598 به نقل از پایگاه اطلاع رسانی هاشمی رفسنجانی: هنگام اذان برای نماز صبح بیدار شدم و تا ساعت هشت خوابیدم. مقداری وقت صرف
نوشتن خاطرات کردم. برای ملاقات با رئیسجمهور لی شیانیان آماده شدم. یک
ربع ساعت دیر شد. خبرگزاری یونایتدپرس از این تأخیر سوء استفاده کرد و این
خبر را روی تلکس بُرد که من به خاطر مرض سرطان معده در بیمارستانی در چین
بستری شدهام. این خبر مثل بمب در دنیا منفجر شد. نمیدانم این خبرگزاری چه
فکری برای اعتبار و آبروی خود کرده است؛ لابد حساب شده است.
ملاقات با رئیسجمهور بیشتر به تعارف و حرفهای معمولی گذشت. در چین،
رئیسجمهور مقام تشریفاتی است. آقایان ولایتی و آقازاده هم با همتاهای خود
ملاقات کردند و راضی بودند. سپس به ملاقات آقای پنگزین رئیس کنگره رفتیم و
مذاکرات گرمی درباره استراتژی ابرقدرتها در ایجاد جنگهای منطقهای و
کانونهای نزاع برای بهرهبرداری و سوء استفادههای فراوان و تضعیف جهان سوم
داشتیم. از شوروی خیلی ناراحتند و نسبت به آن حساسیت دارند. آنها سه مسأله
افغانستان، کامبوج و نیروهای شوروی در مرز چین را مانع بهبود روابط
میدانند.
آقای پنگزین به افتخار ما مهمانی ناهار داد. سر میز ناهار اطلاعات زیادی
نسبت به چین کسب کردم. معمولاً در بین راه هم وزیر بهداری چین با یک مترجم
در اتومبیل من است و به سئوالاتم خوب پاسخ میدهد. خیلی چیزها را
پرسیدهام. میگویند در آمد مردم در ماه بین چهل یوآن تا هزار یوآن متغیر
است. یک کارگر ساده چهل یوآن میگیرد ولی یک هنرمند یا نویسنده یا مدیر
کارخانه ممکن است تا هزار یوآن بگیرد. رهبران و رؤسای طراز اول، ماهیانه
چهار صد یوان درآمد به علاوه مسکن و یا ماشین و... و وزرا سیصد یوآن در آمد
دارند. یوآن - واحد پول چین - مساوی است با 35 درصد یک دلار. آنها مدعیند
در چین در آمد روستائیان از شهر نشینها بیشتر است.