بزرگترین موفقیت پرونده هسته ای ایران که جلیلی رغم زد

به گزارش بولتن نیوز، در ابتدای گشایش، این پرونده به خودی خود روندی را طی کرد که غرب احساس کرد می تواند 4 قرار داد منعقده بین ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی را که در آنها ایران بمانند کشورهای دیگر از حقوق هسته ای اولیه برخوردار بوده است را به روی ایران ببندد. غرب با این کار خود عملاً ایران را در مسیری قرار می داد که 4 معاهده حقوقی اش با آژانس که در سال 1353 امضاء شده بود، نادیده گرفته شده و کم لم یکن محسوب شود.

در حقیقت آنچه که در مذاکرات تیم پیشین هسته ای که توسط حسن روحانی هدایت می گردید، هیچگونه توجهی به حقوق حقه ایران در چارچوب 4 معاهده خود با آژانس نمی شد و بر روی موضوعاتی بحث و مذاکره صورت می گرفت که معلوم نبود پایه و اساسش بر چه منطق قراردادی و معاهده ای بین دو طرف ایرانی و غربی استوار است.

ورود سعید جلیلی و تیم همراه او به پرونده هسته ای ایران و داشتن نگاه حقوقی به 4 معاهده ایران با آژانس بین المللی انرژی اتمی و آوردن موضوعات مربوط به این معاهدات، بر روی میز مذاکرات با گروه 1+5، شرایط را به نحوی هموار کرد که دیگر طرفهای غربی بر اساس حقوق قانونی ایران مذاکرات خود را اولویت بندی می کردند.

در واقع حقوق هسته ای ایران در 4 معاهده با آژانس بین المللی انرژی اتمی بعنوان پایه های مذاکراتی مورد بحث و بررسی قرار می گرفت که در این میان حق غنی سازی 5 درصد برای ایران بود و طبق معاهده NPT حق مسلم همه کشورهای عضو NPT است. ایران نیز بعنوان یک عضو باید از این حق مسلم برخوردار می بود.

زمانیکه دولت اوباما چه در برهه ای که آقای ویلیام (بیل) برنز معاون وزارت خارجه آمریکا و مسئول مذاکرات هسته ای با ایران بوده و چه زمانیکه خانم وندی شرمن به جای وی، زمام امور مذاکرات طرفهای آمریکایی با ایران را در اختیار داشت؛ در طی مذاکرات خود با طرفهای ایرانی، با حق غنی سازی ایران در حد 5 درصد موافقت کردند و عملاً موضوع غنی سازی با غنای 5 درصد از مناقشات و مذاکرات ایران و 1+5 کنار گذاشته شده است و دیگر کسی بر روی غنی سازی 5 درصد با ایران چانه زنی نمی کند.

در حقیقت تیم مذاکره کننده هسته ای ایران توانست خود را از شرایطی که طرفهای غربی حتی حاضر به مذاکره بر روی حق قانونی ایران نبوده اند، بجایی برساند که تیم مذاکره کننده غربی حق غنی سازی 5 درصد ایران را به رسمیت بشناسد. این می تواند خود الگویی باشد برای مقاومت و ایستادگی در مقابل برنامه های زیاده خواهان طرفهای غربی.