اشک تمساح عبادی برای نسرین ستوده

بولتن نیوز : از شهریور 1389 که نسرین ستوده  به خاطر فعالیت های غیر قانونی در بازداشت به سر می برد ، جریان فتنه و ضد انقلاب داخل و خارج تلاش کرده اند تا به بهانه های مختلف، جریان خبری علیه نظام  وملت ایران ایجاد کنند . از جمله شیرین عبادی که سوابق او علیه نظام کاملا روشن است فعالیت های  مختلفی به بهانه نسرین ستوده در این مدت داشته است و با نامه پراکنی و تحصن و ... تلاش کرده که از نسرین ستوده به عنوان یک هدف سیاسی در تبلیغ علیه نظام استفاده کند.

نسرین ستوده، به عنوان وکیل دادگستری  به جای دفاع از حقوق  مردم و دادخواهی آنان، به شدت سرگرم فعالیت های ضد انقلابی و جریان فتنه  دردو سال اخیر بوده، و بارها خوراک تبلیغاتی علیه نظام در داخل و خارج نظام ایجاد کرده است. وی به جای این که به فکر ایجاد آرامش و امنیت در جامعه باشد به خاطر فعالیت های ضد انقلابی خود در داخل کشور و ارتباط با رسانه ها ومحافل خارج کشور، به تبلیغ علیه نظام و جنجال آفرینی مشغول بوده  و از طریق پرونده عناصر ضد انقلاب و عوامل جریان فتنه، دائم به دنبال جریان سازی خبری علیه نظام بوده است.

نسرین ستوده چه از طریق پرونده فعالیت های جریان فتنه، چه از طریق به اصطلاح مسائل حقوق زن و فعالیت های خلاف کانون مدافعان حقوق بشر که افرادی مانند شیرین عبادی دنبال می کرده اند و چه از طریق دهن کجی به حجاب اسلامی و... بارها تلاش کرده که علیه نظام تبلیغ کند و خوراک رسانه های خارجی و عوامل ضد انقلاب داخلی وخارجی را فراهم کند.

ستوده بعد از بازداشت به علت فعالیت های گسترده خود در دو سال اخیر، در زندان نیز سه بار به صورت مصنوعی اعتصاب غذا کرده است به طوری که عوامل جریان فتنه و مخالفان نظام مانند شیرین عبادی بارها این موضوع را به جریانی برای اعتراض به نظام تبدیل کرده اند و طوری وانمود کردند که نسرین ستوده به خاطر اعتصاب غذا در حال مرگ است و به شکلی مضحک اعلام می کردند که نسرین جان! اعتصاب غذا را پایان داده و خودت را نکش! ما و عوامل فتنه به تو نیاز داریم!

ظاهرا نسرین ستوده به خاطر طیف وسیعی از فعالیت های غیر قانونی خود در داخل کشور، در دادگاه محکوم شده و  روز یکشنبه (۱۹ دی) به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، تبانی و تبلیغ علیه جمهوری اسلامی و عضویت در کانون مدافعان حقوق بشر به ۱۱ سال حبس تعزیری، ۲۰ سال محرومیت از وکالت و ۲۰ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شد.

شیرین عبادی که ابزار جدیدی برای اقدام علیه ایران به دست آورده است مدتی است که سرگرم  جریان سازی حول پرونده نسرین ستوده است و به هر شکل  ممکن ، چه تحصن در مقابل نهادهای سازمان ملل و چه با نامه ومصاحبه و... تلاش می کند که از هم پیمان خود حمایت کند.شیرین عبادی به خاطر فعالیت هایی که برعلیه نظام جمهوری اسلامی داشته و مورد پسند دولت های غربی و مخالفان نظام جمهوری اسلامی بوده جایزه نوبل صلح را در یافت کرده، به جای این که از حقوق مردم ایران و کشورهای اسلامی و مردم فلسطین، یمن، مصر، افغانستان وعراق و... درمقابل دخالت های آمریکا وکشورهای غربی حمایت کند با اقامت در آمریکا و آتلانتا و گردش در سایر کشورهای اروپایی،  به دنبال اهداف سیاسی خاص و مورد پسند مخالفان ملت ایران ونظام جمهوری اسلامی است و پرسش اساسی این است که برای یک وکیل بین المللی و صاحب نوبل صلح،  آیا مسائل  متعدد و نقض آشکار حقوق بشر در کشورهای فقیر و مسلمان واجب تر است یا تحصن کردن و نگرانی از اعتصاب غذای دروغین نسرین ستوده در ایران؟

عبادی فراموش کرده که ملت ایران بسیاری از منافقان وافراد ضد انقلاب را از صحنه سیاسی کشور حذف کرده اند و امثال عبادی و ستوده که مدعی حقوق بشر هستند و برعلیه تعالیم اسلامی و مورد قبول ملت ایران تبلیغ می کنند را نمی بخشند.براین اساس، فعالیت امثال عبادی که کاری درخارج کشور از دستشان بر نمی آید وکسی برای حرف آنها تره خرد نمیکند، به این موضوع محدود شده که از عوامل و هواداران جریان فتنه و ضد انقلاب حمایت کنند.

امثال عبادی می دانند که کسی دراروپاوآمریکا به آنها اجازه نخواهد داد که علیه دخالت ها ونقض آشکار حقوق بشر آمریکا واسرائیل و... فعالیت کنند و فعالیت امثال او که القاب نوبل صلح را با خود همراه دارد محدود به این است که از امثال ستوده دفاع کنند و به جای این که یک جریان بزرگ علیه ظلم و بی عدالتی و گرسنگی میلیون ها بشر، مسائل محیط زیستی، حقوق زن وکودک در غرب و... به راه اندازند، چاره ای ندارند جز این که علیه ملت خود و نظام ایران تبلیغ کنند و دائم به دنبال تحقیر و ایجاد خوراک خبری برای رسانه های غربی باشند و میلیون ها نقض حقوق بشر در جهان را کنار بگذارندوبا کمک رسانه های غربی، از پرونده ساده ای مانند نسرین ستوده یک جریان خبری بسازند و بارها به آن اشاره کنند.

برای عبادی که جایزه نوبل صلح دارد، باید مسائل مهمتر و ریشه ای دنیای امروز مهم باشد اما عقده امثال عبادی باعث شده که دنیا را رها کنند وتنها به فکر دوستان خود باشند و یک جریان سیاسی خاص  را محور کارهای خود قرار دهند و تمام مسائل حقوق بشری و حقوق زن،  زندانیان و... را به گونه ای دنبال می کنند که بهانه ای باشد برای جریان سازی خبری  برعلیه ایران ونظام جمهوری اسلامی.برای افرای مانند خانم ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل نیز احتمالا این سوال بزرگ مطرح است که چرا عبادی به جای پرداختن به مسائل مهم حقوق بشر امروز جهان، خود را سرگرم یک نفر مانند نسرین ستوده  کرده است.

شاید خانم پیلای از اقدامات عبادی تعجب کرده وهمین باعث شده که به عبادی بگوید شما تحصن را تعطیل کنید من خودم پیگیری می کنم!شیرین عبادی، در اواخر دی ماه 1389 با نوشتن نامه ای به ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل خواهان پیگیری پرونده نسرین ستوده وکیل عناصر جریان فتنه شد. زمانی که عبادی و عده ای از همفکران او با عنوان فعالان حقوق زنان در برابر مقر سازمان ملل در ژنو به خاطر نسرین ستوده تحصن کردند، از طرف خانم پیلای، نامه ای به عبادی داده شد که در آن خواهان پایان تحصن شدو قول دادکه این مسئله را شخصا پی گیری کند.و جالب این است که چرا عبادی که خود را اولین زن مسلمان دارای نوبل صلح می داند،در موارد مهمتر برای مردم مسلمان جهان چنین فعالیت هایی را ساماندهی نمی کند؟

عبادی در نامه به ناوی پیلای نوشت: "در روزهائی که نمایندگان شما با آقای محمد جواد لاریجانی درباره وضعیت حقوق بشر ایران مذاکره می کردند، یکی از سرشناسترین مدافعین حقوق بشر ایران در سلول انفرادی و محروم از کلیه حقوق قانونی خود بود.نتیجه مذاکرات با مقامات دولت ایران بر سر اجرای حقوق بشر، منجر به صدور حکم سنگینی برای خانم ستوده شد."

عبادی پاسخ دهد که این خانم سرشناس مدافع حقوق بشر چرا در دوسال گذشته و بعد از انتخابات فعال شده ا و چرا قبل از آن همراه با دار ودسته شما در زمینه حقوق بشر در سراسر جهان جریان سازی خبری نمی کردند. آیا این فعالیت های به اصطلاح حقوق بشر، بهانه ای برای مخالفت های سیاسی با جمهوری اسلامی نیست؟ آیا درست است که فضای حقوق بشر جهان را به کانون مبارزات سیاسی تبدیل کنید؟ آیا سایر فعالان حقوق بشر در جهان نیز مانند شما رفتار می کنند؟ و هر روز فضای رسانه ها را به شلوغ کاری و فعالیت های سیاسی برعلیه یک نظام تبدیل می کنند و آبروی خود و ملت مسلمان ایران را در معرض تحلیل دیگران قرار می دهند؟

آیا موضوع تخلف و تبلیغ علیه نظام یک شهروند، باید توسط امثال عبادی به تحصن و جنجال و ... تبدیل شود؟

به گفته عبادی، پس از صدور حکم محکومیت نسرین ستوده، خانم پیلای طبق وظایف قانونی خود باید پرونده خانم ستوده را پی گیری کند و از دولت ایران خواهان پاسخگوئی باشد.

شیرین عبادی در نامه خود به خانم پیلای، مدعی شده که نسرین ستوده  در اعتراض به وضعیت زندان و دادگاه سه بار اعتصاب غذا کرده که "تا حد مرگ" پیشرفته است و ماموران امنیتی و قضائی ایران هم "با خشم پرونده جدیدی برای وی تشکیل می دهند که اتهام آن عدم رعایت حجاب رسمی" در سخنرانی در در ایتالیا است.

این برنده جایزه صلح نوبل در پایان نامه خود  دادرسی نسرین ستوده  را با همکاریهای بین المللی خواستار شده و این موضوع نیز نشان می دهد که عبادی به دنبال آن است که یک موضوع داخلی در ایران را به یک موضوع بین المللی تبدیل کند و مداخله کشورهای غربی را موجب شود.

امثال عبادی تلاش می کنند که محکومیت نسرین ستوده را به  واکنش های زیادی از جمله سازمان عفو بین الملل و... تبدیل کنند. همین موضوع باعث شده که دولت آمریکا هم با ناعادلانه و سنگین توصیف کردن مجازات حبس و ممنوعیت فعالیت حرفه ای برای او، خواهان آزادی فوری وی شود.

وزارت امور خارجه آمریکا  (۲۰ دی) با صدور بیانیه ای اعلام کرد: "ایالات متحده حکم صادره علیه فعال حقوق بشر و وکیل برجسته، نسرین ستوده، را قویا محکوم می کند و خواهان آزادی فوری اوست."

شیرین عبادی در نامه سرگشاده خود به نسرین ستوده نوشته است: 

«به تو نيازمنديم، اعتصاب غذاي خود را بشکن، زيرا بي پناهان هنوز به پناهي مطمئن و کوهي استوار چون تو نیاز دارند!