بولتن نیوز: در «شهر نظامی زاید»، تنها پادگان تمرینی در بخش بیابانی امارات متحده
عربی، ارتشی سری در حال تشکیل است که نه تنها برای کاربرد داخلی طراحی شده
است، بلکه قابلیت استفاده در کشورهای دیگر خاورمیانه و شمال آفریقا را نیز
داراست. اریک پرینس، مسئولیت برنامهریزی و راهاندازی آن را بر عهده
دارد: یک کماندوی سابق «نیوی سیلز» (گروهی زبده که ادعا میشود اخیرا
عملیات کشتن بن لادن را انجام دادهاند) که در سال 1997، شرکت «بلک واترز»
را تأسیس کرد. این شرکت، بزرگترین ارتش خصوصی محسوب میشود که توسط پنتاگون
در عراق، افغانستان و دیگر مناطق جنگی مورد استفاده قرار گرفته است و پیش
از آنکه جرم کشتار بیگناهان عراق اثبات شود، نامش را تغییر داد. شرکت فوق
در آمریکا بیش از 50 هزار متخصص جنگ و سرکوب را در خدمت دارد.
در ابوظبی، اریک پرینس بدون آنکه شخصا در محل حاضر شود، با مشارکت
شرکت «ریفلکس ریسپانسز» قرارداد اولیهای به ارزش 529 میلیون دلار به امضا
رسانده است که طبق آن جنگجویانی از کشورهای مختلف (همچون آفریقای جنوبی،
کلمبیا)، گروهی 800 نفره تشکیل دهند. آنها در امارات توسط متخصصانی
آمریکایی، انگلیسی، فرانسوی و آلمانی که از اعضای نیروهای ویژه و
سازمانهای جاسوسی هستند، آماده میشوند. هزینههای چند میلیارد دلاری
این اقدامات را که متنهی به تشکیل ارتشی با چندین هزار لژیونر خواهد شد،
ابوظبی پرداخت خواهد کرد.
حامی اصلی این پروژه، شیخ محمد بن زائد آل نهیان، ولیعهد ابوظبی است که
در آکادمی نظامی «سندهورست» انگلیس درس خوانده و فرد مورد اطمینان پنتاگون
محسوب میشود. اما بهطور حتم شاهزاده اماراتی و پرینس، تنها عاملین
اجرایی این طرح هستند که توسط مقامات ارشد واشنگتن تصمیمگیری شده است. طبق
اسناد بهدست آمده، هدف اصلی آنها از این قرار است: «مأموریتهای
عملیاتی ویژه برای سرکوب شورشهای خارجی، مانند مسائلی که در حال حاضر در
دنیاي عرب رخ داده است.»
بنابراین، ارتش لژیونر فوق، برای سرکوب قیامهای مردمی که علیه
نظامهای پادشاهی در خلیجفارس هستند، بهکار گرفته خواهد شد. مانند موردی
که نیروهای اماراتی، قطری و عربستانی؛ اعتراضات مردم بحرین را که خواستار
آزادیهای بیشتر بودند، به خاک و خون کشیدند. «مأموریتهای عملیاتی
ویژهای» که توسط این ارتش سری انجام خواهد شد، در کشورهایی مانند مصر و
تونس خواهد بود که خیزشهای مردمی آنها را در برگرفته و حکومتهایی را
که حافظ منافع آمریکا و قدرتهای اروپایی هستند به خطر انداختهاند.
همچنین در کشوری مانند لیبی، که طبق طرح ناتو، پیشبینی شده است که از
نیروهای اروپایی و عربی برای رساندن «کمکهای بشردوستانه به مردم
غیرنظامی لیبی» استفاده شود. سناریو هرچه که باشد، چه «بالکانیزه» کردن
لیبی (تقسیم کشور به دو قسمت جدا با مرکزیت طرابلس و بن قاضی) و چه شرایطی
مانند عراق - افغانستان، این ارتش سری وارد میدان خواهد شد تا در حقیقت
وظایف زیر را برعهده بگیرد: از تأسیسات نفتی محافظت کند و در آینده آنها
را به شرکتهای آمریکایی و اروپایی تحویل دهد و رقبا را حذف کند.
منبع: نشریه پنجره