گفتگويي خواندني با مرد اول ديدينيها+عکس

"جلال مقامي" مدير دوبلاژ پيشكسوت سيما در سال 1320 در تهران متولد شد و اواخر دهه 1330 به فعاليت تصويري در تئاتر و تلويزيون پرداخت و بازي در سينما را در سال 1344 آغاز كرد كه مي‌توان حضور در تصوير او را در اجراي برنامه ديدنيها به خاطر آورد.

وي از سال 1337 به طور كلي حرفه اي دوبله را آغاز كرد و در سال 1345 به مقام مديريت دوبلاژ رسيد.
"مقامي" گويندگي به حجاي بسياري از جوانهاي نقش اول مانند "رابرت ردفورد"، "عمر شريف"، "وارن بيتي"، "رابين ويليامز" و بازيگران هندي مثل "گويندا"، "راجندرا كومارو" و ... صدا پيشگي به جاي "ران كريون" در لبه تاريكي، به جاي "هستينگز" در "پوآرو" به جاي "اروين برانت" در "ارتش سري" دوبله و بسياري از آثار مطرح جهان را در كارنامه هنري خود دارد به بهانه تقدير از اين دوبلور پيشكسوت سيما پاي گپ و گفتي با او نشستيم كه بخشي از آن را در زير مي‌خوانيد.

*آقاي "جلال مقامي" به ندرت از پيشكسوتان عرصه دوبلاژ تقدير مي‌شود و چرا توجه خاصي به اين صنف از سوي ديگر مسئولان اتفاق نمي‌افتد؟

خوشحالم كه از من تقدير شد و خوشحالي بيشترم از اين است كه از من در كنار "استاد منوچهر اسماعيلي" و "استاد هوشنگ لطيف‌پور" تقدير شد و از اينكه من را در كنار اين دو بزرگوار قرار دادند متشكرم و تشكر ويژه من از اعضاي هيات مديره انجمن گويندگان و سرپرستان گفتار فيلم است هر كدام از اين بچه‌ها لطف كردند و اين باعث افتخار من است و در مورد اينكه چرا از دوبلورها نقدير نمي‌شود بايد از مسئولان پرسيد.
 
*خودم را بزرگ نمي‌بينم كه بزرگداشت داشته باشم
 
*البته جاي يكي از اساتيد دوبله در اين مراسم خالي بود كه سالها براي دوبله ايران زحمت كشيدند؟
بله جاي "ايرج رضايي" خالي است، وي سفر بودند و نتوانستند بيايند ولي بدون شك او يكي از بزرگان و قديميهاي دوبله هستند خوب است كه در زمان حياتمان همديگر را ببينيم من اسم اين مراسم را دوست ندارم بزرگداشت بگذارم جون كار مرا بقيه هم انجام مي‌دهند، چه جوانها و نيز پيشكسوتان همه در رشد و ماندگاري اين حرفه موثر بودند و همينكه ما را در كنار هم كردند خود ارزشمند است، من خودم را بزرگ نمي‌بينم كهد بزرگداشت داشته باشم.
 
*حضور كمرنگ من در دوبله را از مسئولان بپرسيد
 
*"آقاي مقامي" صداي شما كم شنيده مي‌شود و در استوديوها به ندرت حاضر مي شويد، چرا؟
 بگذاريد اين سوال را من از مسئولان بپرسم و شما هم از آنها بپرسيد، چون من هنوز زنده‌ام و فيلم خوب هم هست پس اگر صداي من كم شنيده مي‌شود را بايد از ديگران بپرسيد.

*البته اين موضوع كه حضور پيشكسوتان چرا بايد در دوبله كم باشد نيز براي من سوال بزرگي است، اميدوار بودم شما پاسخ مرا بدهيد؟
شما درست مي‌گوييد، هنوز "خسرو خسروشاهي"، "منوچهر اسماعيلي" و بسياري ديگر از بزرگان هستند ولي اينكه چرا حضورشان كم است را باور كنيد من هم نمي‌دانم. شايد سياست به اين شكل است كه ما زياد در حرفه دوبلاژ نباشيم.
منظور اين نيست كه چرا جوانها هستند، من مخلص جوانها هستم و انها روي چشم من جا دارند ولي خوب ما هنوز سرپا و زنده هستيم و مي‌توانيم كار انجام دهيم ولي به يكباره همه ما را در سكوت مي‌برند و مردم فكر مي كنند كه ما دوست نداريم فعاليت كنيم به هر حال شايد اين سياست است.