کیهان: انديشکده بروکينگز
در اين گزارش که توسط جرمي شاپيرو (مشاور ويژه سابق دستيار وزير خارجه) به نگارش
درآمده، يادآور ميشود: کنار گذاشتن ايران از مذاکرات ژنو نتيجه عکس ميدهد. منطق
ديپلماتيک در بر دارنده اين مفهوم است که شما با دشمنانتان به صلح ميرسيد نه با
دوستانتان. اما با اين حال اين حرف اغلب در بحثهاي داخلي آمريکا انکار ميشود و
تمايل به مذاکره به عنوان نشانهاي از ضعف يا پاداش دادن در قبال رفتار نامطلوب
قلمداد ميشود.
شاپيرو ميافزايد: اين پرسش که آيا بايد درصدد جلب مشارکت ايران
در مذاکرات پيشنهادي ژنو درباره سوريه باشيم يا نه، نشان ميدهد که اين مفهوم پاداش
چگونه ميتواند ما را به بيراهه ببرد. دليل مشارکت دادن ايران اين نيست که ايران
بازيگري مطلوب در سوريه است. اين مسئله (جلب مشارکت ايران) همچنين به اين دليل نيست
که مقامهاي آمريکايي اعتقاد دارند که توافق با ايران در مورد سوريه ميتواند
سرآغاز دوره جديدي در دوستي آمريکا و ايران باشد. پس از بيش از 10 سال تعامل با
رژيم ايران در مسئله هستهاي، توهم و اعتماد زيادي در دولت آمريکا در مورد ايران
باقي نمانده است.
تحليلگر انديشکده بروکينگز تصريح ميکند: رژيم ايران، به زبان
ساده، دشمن ما است. دليل مشارکت دادن ايرانيها اين است که صحبت کردن با اين دشمن
تنها مسير قابل تصور براي رسيدن به يک راه حل سياسي در سوريه است. ما از تجربههاي
گذشته ميدانيم (يا بايد بدانيم) که جنگهاي داخلي مانند جنگ سوريه تا زماني که
حاميان قدرتمند خارجي با حل و فصل مناقشه مخالف باشند، به پايان نخواهند رسيد.
وي اضافه کرد: ايران اين توانايي را دارد که هرگونه توافق به دست آمده در مذاکرات
ژنو را به تباهي و شکست بکشاند. اين حقيقت تلخ ما را به يک نتيجه ساده ميرساند و
آن اينکه اگر خواهان راه حل سياسي در سوريه هستيم نيازمند رسيدن به توافقي با ايران
هستيم.
وي درباره مخالفان مذاکره و حاميان سياسي جنگ نوشت: چنين جنگي سالها طول
ميکشد و تهديد واقعي سرايت بيثباتي به جانب متحدان آمريکا را به دنبال خواهد
داشت. دولت اوباما به اين تصميم رسيده که مداخله عميق در يک جنگ ديگر از اين نوع در
خاورميانه به منافع آمريکا لطمه ميزند و موجب فرسايش قدرت آمريکا ميشود و براي
تمام طرفهاي درگير بهتر است که هر چه زودتر به راه حلي سياسي در سوريه برسند. اين
ديدگاه است که منجر به طرفداري از يک راه حل سياسي و تبليغ براي مذاکرات ژنو شده
است.
روزنامه واشنگتن پست نيز در گزارشي تصريح کرده است: جنگطلبان آمريکايي که
مغز متفکر و طراح جنگهاي عراق و افغانستان بودند، در قبال موضوع درگيري نظامي
آمريکا سکوت ميکنند.
اين روزنامه افزود: بهرغم آنکه جنگطلبان آمريکايي
معتقدند که انفعال آمريکا در قبال سوريه بسترساز حضور قوي ايران در اين کشور شده،
اما دولت «باراک اوباما» را براي مداخله نظامي در سوريه تحت فشار قرار نميدهند.
شايد تجربه تلخ دو جنگ عراق و افغانستان و بيميلي رئيسجمهوري دمکرات براي افتادن
به قعر باتلاقي ديگر در خاورميانه، عامل اصلي اکراه در ورود به اين آوردگاه است.