شبکه دولتي انگليس درباره انتخابات ايران سرگيجه گرفته است. ادبيات بيبيسي
حاکي از آن است که حضور يا تحريم انتخابات، در هر صورت چيزي جز باخت براي اپوزيسيون
به همراه ندارد.
وبسايت بيبيسي در تحليلي به قلم «محمدرضا-ي» از
روزنامهنگاران زنجيرهاي مقيم پاريس تصريح کرد: حضور در انتخابات به نام مخالفان و
به کام حکومت تمام خواهد شد.
وي با بيان اينکه حاکميت خواستار مشارکت گسترده در
انتخابات است، مينويسد: در واقع نه ايده تحريم انتخابات سال 84 [از سوي اپوزيسيون]
مانع رياستجمهوري احمدينژاد شد و نه مشارکت بيسابقه مردم مانع از ابقاي وي در
سال 88 گرديد. نتيجه هر دو انتخابات به حاکميت بود.
بيبيسي در نوشته ديگري
تصريح کرد: فضاي انتخابات ايران پر از نااميدي است[!؟] و برخي تصميم گرفتهاند عطاي
آن را بر لقايش ببخشند. گفتههاي اخير موسوي خوئينيها پدر معنوي اصلاحطلبان و نيز
بيانيه شاخه برونمرزي سازمان مجاهدين انقلاب همه حکايت از آن دارد که آنها تاکتيک
تحريم انتخاباتي را برگزيدهاند. اما سياست تحريم انتخابات معمولا با شکست مواجه
شده است.
بيبيسي در نوشته سوم به قلم «امين-ب» از روزنامهنگاران زنجيرهاي
مقيم خارج کشور، خواستار القاي تقلب در صورت شکست نامزد اصلاحطلبان شده و
مينويسد: در صورت اين شکست گفته خواهد شد که اينبار هم تقلب شده حتي اگر تقلب
نشده باشد(!)... رأي دادن در انتخابات وقتي قابل دفاع است که از نگاه پيشين مبني بر
توهم اصلاح رها شود و به کنشي در جهت نزاعها و نه پايان دادن به آنها تبديل شود؛
در واقع نوعي بهرهمندي از روشي به غايت اصلاحگرايانه براي نفي يا تخريب کليت
موجود و تضعيف سيستم بايد از افراد اخراجي از سيستم يارگيري کرد.