نتیجه واقعی تحریم‌های امریکا علیه ایران

به گزارش 598 به نقل از ایران هسته‌ای، پایگاه اینترنتی «اینفو روس» در گزارشی که روز شنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۲ (اول ژوئن ۲۰۱۳) منتشر شده، تاکید کرد که تحریم ها ایران را به سوی صادرات بیشتر و خودکفایی جدی تر سوق داده است.

این پایگاه اینترنتی نوشت: «مشکلات ایجاد شده در زمینه تجارت منابع انرژی که بخش اعظم بودجه ایران به آنها بستگی دارد دولت این کشور را به توسعه فعالتر صنایع داخلی و تقویت مواضع در سایر زمینه های صادرات واداشته است. بر اساس آمار اداره گمرک ایران طی سالهای ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۱ حجم کالاهای صادراتی در حد قابل توجهی افزایش یافته است. به عنوان نمونه درسال ۲۰۰۶ میزان درآمد ماهانه حاصل از صادرات نفت کمی بیش از یک میلیارد دلار و در سال ۲۰۱۱ بیش از دو میلیارد دلار بوده است».

اینفو روس اضافه کرد اروپا بزرگترین بازنده تحریم های ایران است:«با وجود همه تحریمهای بانکی آمریکا نتوانسته به طور کامل ایران را منزوی کند و با این که کشورهای اروپایی هم خرید نفت این کشور را تحریم کرده اند کشورهای آسیایی و به ویژه چین و هند تمایل بیشتری به خرید این محصول نشان می دهند. در چنین شرایطی امروز کشورهای اتحادیه اروپا که مجبور به یافتن منابع جدید انرژی شده اند بیش از همه به خاطر فعال شدن سیاست تحریمی آمریکا علیه تهران آسیب دیده اند. در حالی که بحران مالی همچنان در اروپا ادامه دارد، شهرهای پاریس و استکهلم به صحنه اغتشاش تبدیل شده اند و تعرفه برق و سوخت افزایش یافته این اقدامات به منزله ضربه قوی به کشورهای اروپایی است».

این پایگاه اینترنتی در نهایت نتیجه گرفت که وادار کردن اروپا به تحریم نفت ایران از سوی امریکا در واقع توطئه ای علیه اقتصاد اروپاست.

اینفو روس در این باره نوشته است:«در این جا این پرسش مطرح می شود که وقتی آمریکا و اتحادیه اروپا متحد هستند آمریکا با چه هدفی برای تضعیف متحدان خود تلاش می کند؟ پاسخ ساده است و به یورو مربوط می شود. از زمانی که بیشترکشورهای اروپایی واحد پول مشترک را به کار گرفتند رقیب جدی برای دلار آمریکا ایجاد شد که با این وجود تا همین چندی پیش تحت کنترل قرار داشت. ولی بحران مالی جهانی که از سال دو هزار و هشت درآمریکا ایجاد شد و سراسر جهان را فرا گرفت میزان اعتماد به پول این کشور را کاهش داد و زمینه تمایل دولتهای ملی گرای سایرکشورها را به جستجوی جایگزینی برای دلار ایجاد کرد.

هیچ کس مایل نیست یک بار دیگر ذخایرکشور خود را به خاطر اشتباهات سیستم مالی آمریکا فدا کند. از آن زمان اروپا به آمریکا نشان داد که از این پس تدابیری برای استقلال مالی به کار خواهد گرفت. امروز حتی کشورهای عضو سازمان بریک که روسیه و چین هم جزء آنها هستند از ضرورت صرفنظرکردن از دلار و ایجاد ارز ذخیره سخن می گویند. ولی درشرایطی که واشنگتن فعلا امکان تاثیرگذاری بر مسکو و پکن را ندارد (هرچند این تلاشها متوقف نمی شوند) کشورهای اروپایی قدرت سیستم مالی و سیاسی آمریکا را به خوبی احساس کرده اند. در این جا است که ضرب المثل «به در بگو که دیوار بشنود» به ذهن می رسد. این مساله نشان می دهد چرا آمریکا با ممنوع کردن واردات نفت ایران گامهایی بر می دارد که عملا علیه متحدان راهبردی آن جهت گیری شده اند. درکل آمریکاییها با دلارهایشان به تدریج یک تنه در برابر کل جهان قرار می گیرند و تلاشهای آنها برای ایجاد هرج و مرج و راه انداختن یک جنگ بزرگ و درگیر کردن تعداد زیادی از متحدان و رقبایشان در آن که ابتدا در لیبی و حالا در سوریه به کار گرفته شده،‌ ناکام مانده است».