به گزارش 598، به نقل از خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تظاهرات 30 ژوئن مخالفان مصر و چگونگی پاسخ اخوان المسلمین به آن، به یکی از داغترین بحثهای روز رسانههای عربی و غیر عربی تبدیل شده است، در این بین روزنامه السفیر لبنان نیز در آستانه تظاهرات گسترده فردا در مصر تحلیلی را تحت عنوان "پس گرفتن انقلاب مصر" درباره اوضاع پیچیده مصر و درگیریهای آینده این کشور تهیه کرده و چنین مینویسد: هیچ کس نمیتواند بگوید نبرد قدرت فردا میتواند سرنوشت مصر را مشخص کند یا نه. بلکه تنها میتوان گفت که این روز سرنوشت اخوان المسلمین را در مصر مشخص میکند.
مصر حتی اگر در درگیریها و جنگ علیه سلطه اخوان المسلمین شکست بخورد همچنان پابرجاست چنانچه مصر پیشتر نیز وارد جنگهای بسیاری شده و استوار خارج شده است. اما اخون المسلمین مصر گروهی است که برای اولین بار وارد جنگ قدرت در مصر میشود چرا که تا حالا درگیریهایش تنها برای باقی ماندن بود و بس.
درگیریهای آتی در مصر میان مردم مصر و سلطه اخوان المسلمین است و اگر بخواهیم به اختصار بگوییم این یعنی درگیری میان انقلاب و انقلاب معکوس؛ این نبرد در واقع نبرد سرنوشتساز مخالفان مصری با طرفداران جناح حاکم است که صرف نظر از نتیجه، سرنوشت جنگ قدرت مصر را در آینده مشخص میکند.
حتی احتمال دارد درگیریهای آتی میان انقلابیون مصر و حامیان انقلاب معکوس به نبرد مسلحانه یا جنگ داخلی نیز تبدیل شود و این برای اولین بار است که در تاریخ مصر چنین چیزی اتفاق میافتد. اما به رغم نزدیک شدن به روز سیام ژوئن که انقلابیون مصر آن را آغازی جدید نام نهادهاند هیچ کس نمیتواند با اطمینان بگوید که این درگیریها به جنگ مسلحانه یا جنگ داخلی تبدیل خواهد شد یا نه.
اخوان المسلمین گروهی است که از همان اولین سالهای تشکیل مسلح بود و درصورت لزوم به گروههای شبه نظامی حامی خود پناه میبرد اما گروههای مردمی مصر مطمئن هستند که اکتفا به حضور میلیونی در مصر میتواند به انقلاب معکوس بینجامد. چرا که آخرین تجربه انقلاب مصر نشان داد که مردم قادرند بدون نیاز به سلاح یا هرچیز دیگری نظام خود را تغییر دهند.
شاخصها حاکی از آن است که اخون المسلمین برای حفظ قدرت از هیچ تلاش و مبارزهای کوتاهی نمیکنند و به همین دلیل است که بسیاری از ناظران معتقدند که اخوان المسلمین فردا علیه مردم مصر دست به سلاح میبرد.
به نظر این کارشناسان و براساس ارزیابیهای آنها، استفاده از سلاح توسط اخوان المسلمین علیه مردم، تنها راه سلطه بر قدرت و حفظ آن است اما تا چه زمانی این تحولات ادامه دارد و آیا اخوان المسلمین میتواند قدرت را با استفاده از سلاح حفظ کند، در آینده مشخص میشود.
اخوان المسلمین برخی اوقات موفق شده با اتکا به قدرت اسلحه قدرت را برای خود حفظ کند اما برخی اوقات نیز مساله را به اراده مردم واگذار کرده است؛ حتی اگر مجبور شود به دین یا بهانههایی برای رویارویی با مردم روی میآورد و همه این مسائل را در رسیدن به اهداف خود مشروع و قانونی میداند.
اوضاع مصر این روزها بسیار آشفته شده است و این وضعیت به دلیل جنگ قدرت میان دو گروه اصلی در مصر است: گروه اول انقلابیون مصر هستند که اکثریت مردم این کشور را تشکیل میدهند و برای آنچه که باز پس گرفتن انقلاب مینامند تلاش میکنند و در این راه بدون استفاده از سلاح و با برگزاری تجمعهای گسترده به پیش میروند و در طرف دیگر نمایندگان اخوان المسلمین و طرفداران جناح حاکم هستند که بعید نیست برای حفظ قدرت دست به سلاح ببرند.
معنی این جمله آن است که مصر در آستانه جنگی داخلی یا چیزی شبیه به آن قرار دارد به این معنا که مردم مصر در مقابل حوادثی قرار دارند که به خاطر آن جان بسیاری از فرزندانشان را فدا میکنند تا انقلاب را باز گردانند و این اولین باری است که در تاریخ معاصر مصر چنین حوادثی رخ میدهد.
فراخوان انقلابیون مصر برای سیام ژوئن جهت براندازی نظام اخوان المسلمین و محمد مرسی، دعوت برای بازگرداندن سلطه گروههای مردمی مصر بر انقلاب این کشور است و در حقیقت دعوت برای بازپس گرفتن انقلاب از دست اخوان المسلمین است. اما دلایل بیطرفی ارتش در این جریانات هنوز مشخص نیست و معلوم نیست که چرا تا این لحظه به این موضع اکتفا کرده است.
چیزی که مردم مصر در خیابانها از آغاز اعتراضها تاکنون بر آن تاکید دارند این است که نمیپذیرند مرسی به ریاست جمهوری ادامه دهد، چرا که مرسی ثابت کرده از رهبران اخوان المسلمین در تمامی تصمیماتش تبعیت میکند و این چیزی است که مردم مصر آن را نمیپذیرند.
گروههای انقلابی مصر حتی برای آینده کشورشان نیز تصمیم گرفتهاند و معتقدند مرسی پس از برکناری باید محاکمه شود و به خاطر خطاهایش در حق مردم و انقلاب پای میز محاکمه برود اما یقینا تا پس از تشکیل دولت موقت که قدرت را بعد از سقوط مرسی و دولتش برعهده بگیرد، این امر ممکن نخواهد بود.
شاخصها نشان میدهد که مردم مصر به موفقیت انقلاب معکوس خود علیه اخوان المسلمین امید دارند و در مرحله دوم خواهان محاکمه مرسی و اطرافیانش هستند و چیزی که مجازات مرسی را حتمی میکند استفاده اخوان المسلمین از سلاح و کشته شدن شماری از مخالفان مصری در سیام ژوئن است.
سیام ژوئن در حقیقت روز پس گرفتن انقلاب مصر است روزی که مردم مصر انقلابی را که خودشان ساختند پس میگیرند و بار دیگر پرچم خود را در آسمان مصر برافراشته میکنند این یعنی باز پس گرفتن مصر از دست اخوان المسلمینی که میخواهد بر انقلاب را مصادره کرده و مصر را به نظامی متفاوت و تنها موافق با اهداف خود تبدیل کند.
در صورت موفقیت مخالفان، مصر بار دیگر به انقلاب و انقلاب به مصر باز میگردد و صحت این مساله با خروج میلیونها مصری برای پس گرفتن انقلابشان تایید میشود. نمیتوان درباره اینکه آیا پس گرفت انقلاب در چند روز آتی ممکن میشود یا خیر حکمی صادر کرد، اما چیزی که رخ خواهد داد این است که خیزش مردمی علیه اخوان المسلمین اگر پیروز هم نشود، نخواهد مُرد و به پایان نمیرسد بلکه در انتظار آغازی جدید خواهد ماند.
پیروزی انقلاب مصر همانطور که تاریخ به ما نشان داده حتمی است و بر این اساس جوانان انقلابی مصر از این سئوالها دست نخواهند کشید که چه کسی پس از اخوان بر مصر حکومت خواهد کرد.
جواب این است که پس از برکناری جناح حاکم، احزاب سیاسی مصر هر یک باید تلاش کنند که تواناییهای خود را برای اداره کشور به مردم مصر نشان دهند و آن وقت است که ملت مصر حاکمان آینده کشورشان را انتخاب خواهند کرد.
تمام این سخنان فرضیاتی هستند که روزهای آتی مشخص خواهند شد اما 30 ژوئن هرچه که اتفاق بیفتد یقینا این ملت مصر هستند که پیروز میدان خواهند بود و سرنوشت کلی سرزمین فراعنه لااقل برای سالهای آینده مشخص خواهد شد که به کدام سو میرود.
در همین حال روزنامه القبس کویت نیز با تهیه گزارشی تحت عنوان "مرسی از رئیس جمهوری منتخب مردم مصر تا نمادی برای جدایی و اختلاف" به بررسی آغازاختلافات در مصر و برخی دلایل آن پرداخته و چنین مینویسد: تنها چند روز پس از انتخاب مرسی به عنوان رئیس جمهوری مصر در ژوئن 2012 نمیگذشت که وی در پشت تریبون سخنرانی در میدان التحریر قرار گرفت تا برای مردم مصر به عنوان رئیس جمهوری همه مردم سخنرانی کرده و متعهد شود که رئیس جمهوری برای همه آحاد مصر خواهد بود.
اما با گذشت تنها یک سال از انتخاب وی، اختلافها در مصر به حدی رسیده که مرسی به عنوان اولین رئیس جمهوری غیرنظامی و اسلامگرا در مصر اقرار میکند که ناآرامیها همه کشور را تهدید میکند و مصر در حال فلج شدن کامل است.
مرسی در چند ماه اول رسیدن به قدرت به اقدامات ساده و سخنرانیهای مردم پسند مشهور شد اما دیوارهای قاهره امروز پر است از کاریکاتورهای محمد مرسی که به شکل گوسفند یا فرعون یا خونآشام نشان داده شده است.
همچنین بیشتر تلویزیونهای جهان عرب برنامههای کمدین مصری سرشناس، معروف به "یوسف" که محمد مرسی را به تمسخر میگیرد پخش میکنند؛ چیزی که نظام مصر را به خشم آورده است.
و حالا مرسی رهبر 62 ساله وابسته به اخوان المسلمین که برای دفاع از شعارهای دموکراسی خواهانه انقلاب مصر به پا خواسته است خود با انقلابی دیگر مواجه شده است و در اولین سال ریاست جمهوری با بیش از 5000 تظاهرات اعتراض آمیز روبه رو شد.
طرفداران مرسی تاکید دارند که وی مشروعیتش را از اولین انتخابات آزاد ریاست جمهوری در تاریخ مصر میگیرد و مشکلات فراوانی که مصر شاهد آن است اعم از فساد اداری، اقتصادی و تنشهای مذهبی همه و همه میراث سالهای طولانی حکومت مبارک بر مصر است. اما دشمنان مرسی او را به تلاش برای تحمیل اسلام و بازگرداندن نظام استبدادی به کشور متهم میکنند. برخی نیز مرسی را فرعون جدید مینامند در حالی که عدهای دیگر وی را متهم میکنند که زیر سایه اخوان المسلمین دستورات محمد بدیع، رهبر اخوان المسلمین را به اجرا در میآورد.
مرسی که به کثرت سفرهایش به کشورهای مختلف مشهور است در حال حاضر تلاش میکند تا مصر را به شیوه چین و برزیل پیش ببرد و در عین حال از روابط دوستانه با آمریکا به عنوان همپیمان اول قاهره نیز غافل نشده است و در این راستا برای اطمینان دادن به واشنگتن تاکید کرده که هیچ جایی برای بازگشت از توافقنامه صلح مصر با اسرائیل وجود ندارد.
مرسی در نظر خیلی از کارشناسان نامزد خوش شانس انتخابات ریاست جمهوری نبود اما تنها با گذشت چند روز از تبلیغات ریاست جمهوری توانست اعتماد بسیاری از مردم را کسب کرده و از شبکه فعالان اخوان المسلمین برای رویارویی با احمد شفیق، نخست وزیر دوران مبارک استفاده کند و به این وسیله توانست با کسب 7 / 51 درصد آرا بر شفیق غلبه کند.
در اوت 2012 مرسی تلاش کرد تا نظامیان را که برای در اختیار گرفتن قدرت در مصر تلاش میکردند برکنار کند و محمد حسین طنطاوی، رئیس شورای عالی نیروهای مسلح را تحت کنترل بگیرد. اما بعد از گذشت زمان کوتاهی از این موضوع رهبران نظامی مصر بار دیگر بازگشتند تا یادآوری کنند که آنها ضامن اصلی ثبات مصر در صورت ایجاد ناآرامیهای امنیتی هستند.