صفار هرندی: بت کردن افراد غلط است

وزیر سابق فرهنگ و ارشاد اسلامی پنجشنبه شب در یک برنامه زنده تلویزیونی بیشتر درباره موضوعات فرهنگی سخن گفت.

به گزارش خبرآنلاین محمد حسین صفارهرندی که در چند سال اخیر و پس از عزل توسط محمود احمدی نژاد با سخنان بی پرده سیاسی اش درباره جریانات پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم و جریان انحرافی در دولت شناخته می شود عصر پنجشنبه در برنامه تلویزیونی نگاه دو کنایه های سیاسی نیز در میان سخنانش به چشم آمد.

مشاور فرهنگی سپاه درباره فعالیت های فرهنگی در کشور و استفاده از ماهواره گفت: افرادی که آرام و آهسته امواج ماهواره را وارد خانه خود می‌کنند و بچه‌هایشان را توسط افرادی که خود بویی از تربیت نبرده‌اند تربیت می‌کنند، فتنه را به خانه می‌آورند.

محمد حسین صفار هرندی متولد سال ۱۳۳۲ در تهران، دارای مدرک کارشناسی ارشد مدیریت دفاعی است که از سال ۱۳۷۲ در موسسه کیهان مشغول به فعالیت بوده و از سال ۸۴ تا ۸۸ نیز در دولت نهم عهده‌دار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود.

او در این گفت و گو پس از آنکه از او پرسشی درباره وجوه مکتب امام شد ضمن تشریح ویژگی های امام خمینی تصریح کرد: اینکه در زمانه ما فردی را بت کرده و او را مصداق حق می‌کنیم و هر عملی را با آن فرد می‌سنجیم. این کار غلط است.

صفارهرندی با اشاره به ضرورت حفظ و تکریم اخلاق در سیاست یادآور شد: همیشه انقلابیون به عناون آسیب «عمل زدگی» را در کنار خود داشته‌اند. زمانیکه فردی فعالیت انقلابی می‌کند فراموش می‌کند جوانب آن را ببیند.

وی افزود: نتیجه این عقاید باعث بالا گرفتن شورش علیه انقلابی‌ها شد. یک وجهی هم ممکن است در انقلابی مسلمان هم دیده شود. این افراد تصور می‌کنند که برای رسیدن به مقصود از هر راهی می‌توان استفاده کرد درحالی که انقلابی نمی‌تواند از دایره تقوا جدا شود و بگوید چون در حال مبارزه با فاسدان و رانت‌خواران هستم دروغی هم بر علیه آنها بگویم. فرد حق ندارد دروغ بگوید و مثلا عنوان کند فلان برج برای فلان کس است. شاید فرد مذکور گناهانی هم داشته باشد ولی نمی‌توان هر چیزی را به او نسبت داد.

مشاور فرهنگی فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در پایان درخصوص شناخت حق و باطل از هم گفت: ما مامور شناخت حق و باطل هستیم. در غیر این صورت تکلیف خود را نمی‌فهمیم. بعضی‌ها حق و باطل را از روی اشخاص می‌شناسند. اشخاص باید به محک حق و باطل بخورند. اینکه در زمانه ما فردی را بت کرده و او را مصداق حق می‌کنیم و هر عملی را با آن فرد می‌سنجیم. این کار غلط است. حق آن چیزی است که معطوف به خداست. حقی که به خدا وصل نشود حق نیست. طبیعی است هر آنچه در مقابل آن است باطل است.