظههای دشوار انتخاب با
استناد به معارف ناب امام و انقلاب میسّر است.با بصیرت می شود نظر ولی و
امام را فهمید و انگار که چشم در چشم او دارید».»