شعر/ جلیلی اسطوره مقاومت

این جلیلی پیرو خون خداست         خط رهبر خط سرخ کربلاست
راست قامت، سربلند در گفتگو      لرزه اندازد به پشت هر عدو
مام میهن، عزّت و دین و شرف       آبرو می گیرد از این جان به کف
قسط و عدل و ارزش و دانش در او       جمع گشته ای صنم بی گفتگو
هم مدیر و هم مدبر هم صبور     هم حکیم و هم نجیب و هم غیور
هم به غایت پیرو خط علیست      بر جبینش نور یزدان منجلیست
با تواضع می گذارد گام را         نیک بنگر دشمن ناکام را
فکر می کرد که جلیلی دنیوی است       با تشر بگریزد و میدان تهی است
ماند در گل پای خصم نابکار      تا بدید آن پا به عرش پایدار
بانگ دشمن زد، که:هان اندیشه کن      فکر نان و فکر آب و پیشه کن
تا به کی در فقر و بدبختی عیان       سر کنند این مردم بی آب و نان
خانه را ویران کند تحریم ها       صلح و ثروت آورد تسلیم ها
چشم بگشا، زندگی ها را ببین          فقر می گیرد همه ایران زمین
داد پاسخ راد مرد روزگار          آن دلاور مومن دشمن شکار
باش خاموش و رجز خوانی مکن         خانه ات ویران کنیم از بیخ و بن
دم فرو بر، رزق و روزی را خدا             می دهد بر بندگان در هر کجا
کار الله رزق و روزی دادن  است          کار ما فرمان گرفتن، بردن است
نان و آب و خانه و درمان و کار             صلح و آرامش مهم است بی شمار
لیک ما ایرانیان چون شیعه ایم          از حسینی این سخن بشنیده ایم
نان و آب و هم رفاه و هر چه هست          با حقارت طعمه اهریمنست
ما بر استقلال ِ رای و احترام        پایداریم تا به آخر والسّلام
ما حسینیان کجا ذلت کجا      ما و تسلیم در بر جور جفا؟
باز می گوییم که این تهدیدها       در دل ما ناورد تردیدها
ما عزیز بودیم و هستیم هر زمان           در رفاه یا در بلای بیکران
     ما نهالیم   و   خمینی   باغبان              ما سواریم و حسینی ساربان
ما به خون خود وضو بگرفته ایم       جان نثاری از حسین آموخته ایم
ما توکل کرده در صدق و صفا            قلب دشمن خانه زلزالها
ما به تدبیر و توکل زنده ایم                  تا ابد با نام حق پاینده ایم
   این همه تدبیرها تعلیم اوست         لطف ایزد ترس را ریزد ز دوست
ما مسلمانیم و ایران مام ما             ما که سرمستیم و ایران جام ما
می بنوشیم و همین پیمانه را         تا ابد سرخوش کنیم این خانه را
ما شجاعیم و سراسر جان به کف         می دهیم جان در ره دین و شرف
ما مجدّیم و مجاهد چون امام(امام خامنه ای)       شاد می سازیم ز خود ایران ِ مام
عشق یزدان داده ما را بالها         تا گذر کرده از این اِعمالها
سخت می کوشیم که تا زین ماجرا       سر بلند بیرون شویم از هر بلا
هر فشاری را بسازیم فرصتی         تا به خود آییم و جوئیم نصرتی  
بر کژی فائق شویم در انتها        وعده پروردگار از ابتدا

شعر از: معنا را